साहित्य सङ्ग्रहालय

~पञ्च विस्मृत~

खेवाराः
रमदानका दिनहरु । राती जाग्ने दिनमा सुत्ने अनौठा मान्छेहरुको बस्ती छ अगिल्तिर । ढोकाहरु सदा बन्द देखिन्छन् । यहाँ कोही कसैको घर छिर्दै गरेको देखिन्न । गाडीलाई नगन्ने हो भने सडकमा महिलाहरुको उपस्थिति प्रायः शून्य देखिन्छ । दिनमा पाँच चोटि नमाज पढिन्छ । नमाजका बेला सबै पसल र काम बन्द गरिन्छ– साउदी अरेबियाको गाउँमा । यस्तो अनौठो परिवेशमा उकुसमुकुस भएर छिरेको छु कवि एकु घिमिरेको गाउँ । उनको नवीनतम कृति ‘एउटा बाटो गाउँसम्म’का कविताहरुसित छु । किनकिन मलाई रमाइलो लागिरहेको छ । यहाँको अजीवता पटक्कै छैन एकु घिमिरेको गाउँमा । गाउँका हरेक घर आतिथ्य सत्कारमा खुल्ला ढोका र खुल्ला मन लिएर प्रतीक्षारत देखिन्छन् । वास्तवमै आफ्नोपनको आभाष हुन्छ यहाँ छिरेपछि । एक प्रकारको रमाइलो लागिरहेको छ, मध्यपूर्वमा बसेर नेपाली गाउँघर चहार्न पाउनु जतिको रोचक कुरा अरु के हुन सक्दछ ? Continue reading →