साहित्य सङ्ग्रहालय

~दिनमान गुर्मछान~

पुस लागेपछि चिसो महँगी झैं ह्वात्तै बढेको थियो। यो चिसोमा बाँच्न सकिन्छ के? मानिसहरू भन्न थालेका थिए। हुनेहरू बाक्लो लुगामा न्यानो भएर बस्थे। नहुनेहरू साँझ्सँगै कक्रिंदै जान्थे।

भगिराम मुसहरले हरेक साँझ् चिसो भगाउन पिउने उपाय निकालेको थियो। अरू भने सम्साँझै चुलोछेउमा टुक्रुक्क बस्न पुग्थे। उनीहरूको दुवै हात दुईतिरको काखीमुनि पुगेका हुन्थे। सबैको मगजमा यो जाडो कसरी छल्ने भन्ने हुन्थ्यो।

“ठन्डी हरेक साल बाघजैसन हमनीकै पिछा करता। कबु त लागला, हमनीकै लेगइला परही छुटी (हरेक साल चिसो बाघजस्तो बनेर हाम्रो पिछा गर्छ। कहिलेकाहीं त लाग्छ, हामीलाई लिएर गएपछि मात्र यो जान्छ)”, भगिरामकी आमा भुत्भुताइन्। Continue reading →