साहित्य सङ्ग्रहालय

~श्रुणुति सिंह~

आज वर्षौपछि म नेपाल फर्कँदैछु। म अति खुसी छु। खै, म कसरी बताऊँ। यसलाई अभिव्यक्त गर्ने मसँग कुनै शब्द नै छैन। जे होस् म अकल्पनीय खुसीले मात्तिएकी छु। मलाई कता-कता लागिरहेको छ- मेरो जन्मभूमिमा धेरै परिवर्तन आएको हुनुपर्दछ। जताततै परिवर्तन आइरहेको बेला नेपालमा चाहिँ परिवर्तन नआओस् पनि कसरी? साँचो अर्थमा भन्ने हो भने नेपालमा पनि धेरै परिवर्तन भएको म देख्न चाहान्छु। तरपनि, आफूले विताएका हरेक पल ताजा गराउन सकियोस् भन्ने लोभले होला, मैले देखेका, भोगेका र विताएका ठाउँ र परिवेश आज पनि जस्ताको तस्तै भइदिउन भनेर म भित्रभित्रै कामना पनि गरिरहेकी छु। मनभित्रका यी दुई परस्पर विरोधी विचारहरूबीच मल्लयुद्ध चलिरहेको छ। मेरो परिवार, आफन्तहरू, साथीभाइ र छिमेकीहरू कस्ता-कस्ता भए होलान्? को-को के-के गरिरहेका होलान्? मनमा अनेक विचार र प्रश्नहरू उठिरहेका छन्। देश फर्किएको यो पल मेरा लागि कहिल्यै नमेटिने कौतुहलै कौतुहलको विषय बन्न पुगेको छ। शायद यसैले Continue reading →