~विजय चालिसे~
तुवाँलोको कालो घुम्टोमा
जीवित अवशेष– हाड, करङ र नीला रक्तहीन नसा
तरेली, तरेलीमा अवरुद्ध विद्युत तरङ्ग
जीविताभाष दिनका लागि, सकिनसकी
बस्ती स्वयम्मा कठ्याङ्ग्रििएको छ !
घाम अझै लागेको छैन,
कालो बादलको घुम्ती च्यातिएको छैन,
बस्ती प्रतीक्षामा छ– Continue reading
~बादल सुरेश~
अन्तै रात काट्यौ रे हल्ला छ शहरभरि
जोवन पनि साट्यौ रे हल्ला छ शहरभरि
कलेज ढिलो भएर साथीकोमा बसेँ भनि
घरमा बालाई ढाँट्यौ रे हल्ला छ शहरभरि Continue reading
~कुन्ता शर्मा~
सधैं सधैं घरका धुरीहरूमा
आँगनहरूमा, बार्दलीहरूमा…
घाँटी तन्काउँदै, सिउर हल्लाउँदै
बस्ने काम भालेको हो
आवाज उकास्ने काम भालेको हो ।
पोथीले मात्र कुर्कुराउनु पर्छ
आक्रोसका घुड्काहरू चुपचाप निल्नु पर्छ
अण्डा पार्नु पर्छ, ओथारा बस्नु पर्छ
चल्ला काढ्नु अनि
तन्मयतापूर्वक बच्चा हुर्काउनु पर्छ
उन्मुक्त हाँसो हाँस्नु हुँदैन
पोथी बास्नु हुँदैन ।
तौलीतौली बोल्नु पर्छ
शब्दमा आदरभाव घोल्नु पर्छ Continue reading
~कुमार अम्बुज~
अनु : चन्द्र गुरूङ
सडकतिर, कौसीहरूमा
टिभीमा, रेलगाडीमा, अखबारमा
चारैतिर छन् धर्मको झण्डा
उनीहरूलाई के गाह्रो हुनु, गाह्रो त मलाई छ
म जो रिक्सा चलाउँछु
म जो बिंडी बनाउँछु
म जो उखु उमार्छु
म जो ट्रैफिकमा फस्छु Continue reading
~विवश पोखरेल~
“ओ हो स।र, लु बसौ“, हेर गर्मीले †” अफिस पुग्नासाथ सधै“झै“ वस्ती सरका अगाडि कृपानाथले कर्ुर्सर्ीीाखिदियो । उनी पसिनाले न्रि्रुक्क भिजेका थिए । उसले फेर िथप्यो- “अनि सर † आज पनि साइकलमै †”
“साइकलमा नै, यी हेर न यस्तो छ हालत †” खुइय्य सुस्केरा हाल्दै वस्ती सर पसिनाले भिजेको र्सटको बटन खोलेर कर्ुर्सर्ीीथि थ्याच्च बसे । कृपानाथले पङ्खा खोलिदियो । Continue reading
~राम प्रसाद पोखरेल~
टुसुक्क बस्यो,मुसुक्क हाँस्यो,
छरिएका प्लेटसँग, सम्बन्ध गाँस्यो।
उठायो मस्को,मिसायो खरानी,
बालापनको त्यो, बित्यो जिन्दगानी।।
(१)
खाली छ पयर, यत्रतत्र पानी,
जुठेल्नै छ साथी, श्रमगरी खानी ।
द्रुत द्रुत चल्छ,भ्याई नध्याई गर्छ
नयां रुप देख्दा, आफैं दङ्गपर्छ।। Continue reading
~चर्चित ढुंगेल~
१४ फेब्रुवरीका दिनमा कुसुन्तीले बिरुपेलाई “रेड रोज’ थमाउँदै भनि- “मेरो पि्रय विरुपे ! पल्लो घरको भरते, वल्लो घरको विदुरे, तल्लो घरको नविने र माथ्लो घरको झम्केको कसम ! भाज्या¨को दिक्पाल र ओलकको फुर्वालाई छोड्ने हो भने मन्दिपे ,सुर्जे, विनोदे ,लालु ,कमले, गब्बा ,अम्बरे ,मालु ,रने, मंजीले ,चक्रे, बले ,सुन्सा ,कर्ने ,निशान, राजेश, दिपके, बसन्ते र जिवुलेलाई नगन्दा तिमी मेरो फस्ट लभर÷ब्वाइफ्रेण्ड हौ ।” Continue reading
~टंकबहादुर झाँक्रीमगर~
बर्षा याममा
हुरी चल्दा बाछिता छिर्ने
खरले छाएको झुपडी फेर्न
नव सन्ततिहरुो सुन्दर
भबिस्य निर्माण गर्न
मुटु भरी दु:खको भारी बोकेर
सात समुन्द्र तर्ने
नेपालीको पीडा
कस्ले हेर्ने हो यहाँ ?
ए…सरकार ! Continue reading
~कल्पना वान्तवा~
सप्तरीको एउटा दशैं गीता झाले चित्त दुखाउँदा झन्डै बेमज्जाको हुन पुगेको थियो।
बडो रोमाञ्चित हुन्छु, यो सम्झेर कि कञ्चनपुरको हाईस्कूलमा मैले माध्यमिक तहको शिक्षा पाएँ।
सप्तरीको मेरो फत्तेपुरबाट १३ किलोमिटर पश्चिममा छ– कञ्चनपुर। गाउँमा निमावि मात्र भएकाले हामी एक हूल भुरा आठ कक्षाबाट कञ्चनपुर धाएका थियौं। प्रत्येक दिन सार्वजनिक बसबाट स्कूल आउ–जाउ गर्थ्यौं। कहिलेकाहीं बस नपाउँदा चिरबिर गर्दै एघार नम्बरी दिन्थ्यौं। Continue reading
~गण्डकीपुत्र~
सुसेली हाल्दै झंरु
तिम्रो स्निग्ध्ताको पवित्र फांटमा
गाउँ जङ्गलको आबाज टिपेर गीत
फूलको रङ्ग पैचों मागेर
चित्र उतारुं तिम्रो आँखाको
र शब्दकोष बाट चोरेर सुन्दर शब्दहरु
लेखौं तिमीलाई कवितामा ।
आकाशलाई अलि माथि उचालेर
बनाउँ तिम्रो लागि अग्लो घर
घामलाई पिठ्युँमा अड्याएर
बनाउँ सितल छहारी
चट्टान पगालेर बनाउँ तिमि हिड्ने बाटो– Continue reading
~श्याम रिमाल~
मेरो चस्मा अहिले टेबुलमै बसिरहेको छ। आँखा कमजोर छ, तर कोठामा बस्दा लगाइरहन अप्ठ्यारो। चस्मा ‘चेन्जेबल’ छ र अलिअलि घाम पनि छेक्छ। गगल्स लगाउनेसँग मेरो तुलना हुनै सक्दैन। गगल्स लगाउनेहरू आफ्नो कुटिल आँखा अरूले नदेखून् भन्ने ठान्दा हुन्। नत्र किन त कुनै सेमिनार Continue reading
~कपिल अन्जान~
देशको निम्ति लड्छु भन्छ छापामारको छोरो
अझै शिखर चढ्छु भन्छ छापामारको छोरो
कुन कारणले मेरो पुर्खा जङ्गल गएको
त्यो इतिहास पढ्छु भन्छ छापामारको छोरो Continue reading
~द्वारिका नेपाल~
घामले हिमालमा
सिंदूर छर्न नपाउँदै
घामले आँगनमा
पाइला टेक्न नपाउँदै
चराहरुले उषाको प्रशंसामा
गीत गाउन नपाउँदै
हरेक बिहान जाग्छ
एउटा सपना
हरेक बिहान जुरूक्क उठ्छ
एक जोर दौरासुरूवाल
अर्थात् साइँलो दाइ
चिनिएको नाम साइँलो दमाई
अनि ऊसँगै उठ्छन्
रातभरि सपना देखेर थाकेका
एक जोर बूढा आँखा
अनि बिउँझिन्छ
भित्तामा झुन्ड्याइएको सहनाइ ।
मुख पनि राम्ररी नपखाल्दै
सहनाइले डोहो¥याएको Continue reading
~राजु पुडासैनी~
फेब्रुवरी ११ को साझँ ।अद्रकवाले चाय पिउन पुस्ताकालय बाहिर निस्किएं । छेउको स्टल नेर गएं। प्लास्टिकको एउटा खाली कुर्सी तानेर बसें । भाइ एक चाय देना ! जिउ तन्काएं । हाइ गरें। पत्रिका पढेझैं गरें।
यताउति मन डुलाएं। चस्मा निकालेर आखाँ मिचें ।म छेउमै पावरवाला चस्मा लगाएको एउटा साउथ् इन्डिएन प्रौढ हातमा पहेलों–पहेलों रंगको किताब च्यापेर चिया पिइरहेका थिए । मेरो ध्यान उनको हातको किताब मा खिचियो । Continue reading
~घमण्डबहादुर कार्की~
भिन्नताका भुमरीभित्र गाँठैगाँठाहरु
मेरो देशको मरणान्त सभालय
असरल्ल छरिएका कुरुप बहस
दिवास्वप्नाको मध्यनिद्राबाट उठेर
क्षितिज उघ्रिएको बेला
स्वर्णिम लोकतन्त्रको पारिलो घाममा
खाडी र अरब तातो हावामा जलिरहेका
वयस्क वसन्तका आँकुराहरु
सुनौलो सूर्योदयमा समागम
आफ्नै आँगनको ओथारोमा
हुनेछन् पुनरागमन ।
पाखाभरि फुलेका छर्राहरु
चारतिर फर्केको एउटा चौतारी Continue reading
~यशोदा तिम्सिना~
धेरै वर्षअघि
डेराको एउटा कोठामा सँगै बसेर पढेको
यार
केही पछि बेपत्ता भो ।
कोही भन्थे, मुग्लान भासियो
कोही भन्थे, गाउँ फर्कियो
तर, सत्य/तथ्य पत्ता लागेन ।
म चासो राख्थेँ बरोबर उसका बारेमा
कहिलेकाहीँ डेरा भाडा तिर्न नसकेर
घरबेटीले थर्काउँदा
छोराछोरीको स्कुल फि समयमा नबुझाउँदा
श्रीमतीका सानातिना माग पूरा गर्न नसक्दा
नोस्टाल्जिक हुन्थेँ Continue reading
~विमल कोइराला~
मेरा सपनाको उर्वर भूमिमा
फूल रोप्दै
कहिले छक्काउँदै, कहिले जिल्याउँदै
बडो गर्वसाथ टुकुटुकु हिँडिरहन्छ,
मलाई छिनभरमै गलाउँछ, एकैछिनमा थकाउँछ
मेरो कल्पनाको भावभूमिमा
मायाको कडी जोड्दै
काव्य – भर्खर टुसाएका दाँत देखाउँदै हाँसिरहन्छ, Continue reading
~आचार्य प्रभा~
उनीसंगै,जिन्दगीको/बाटो हिँड्न,पाए हुन्थ्यो
त्यो मनले,मलाई नै/माया बरु,लाए हुन्थ्यो ।
रहर हो, जसैपनी/ मौलाएर, फुल्दोरैछ
मलाई नै,पाउँभनी/कसम पो,खाए हुन्थ्यो । Continue reading
~रेवती राज खड्का~
मलाई छाडि अर्कै साथी खोज्दै छौ रे तिमी
यै मंसिरमा उसकै डोली चड्दै छौ रे तिमी
हात समाइ कसम खा’को बिर्सियौ कि शायद
मलाई छाडि अन्तै नाता जोड्दै छौ रे तिमी Continue reading
~चन्द्र गुरुङ~
आँखाहरू बन्द छन्
अनुहारभरि फैलिएको छ मौनता …
एक खुट्टामा उभिएर
ध्यानमग्न छ बकुल्लो ।
कति शान्त
कति सौम्य
कति शालीन
र, भद्र अनुहार । Continue reading
~कृष्ण प्र. पाण्डे~
आँखालाई अरु पनि हेर्दा मनपर्दो रै`छ
साथी रोज्ने मामलामा दिल अघि सर्दो रै`छ
तिम्रो बानी तर्की हिंड्ने थियो पैले हो कि हैन ?
झर्को लाग्थ्यो कहिले त भन्थें पछि लागिँदैन
मनमनै रोजेपछि पाइला आँफै सर्दो रै`छ Continue reading
~नवीन लामा `सुरेश`~
लेख्दैछस् ?
लेखीबस्!!
अरु के नै गर्न सक्छस् र ?
तेरो स्याही नसकुञ्जेल लेख
हुनेवाला केहि होईन आखिर ।
हिम्मत राखेर लेख
तेरो बिरोधमा धेरै हातहरु उठ्दैछन्
तँलाई थुचुक्क बसाउँछन् हेर्दै जा ।
मायाँ प्रेमका कुरा लेख्ने पनि तँ
स्वतन्त्रताको बखान गर्ने पनि तँ
एकात्मकताको बिगुल फुक्ने पनि तँ
राजतन्त्रको बिरोधमा तैँले नै बोलिस्
बिरोधीको बिरोधमा पनि तँ नै बोल्छस्
तेरो बिरोधमा पनि तँ जस्तै कलम नै बोल्दैछन् Continue reading
~माधव मूल~
हिजोको सपनाले
छाडेको छैन
मानिसहरू भन्दा रोबोट बढी
हाडै हाड
कम्प्युटरले काम सम्पन्न गरिरहने छन् Continue reading
~कमल संघर्ष~
गर्यौ एेना हेर्ने ‘नाउमा’ पथ्थर मारे जस्तो
भएछ फूलको घाउमा पथ्थर मारे जस्तो
बर्षौ पछी आइ फेरि बोली दियौ तिमीले
लाग्यो दिल्को तलाउमा पथ्थर मारे जस्तो Continue reading
~भीमसेन सापकोटा~
छेक्छ बादल
मान्छे, बाटो र देश
उम्कन्छ बोली ।
—–0—–
छैन उज्यालो
चट्याङ नै नपरी Continue reading
~Rajan Kafle~
‘Saugat’s daddy, can we take the children to the theatre tonight?’ Manorama asked her husband as she helped him put his jacket.
Lookdeep was flanked by his wife and kids as he was ready to go to his office.
Saugat and Sweta were having year end vacation. Both of them were glad that they didn’t have to go to school but they were missing something at home for the last two weeks.
‘Yes daddy, they are showing Harry Porter at the River oaks’, Saugat wanted to persuade his father.
Continue reading
~रामकृष्ण सुनुवार आँकाला~
स्वप्नमा आकाशको अर्ध चन्द्रमा
ग्वार्लम्मै धर्तीतिर घुँईिकंदा
चुक घोप्टिए झैं अँधेरी रातले
मस्त निद्रामा आलिङ्गन गर्यो
मलाई ऐंठन परेछ क्यारे !
एक्कासी म भौंतारिएर बकबकाउन थालेछु ।
पानी उस्तै हुन्छ महासागरहरुको
लोभि मान्छेले सिमाना लगाउँदछ
अँशबण्डा गर्दछ धर्ती माताको
अलिकति फाल्टै भाषा भेषभूषाको
अनेकौ नियम कानून बनाउँदछ
यो र यत्ति मेरो हो
गर्वका साथ अधिकार जमाउँछ अहंकार । Continue reading
~प्रतिमा के सी~
दशकौंको गर्भाधारण र
बर्षौंको प्रसव पीडा सहेर
ऊ भर्खर जन्मियो
ऊ जन्मेको खुसियालीमा
विस्वासको तेल हालेर
सहिष्णुताको ज्योति बनाई
मनको ढोकामा वत्ती बाल्नु पर्छ
आँगन आँगनमा दीपावली गर्नुपर्छ
कहालीलाग्दो गर्भाशयबाट
अत्यासलाग्दो प्रसव पीडाबाट
छोरा जन्मियो या छोरी थाहा छैन
एकाविहानै घामको झुल्का संगै
आखिर ऊ जन्मियो जन्मियो Continue reading
~नारायण रेग्मी~ 
हे अर्जुनहरू हो !
बन्द कोठामा, आफ्नो महत्वाकांक्षाका खातिर
नदिपारीको बस्ति नदेख्ने केहि धृतराष्ट्रहरू
प्रदेशको सीमांकन र नामांकनका नाममा
बन्धुहरूलाई लडाईरहेछन्,
भाईचारा भत्काई रहेछन्,
शान्ति र सद्भाव बिथोलीरहेछन्,
फगत!
आफ्ना आसेपासेको भबिष्य सुरक्षित गर्न।१। Continue reading
~स्वेच्छा राउत~
यो चौथो भ्यालेन्टाइन्स डे थियो,मेरो भेट्ने प्रस्तावलाई मायाले अस्विकार गरेकी। उस्का रेडिमेड जवाफ वा भनुँ बहानाका कारण मैले दोहोराएर बिन्ती बिसाउन सक्दिनथेँ। तर यो पटक आफ्नो मुटुलाई मुख सम्म ल्याएर दोहोर्याई , तेहेर्याई फोन गरेँ, भेट्न आउ न केवल एक पटक भनेँ तर चौथो पटक देखि फोन उठेन। अचम्म लाग्थ्यो माया संग म प्रती मेरो प्रेम,समर्पण,शब्द अनि मेरो आग्रह प्रती एक रत्ती पनि माया नभएको देखेर। अन्तिम मेसेज लेखेँ “म कुर्नेछु, त्यही जहाँ हामि कलेज सकेर घुम्न जान्थ्यौँ ”
Continue reading
~राजेन्द्र पराजुली~
प्यारी माई,
म अहिले ६ महिनाको भएँ।
तिम्रो पेटको आकार क्रमशः विस्तारित हुँदै होला। म तिम्रो पेटको संसारबाट आफू जन्मने स्थानको सम्पूर्ण परिघटना हेरिरहेको छु। मेरा कानले सुन्न थालेका छन्। फोक्सो अलिअलि काम गर्न थालिसकेको छ। मलाई पृथ्वीमा उभिएर हिँड्न मद्दत गर्ने मेरुदण्डले आकार लिएको छ माई। म देख्नसक्ने भएको छु।
Continue reading
~लक्ष्मी श्रेष्ठ~
१.
बिना सुर ताल हुन्छु धुन हराए झै
पुर्णिामा कै रात बाट जुन हराए झै
तिमी छैनौं भने मेरो धड्कन हरुमा
लाग्छ रक्तकेसिका मै खुन हराए झै
२.
दु:ख चढ्नै नसक्ने त्यहा भिर बनाउछु
जन्मिन्छन् जो जति यहाँ वीर बनाउछु
पाएको छु भाग्य लेख्ने कलम मैले पनि
हेर्दै जाउ तिम्रो कस्तो तक्दिर बनाउछु Continue reading
