साहित्य सङ्ग्रहालय

~प्रकाशमणि दहाल~

गाडी छुट्नासाथ पछाडि सिटमा कोही बोल्यो, “मलाई गाडीको यही बानी मन पर्छ, यात्री कुरनिरहने । वास्तवमा यात्री कुररिहने र जहाँसुकै रोक्ने गाडीले नै बानी बिगार्छन् ।” अर्को उत्तेजित स्वर घन्कियो, “छुट्नासाथ कस्तो कुदाउँछन् नि रेस कम्पिटिसनजस्तै !” तेस्रो आवाज बोल्यो, “तब त मान्छे पनि माररिहन्छन् नि !” अर्को नारी स्वर मिसियो, “यत्तिकै त छ नि ! कहिले यहाँ, कहिले उहाँ । अनि त गाडी पनि जलाइदिन्छन् नि !” फेर िफक्र्यो पहिलो स्वर, “गाडी जलाएर पो के ? सम्पत्तिको नास । मरेको मान्छे फर्किने होइन ! गल्ती त ट्राफिकको हो नि ! यिनीहरूले कन्ट्रोल गरे भइहाल्थ्यो नि !” नारी स्वर दोहोरयिो, “के भन्नु ट्राफिकलाई पनि ? यिनीहरूलाई कसले टेर्छ यो नयाँ गणतन्त्रमा ? मलाई त माया लाग्छ यिनीहरूको ! दिनभर िधूलो र धूवाँमा ड्राइभर-खलासीको घुर्की-फुर्ति र Continue reading →