साहित्य सङ्ग्रहालय

~शिव प्रकाश~

कहिले काहीँ उ नआओस् भन्ने लाग्थ्यो । तर एकछिन मात्र ढिलो भई भने अहिलेसम्म किन आइन ? आज किन ढिलो गरी ? कि आज आउँदिन ? के भो ? आदि इत्यादी मनमा जाग्थ्यो । किनारामा परेको माछा जस्तो छट्पटिन्थ्यो एकै छिनमा, यो मन । सोच्दा सोच्दै उ टुप्लुक्क आइपुगी, करीव पाँच मिनेट ढिलो । त्यो पाँच मिनेट मलाई पाँच घण्टा जस्तो लागिसेको थियो । करीव दुई वर्ष भै सकेको छ, उ नआएको कुनै दिन छैन । छुट्टिको दिनको हामीलाई अलिकति समस्या थियो । उसको छुट्टिको दिन म काममा हुन्थे तर पनि उ मेरो काममै आउँथी । अनि मेरो छुट्टिको दिन उ काममा हुन्थी तर म उसको काममा जान मिल्दैनथ्यो । त्यसैले उसले प्राय: मलाई साँझ घरमै बोलाउथी वा हामी कतै रेष्टुरेन्टमा जान्थ्यौ । Continue reading →