साहित्य सङ्ग्रहालय

~पूर्ण विराम~

अहिलेसम्म सजाएको छैन मलाई कुनै पनि फ्रेमले
नसजाए पनि म पटक–पटक उभ्याइन्छु फ्रेमको नजिकमा
जवान भएपछि मिल्काउँछ बच्चा छँदा आफ्नो घाँटीमा बेरेको जन्तर हिजोको कलिलो केटोले
बाघ मरेपछि मर्छ जङगलमा तैयार भएको जन्तर पनि
डालोमा बोकेर नयाँ बाली लगाउन आफू लताफूल बीज निस्कन्छ जब फ्रेमबाट सूर्य
लगाउनेले लगाउँछन मेरो निधारमा फ्रेमभित्र रहनेहरूले लगाएको टीको
त्यो टीको खामभित्र रहेको चिठीमा
सरोकारवालाले बाहेक अरूले खोल्लान भनेर
लाहा पगालेर खाममा लगाएको लाहाछाप जस्तै हुन्छ त्यसले पर्न थाल्छ स्वतन्त्रतामा स्याउँ स्याउँती
किर्ना र बतास पर्छ कुनै कारामा कुनै प्रदेशको भएर
चाहन्छन† धेरै राजाहरू राजकाजमा मनग्गे बूढो हुन
घचाडछन् तिनीहरूले राजकाज सुम्पिने कलालाई सकेसम्म पर Continue reading →