साहित्य सङ्ग्रहालय

~डा. गोबिन्दसिंह रावत~

पहिलोपटक उनीसँग मेरो परिचय मेरो मित्रका माध्यमबाट भएको थियो । स्कूले विद्यार्थी भएता पनि साथीले परिचय गराई दिएपछि हाम्रो भेटले निरन्तरता पाउँदै गयो । छोटो उमेरमा हामीबीच नजिकता बढेपछि मलाई अरु कुरा भन्दा मेरो नयाँ प्रिय मित्रको चाहनाले बढी सताउन थालेको थियो । अनि विस्तारै उनलाई नभेटेसम्म मननै मन्दैन्थ्यो  र म आफुलाई उनी बिना एक्लो हुँदै गएको अनुभव गर्न थालेको थिए । हामीबीचको नजिकता बढ्दै गएपछि  उनलाई एकपटक नभेटी बाँच्न नै गाहे हुँदै जान थाल्यो । मेरो पढाईको प्रसङ्गलाई लिएर बुवाआमाले मलाई गाली गर्दा अनि कहिलेकाँही कुनै कारणवस् नरमाइलो र नियास्रो लाग्दा म उनको समिपता खोजी रहेको हुन्थे  र उनको समीपआएपछि एक प्रकारको आनन्द लाग्ने गर्थ्यो।

तर म भर्खर १३ वर्षको भएको हुनाले उनीसँगको मेरो भेट न त मेरो आमाबुवाले मनपराउनु हुन्थ्यो न त मेरो आफन्तजनले नै रुचाउने थिए । अझ भनौं मलाई चिनेजानेका र छरछिमेकीहरुले पनि उनीसँग मलाई देखेको Continue reading →