व्यङ्ग्य निबन्ध : कृष्ण सिटौलाको मनोवाद

~आनन्दराम पौडेल~

बिहान ध्यान सकिएपछि कृष्णप्रसाद सिटौलाजी घोत्लिए। आत्मलीन भएर गम्न थाले। सोचे, “आफ्नै पार्टीभित्र साथीहरुले ममाथि इर्ष्या राखेको त गन्ध पाएको थिएँ, तर षडयन्त्र ठूलै भैसकेको रहेछ। षडयन्त्रकारीहरुले सुशील’दालाइ पनि प्रयोग गरेछन्। नेकपा एमालेसँग सम्बाद गर्नका लागि शुरुमा बुढाले मलाई र मिनेन्द्र रिजाललाई खटाउन चाहेको मैले वुझेको थिएँ। तर, मेरो नाम हटाइयो। Continue reading

Posted in निबन्ध, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

व्यङ्ग्य निबन्ध : सानुबुबाको मनोवाद

~गुणराज लुइँटेल~Gunaraj Luitel

बा दंग । छोरी झन् दंग । भर्खरै बनेको नयाँ कुर्सीमा आरामले बसेकी छिन् उनी । छोरीलाई कुर्सीमा देखेर बा डब्बल खुशी छन् ।

कुर्सी बनाउँदा प्रयोग भएका ज्यावल अझैं भुइँमै छन् । मिलाइसक्न पाएको छैन । छोरीको अनुहारको खुशी देखेर बाले आफूलाई थाम्न सकेका छैनन् । बाको अनुहारको खुशी देख्दा यो सूत्रधार पनि आनन्दित छ ।

छोरी केही बोलेकी छैनन् । मनमनै गम्दैछिन्- सानुबुबाले मलाई माया गर्नुहुँदो रहेछ । उहाँले कति माया Continue reading

Posted in निबन्ध, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

नेपाली प्यारोडी गीत : फेसबुकमा ‘बिजी’ छ भन्दिए

~अज्ञात~

लय : आमैले सोध्लिन् नि खै छोरा भन्लिन्

आमाले सोध्लिन् नि खै छोरो भन्लिन्,
फेसबुकमा ‘बिजी’ छ भन्दिए

बाबाले सोध्लान् नि खै छोरो भन्लान्,
‘च्याट’ मा ‘बिजी’ छ भन्दिए Continue reading

Posted in नेपाली प्यारोडी गीत, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , , | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : बानेश्वरमा मुसो हरायो

~रमेश खकुरेल~

सिस्नेरीमा बाढी आयो
बालाजुमा भैंसी बगायो
डिल्ली बजार म्याउँ बोल्यो
बानेश्वरमा मुसो हरायो ।

चौंरी पाल्ने खर्क छैन जरायोलाई घारी Continue reading

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

व्यङ्ग्य गीत : नेता–जनता दोहोरी

~सुरेश आर. कटुवाल~

जनता :
पञ्चायत फेरियो,
पद्दती फेरिएन ।
प्रजातन्त्र फेरियो
हामी फेरिएनौं । Continue reading

Posted in नेपाली गीत, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

Poem : The Ruins of Man

~Arjun Dahal~

The name,
constructed by the rejections,
over 300 times by the journals,
and tireless effort of day and nights,
have got vanished in the sand. Continue reading

Posted in Poem | Tagged | Leave a comment

बहरबद्ध गजल : भेषमा बाचा नयाँ

~जीवराज बुढाथोकी~

कोहि गर्ने नक्कली त्यो, भेषमा बाचा नयाँ ।
कोहि रच्ने स्वांग उस्तै, देशकै राजा नयाँ ।

नर्तकी नाच्छे कसैको, भावभङ्गी चालमा,
गीत उस्तै ताल उस्तै, गाउँछन् भाका नयाँ । Continue reading

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : स्खलित भएँ

~अमृत सिङ थिङ~

उसको हेराइको स्पर्श
जब म माथी प्राहार हुँदा
मेरा लाजहरु स्खलित भयो

अनेक रङका कम्पनहरु
सिरिङ्ग सिरिङ्ग बढ्दै जाँदा
मेरा चेतहरु स्खलित भयो Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : यी हरफ तिमीलाई

~निर्मला अवस्थी~Nirmala Awasthi_1

तिम्रो लामो आयुको कामना गर्दै
कहिल्यै नसुक्ने मखमलीको माला र
निधारमा सप्तरंगी टिकाले सजाएकी थिएँ
धेरै धेरै मंगलकामना गर्दै सगुन खुवाएकी थिएँ
तर लम्ब्याउन सकेन मखमली माला र सगुनले तिम्रो आयु
तिमी कहिल्यै नआउने गरी गयौ
मैले दैलोमा छेकेको तेलको धाराले Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कथा : म गणितमा कमजोर छु

~कमल कुमार~kamal-kumar

“तिमीलाई के गर्न मन लाग्छ ?”

“मलाई भ्वाइलिन बजाउन मन लाग्छ। अनि प्यानो पनि बजाउन मन लाग्छ। अरु केही पनि गर्न मन लाग्दैन। मात्रै प्यानो र भ्वाइलिन बजाउन। प्यानो र भ्वाइलिन मेरा सबैभन्दा मिल्ने साथी हुन्।”

“तिमीले नेपालको बारेमा सुनेकी छ्यौ ?”

“अँ सुनेको छु। नेपाल गरिब देश हो। अनि ……….।”

“अनि के ?” Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कविता : मृत्युशैयाबाट

~बिमल गुरुङ~bimal-gurung

मेरो मृत्युपछि तपाई कुनै त्यस्तो आत्महत्या नगर्नु होला
मैले के अपराध गरेको थिएँ
रोटिको लागि जुधेको थिएँ
मेरो के अपराध थियो?

मेरो मृत्युपछि तपाई कुनै त्यस्तो आत्महत्य नगर्नुहोला
मेरो बाटोमा जो जो हिंडिरहेछन्
मलाई लाग्छ Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गीत : लाजले तिमी झुकिदिँदा

~रवीन्द्र शाह~Rabindra Shah

लाजले तिमी झुकिदिँदा फूल पनि लर्किन्छ
आँखा देखि टाढा हुँदा मेरो छाती लर्किन्छ

नठान मलाई अर्काको प्यार तिम्रै लागी हो
न घाम तिमी अर्काको आस अझै बाँकि छ Continue reading

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment

Translated Satire Essay : The International Frog Conference

~Bhairav Aryal~
Translated by: Manjushree Thapa

In today’s world, a son has greater worries than the unemployed; a journalist is in a greater rush than a taxi car. On top of that, if someone takes up journalism in order to stave off the daily hassles of being a son, you can imagine how patchy his life gets. And I am the kind of journalist who must serve journalism all day on the basis of a rickety cycle, and enjoy the nectar of filial life in the early evening, scraping out the pot for storing grains. That’s why my mind keeps spinning all night and all day-as if a cinema reel were flickering on the screen of my brain. One second I’m thinking of the disarmament speeches of world leaders, another second I’m thinking about the Continue reading

Posted in Translated Essay | Tagged , , , | Leave a comment

गीत : म्वाइँ खाने धोको बाँकी छ

~अज्ञात~

एकचोटी काँडालाई म्वाइँ खाने धोको बाँकी छ
जिन्दगीको अँधेरोमा हराउने धोको बाँकी छ

संसारमा म यती सस्तो कि म आफै मलाई किन्दिन Continue reading

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कथा : बिघ्नहर्ता गणेशको गुनासो

~अल्पविराम~AlpaBiram

भर्खरै एउटा बिरामीको छ घण्टा लामो अपरेसन सिध्याएर म आफ्नो शारीरिक मानसिक थकाई मेट्न आराम गर्ने च्याम्बरमा पसेको थिएँ / मैले एउटा आकृतिलाई त्यहाँ बसिरहेको भेट्टाएँ /च्याम्बर अँध्यारो अँध्यारो थियो त्यसैले त्यो आकृतिलाई मैले ठम्याउन सकिन / त्यहाँ त्यो आकृतिको उपस्थिति देखेर मनमनै रिश पनि उठिरहेको थियो / तैपनि संयमित हुँदै बत्ती बालें , देख्छु त बिघ्नहर्ता लम्बोदर गणेश हुनुहुँदो रहेछ / सम्पूर्ण थकाई बिर्सेर मैले धनुष टंकार नमस्कार गर्दै भनें—“हे ..भगवन ! आज मेरो कुटी पबित्र भयो ,म धन्य भएँ / मेरो जन्म सार्थक भयो /आज्ञा बक्स्योस प्रभु ! मैले हजुरको के सेवा गरूँ ?”

…भगवानले आज्ञा गर्नु भयो –“हे वत्स ! डाक्टर प्रसूनविभा श्रेष्ठ तिमी नै होइनौ ?” Continue reading

Posted in नेपाली कथा, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged | Leave a comment

लेख : लोप हुँदैछन् थारु लोककथा

~लक्की चौधरी~

अलिखितरुपमा कण्ठकै आधारमा भनिने कथाहरु नै लोककथा हुन् । थारुमा यसलाई ‘बटकुही’ भनिन्छ । यसमा सृजनात्मकता हुन्छ । श्रृङ्गारिकता हुन्छ । लयात्मकता र सुमधुररस समिश्रण हुन्छ । लोककथाहरु ग्रामीण परिवेशमा प्रायः हरेक पूर्खाका जनजीव्रोमा झुण्डिएका हुन्छन् । तर यी कथाहरु मात्र मौखिक गाथाकारुपमा सीमित छन् । अर्थात् लोककथाहरु अहिले मौखिक साहित्य हुन् । ती कथाहरुलाई लिपिबद्ध गर्न सकिएको छैन । अक्षरमा उतार्न सकिएको छैन । थारु गाउँघरका प्रायः पूर्खाहरुले काम सकेर खाली समयमा लोककथा सुनाउने गर्छन् । फुर्सदको समय व्यतित गर्न वा दिनभरी काममा जोतिएको थकानलाई मेट्न यस्ता कथाहरु सुनाइने गरिन्छ । Continue reading

Posted in लेख | Tagged | Leave a comment

छोक : बालकपन

~प्रवीण राई जुमेली~

पहिला जस्तै रहेछ त्यो चोरबाटो अचेल पनि
बनमाराहरु त्यस्तै पलाउँदा रहेछन् बाटो छेउछाउ
केही बुढो भएछ त्यो बोट अम्बकको
फल्दो रहेछ पहिला जस्तै अचेल पनि त्यसले Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गीति कविता : खै किन खोज्यौ होला म दुखीको साथ ?

~ललिता कार्की~

खै किन खोज्यौ होला म दुखीको साथ ?
किन रोज्यौ थाहा छैन मेरा यी दुई हात ?

आफ्नो बन्न सकिन नि गर्दा बिन्ती लाख
यो जुनिमा सकिन कि पाउन तिम्रो काख Continue reading

Posted in गीति कविता | Tagged | Leave a comment

नेपाली प्यारोडी गीत : किनिखाने सोझाको

~जीतकुमार ‘महँगी’~

लय : नक्कलीलाई भगाइ लग्यो

सस्तीलाई भगाइ लग्यो महँगीले साहूलाई ताल बस्यो
किनिखाने सोझाको घरघरमा कल पस्यो

चामल मात्रै होइन नि केही पनि छुनै सकिन्न
सस्तोमा पाउँला भन्ने आश नै गर्न भएन
के यस्तो अकाल प¥यो अहिले र कसको पो जाल खस्यो
किनिखाने सोझाको……. Continue reading

Posted in नेपाली प्यारोडी गीत, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , , | Leave a comment

कविता : कविता लेख्दिन महाशय….

~रजिन पनेरु~

म अब कविता लेख्दिन महाशय !
किन लेख्नु र कविता
रमितै रमैताको देशमा
मैले पनि त रमिता गर्नुछ
अनि मैले पनि अरुले झैं
नेपाल बन्द गर्नुछ Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : धिक्कार

~हेमबहादुर गन्धर्व~

एउटा
ढाका टोपी
टाउकोमा झल्काउँदैमा
एक जोडा
सेता दौरा सुरूवाल
शरीरमा टल्काउँदैमा
एउटा
कालो कोट
छातीमा हल्लाउँदैमा Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : प्रिय बार लगाउ

~भुपेन्द्र महत~Bhupendra Mahat_1

छिमेकिको डाम्ना छाडा भो रे प्रिय बार लगाउ
पहरे नि निन्द्रामा छन रे काँडे तार लगाउ

तिम्रो अस्मिता धराप छ रे कसरी जोगाउछौ
कुनियतले बढे कोही भने सिस्नो झार लगाउ Continue reading

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

निबन्ध : प्रतिकूलताको सृष्टि म : मै मेरो सर्जक

~कृष्णचन्द्रसिंह प्रधान~

लेखक, कवि त्यसै भइँदो रहेनछ। चाहेर पनि हुन सक्ता रहेनछौँ। नियम त छँदैछैन। बनाएर बन्ने नबनाउँदैमा नहुने, पठितहरू हुने अपठितहरू हुन नसक्ने- कहाँ छ यस्तो विधि-विधान र त्यसअनुसार बनिदिएका लेखक हौँ हामी भन्नलाई ?

र्‍याङठ्याङ नमिलेको समाज, तालमेल नमिलेको स्थिति, अमिल्दो चाँजोपाँजो, घरव्यवहार, के-के के-के उल्टो भोगाइ र विपरीत परिस्थितिको जेलाइमा जब ठोकिन्छौँ, पेलिन्छौँ, कोपरिन्छौँ मन छोइँदो रहेछ, मन बिझ्दो रहेछ, मन दुख्दो रहेछ। यो घाउ बोकेको दुखाइ, असन्तोषभित्रका संवेदनाले शब्दहरू कोरलेर जब क्यै बोल्छ, क्यै भन्छ, क्यै उकेल्छ, ओह ! लेखक भइदिँदा रहेछौँ, कवि भइदिँ Continue reading

Posted in निबन्ध | Tagged | Leave a comment

कविता : अाह्वान पत्र !

~विक्रम पवन परियार~

विप्लव दाइ !
किन डराउछ प्रचण्ड माअाेवादी भन्न ?
किन डर बाेकेर हिँडिरहेको छ प्रचण्ड ?
किन बाङ्गाे देखिन्छ प्रचण्डको पुच्छर ?
मलाई संका छ विप्लव दाइ !
प्रचण्डले देश बेच्याे भने
केबल म रहुँला, हामी रहाैँला
तर देश रहँदैन
देश नरहेपछि हाम्राे नागरिकता रहँदैन
नागरिकता नभएपछि हाम्राे अस्तित्व रहँदैन । Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हे दार्चुला

~गिरीप्रसाद बुढा मगर~

मुसलधारे वर्षा बोकेर
पश्चिमी मनसुन नेपाल प्रवेश गर्दा
फेरि पनि बाढीपहिरोको सामना गर्दै
नेपाली नागरिकलाई मर्नु पर्‍यो
हाम्रो प्यारो दार्चुलालाई क्षत्विक्षत् हुनु पर्‍यो
क्षत्विक्षत् दार्चुलाको सामुन्नेमा उभिएर
महान नागरिकले ज्यान गुमाएको थलोमा आएर
एनजिओको एउटा तप्काले चाउचाउको प्याकेट बाँड्यो Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गधाको गीत

~गोविन्दप्रसाद आचार्य~

गधाले गाईको आवाज निकालेर ढाट्यो
राम्रो कतै देखिंदैन के के हुन आँट्यो
अराजकता अति भयो अव हुने के हो
अपराध सबै गए अब गर्ने के हो

यति अग्लो कहाँ होला अन्यायको चुली Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : ढुङ्गाजस्तो देखेँ मैले

~मनु ब्राजाकी~Manu Brajaki

जसको मुटु ढुङ्गाजस्तो देखेँ मैले
त्यसैमाथि आफ्नो नाम लेखेँ मैले

जतातिर बल्यो आगो उतैतिर
प्रतीक्षामा आफ्नो हात सेकेँ मैले Continue reading

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : दुई गीत

~नारायण अधिकारी~Narayan Adhikari

तिमी हुँदा

आकाशको बादल फाट्यो धर्ती उज्यालो
तिमी साथ भयौ मेरो जीवन उज्यालो । Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कथा : तार्किक निष्कर्ष

~माधव ‘सयपत्री’~

भगतसिं दोस्रो पटक गाउँमा आयो बीस वर्षपछि ऊ पहिलो पटक गाउँ भएको थियो । त्यो चोटि भरियासहित आएको थियो । भरियाका पिठ्यूँमा जनतालाईं बाँड्ने चामल होइन, कागजका ठेली थिए । कागजका पन्नामा महफ्वपूर्ण कुरा लेखिएको थियो । साथमा दुईंचार जना अरू ठालुहरू पनि थिए ।

भगतसिं विधानसभा चुनावमा समानुपातिकको कोटामा परेको विधायक हो । उसले बीसवर्ष अघि नै गाउँ छाडेको थियो । पहिलो पुस्ताको नेताको चाकडी गर्दागर्दा ‘ग’ श्रेणीको ठेकेदारको लाइसेनस पाएको यिो । जनतालाईं थाहा थिएन – ऊ कहाँ बस्थ्यो । के व्यवसाय गथ्र्यो । ठेकदारीबाट ऊ मालामाल भइसकेको यिो Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कविता : बाँच्ने तिमी !

~दिपा धिताल~

ए, देशलाई लुट्न र भुट्न खोज्ने राष्ट्रघातीहरू
लुट, जति सक्छौ लुट
भुट जति सक्छौ यो देशलाई
आमालाई रुवाएर हाँस्ने तिमी सन्तानलाई
अरूलाई मराएर बाच्ने तिमी मेची–महाकालीको साँधमा
सैतानको बुट बज्रँदा पनि टुलुटुलु हेर्ने तिमी Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गीति कविता : मेरो ईच्छा

~रामेश्वर पौडेल~

विरामी छ देश पाई नेता रोगी
सद्दे केहि थे भए ती सत्ता भोगी
अझै देशमा छ काम बाँकी धेरै
ति काम पूरा गर्न होस् बुद्धि मेरै

पानी छ खानी प्रशस्तै छ जवानी Continue reading

Posted in गीति कविता | Tagged | Leave a comment

गीत : सबै बाटा सजिला भए…

~बिभोर बराल~

सबै बाटा सजिला भए हिँड्नुको के मजा
सधैँभरि सुख भए जिउनुको के मजा

हिँड्दा कतै ठेस लागोस्
लडूँ म अल्झेर
उठी फेरि बढूँ अघि
आफ्नो लक्ष्य तर्फ Continue reading

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment