साहित्य सङ्ग्रहालय

~कमल ढकाल~

२०६५ साल माघ महिना l प्रकृति लाई चुनौती दिंदै अर्धनग्न  हिंड्ने युबतीहरु पनि आजभोली छाला रंग को लेगिन्स लगाएर हिंड्न थालेका थिए l यिनीहरुलाई थाहा छ आँखाको कमजोरी, सत्य देख्दैन सतह देख्छ l र  निरीह बुद्धि को दुर्बलता, देख्दै  नदेखेनी मंगल ग्रहमा पानीको अनुमान लगाउन सक्छ  तर मन्दिरमा पातलो रातो कपडाले छोपेको मूर्ति ढुङ्गो हो भन्ने भेउ पाउदैन l बुद्धि बलियो हुँदो हो त मान्छेले  ‘राम्रो’ र ‘राम्री’ तिर मरिहत्ते गर्ने थिएन l आखिर जस्तो रंगको कपडा लाए पनि  जति महँगो कपडा भएपनि  कपडा भित्र हरेकमान्छे नांगै र लगभग लगभग  उस्तै हुन्छ भन्ने ज्ञान हुने थियो l Continue reading →