साहित्य सङ्ग्रहालय

~रामकुमार पाँडे~

मन्त्रिणीको मन्त्रणा सुन्दा सुन्दा होस हवास गुम्यो होला भन्ठानेको थिएँ झन् झिकिदे भन्दा थपि दे भने झैँ भो! जोसमा आएर कोशमा नभएको ठोस बोलीले बजाउन थाले मन्त्रीले मन्त्रिनीलाई । दोहरीको तालमा एकोहोरी माथापच्चिसी! मित्र मन्त्रीजीको मन्त्र बाहिरैबाट सुनियो । तपाइ भन्नु होला महाशय! संसारभरि नै मान्यताक्रमका भाषा नभएका छैनन् तर हाम्रोमा कुनचाहिँ बुद्धि खुस्केको एनजीओले उर्दी लगायो । हाम्रो करको भरमा बाँच्ने के जाति जीवलाई ‘माननीय ‘र ‘ सम्माननीय’ नभनौँ । कहीँ नभएको जात्रा हाँडी गाउँमा! छलाङ्ग मार्ने भनेकै यही हो । राजदूतलाई त महामहिम भन्छन् भने मन्त्रीलाई नभन्ने ठाउँ कहाँ छ ? उही जम्बुमन्त्री भए त हो । सम्मानीय जम्बुमन्त्री भनेको सुनेको छैन । यो त मन्त्रिनीलाई झन् झन् झन्झनाउने कुरो भो । मन्त्रीलाई माननीय, मन्त्रिनीलाई सम्मानीय भन्नुपर्छ । किनकि मन्त्रीलाई मन्त्रणा दिने मन्त्रिनी नै हुन् टुपी रिङाउने अधिकारी । Continue reading →