साहित्य सङ्ग्रहालय

~नारायण तिवारी~

घरबाट निस्किएको छु । मधेस आन्दोलनको मौसम छ । रिक्सा पाइने हो कि नपाइने हो, सोच्दै अघि बढिरहेको छु पैदल ।

त्यसो त म रिक्सा चढ्ने मान्छे कहाँ हो ? अहा ! कुनै भारी सामान वा धेरै सामान ल्याउनु पर्‍यो भने वा श्रीमती, केटाकेटीसित कतै टाढा जानु पर्‍यो भने चढ्ने हो रिक्सा । त्यो पनि केटाकेटीका बलले । केटाकेटीमा पनि छोरी जिद्दी गर्छे । भन्छे, ‘नाई हिँडेर नजाने, रिक्सा चढ्ने !’

छोरोलाई जे गरे पनि हुन्छ । अब त ऊ ठूलो भइसक्यो, सँगै हिँड्दा पनि हिँड्दैन । १२ कक्षा पढ्ने छोरो र आठ कक्षा पढ्ने छोरीसमेत एउटै रिक्सामा अटिने कुरा पनि त भएन । चढिन्थ्यो सबै जना कुनै बेला एउटै रिक्सामा, जुन बेला उनीहरू धेरै साना थिए, काखमा बस्थे, अट्थे । तर, अब…? Continue reading →