साहित्य सङ्ग्रहालय

~सुमन क्षितिज~

कलेजमा मलाई ऊ जत्तिको राम्री कोही पनि लागेकै थिएन् । सुरुवाती दिन देखि नै उसमा नजर ठोक्किएको थियो । खासमा भन्नुपर्दा कलेजमा अधिकांश विवाहित थिए । पचास प्रतिशत बचेका मध्ये पच्चीस प्रतिशतको ब्वाईफ्रेण्ड कलेजभित्रै भेटिन्थ्ये । बाँकि पच्चीस प्रतिशत मध्ये कोही आफुभन्दा जेठी, कोही आफु भन्दा अग्ली, आफु भन्दा मोटी, आफु भन्दा धनी, कोही बोल्दै नबोल्ने, कोही आज बोल्न पाएन भने भोली घाम नउदाउला झैं गर्ने आदी इत्यादि गरेर विभिन्न ‘क्याटेगोरी’का थिए । तिनीहरु सबै मेरो सर्कलभन्दा बाहिरका थिए ।

ग्रामिण भेगको एउटा सानो कलेज । प्रायः सबैजना साईकल चढेर कलेज आउँथे । आफुलाई एक किसिमको हतार महसुस हुन्थ्यो । त्यसैले निर्धारित समय भन्दा अगाडी नै कलेज गेटमा उभिएर पर नेपथ्यमा नियालिरहन्थ्येँ । मानौं की ठुलो कम्पनीको गेटपाले मालिकको आगमनको पर्खाईमा छ । पर गुलाबी र·को साईकल देखेपछि मन पुलंकित हुन्थ्यो तर जति त्यो आकृति नजिकिन्थ्यो, त्यति म सर्माउँथे र स्पर्शपछि खुजमुजिएको लज्जावती झारझैं शिर निहुराउँथे । कहिले काँही त्यो आकृति कलेज गेट कटेर जान्थ्यो । म Continue reading →