~नारायण पोखरेल~
ओह , यो गर्मि , चर्किएको घाम त्यसमाथि थोरै थोरै हावा चलिरहेको तर हावा पनि कस्तो तातो । साथमा एकजना दिदी हुनुहुन्थ्यो । म बिदाको दिन थियो यसै फेरो लगाउन निस्लिएको थिएँ । बाटोमा दिदी भेटिनुभयो र सँगै हिडीरहेका थियौँ । दिदी बिवाहित हुनुहुन्थ्यो । दिदीको श्रीमान र मेरो काम गर्ने ठाँउ एकै त्यसैले हाम्रो चिनजान थियो । हिड्दै थियौँ यत्तिकैमा मलाई केहि पिउन मन लाग्यो र भनेँ ,” दिदी केहि पिउने कि ?”
दिदीले पनि ” हुन्छ पिउन त ।” भनेपछि हामि नजिकैको क्याफेमा छिर्यौँ । बाहिर गर्मि निकै थियो र पनि चहल पहल अलि बढि नै देखिन्थ्यो । हामी दुईजना मात्र बस्न मिल्ने दुई कुर्सि सँगैको टेबलमा गएर बस्यौँ । मैले सोधेँ “दिदी के लिनुहुन्छ ? ” मैले भने प्राय कफि पिउने गर्थेँ त्यसैले कफि अर्डर गरेँ र दिदीले चिया अर्डर गर्नुभयो । अर्डर लिएर वेटर गयो । एकछिन मौन बस्यौँ । एकैछिनको मौन पस्चात दिदीको मुखबाट एउटा शब्द निस्कियो ” जिवन पनी ..!!”
मैले सोधेँ ” के भयो दिदी ? ” Continue reading
