साहित्य सङ्ग्रहालय

~डा रवीन्द्र समीर~

आंधीजस्तै बेगवान खोलालाई एउटा व्यापारीले झोलामा राखेर शहर पस्यो । खोलाले गाउँ देखेको थियो, हरिया पहाड देखेको थियो, नीलो आकास देखेको थियो, स्फटिक बालुवा देखेको थियो अनि प्रकृतिसंग मितेरी लगाएर बसेका मान्छेहरु देखेको थियो । मान्छे मात्र हैन, बिभिन्न पशुपंक्षी तथा आफूभित्र खेलिरहेका माछा, कछुवा अनि चेपेगाँडा पनि देखेको थियो ।

यसपटक खोलाले सहर देख्यो । सहर मात्र देखेन । कंक्रिटको जंगल देख्यो, निष्प्राण पशुपंक्षी अर्थात गाडी र जहाज देख्यो । धुलो र धुँवाले मैलिएको आकास देख्यो । शब्द, स्पर्श, रुप, रस र गन्ध गायव भएका आवाज, आकृति र मनहरु स्पर्श गर्यो ।
खोलालाई बालबालिका खुब मन पर्थ्यो ।

खोला शिक्षक बनेर कक्षा कोठामा प्रवेश गर्यो । उसले बिध्याथिर्थरुलाई सोध्यो – तिमीहरुलाई खोला थाहा छ ? Continue reading →