~हरिवोल काफ्ले~
गोपाले भन्थो, “उ वेलामा बावुले वुद्धि विगारे” । उसको वाउले ओपिको दुई रोपनि गलखेतसंग दाप्चे खोला पारि नौविसेको पाच रोपनि खेत साटेका थिए । कँहाको दुई वालि धान फल्ने गलखेत, कँहाको वर्षा लागेपछि तर्न नसकिने दाप्चे खोलाको भेल र पारिको खेत । एकपटक झण्डै उसकी दुलहि सहित काखि च्यापेको छोरो भेलमा नहेलिएको । वडो मुस्किलले असार र मंसिरको चटारोलाई टार्नुपथ्र्यो उसले । Continue reading