~सबिन प्रभात~
म आफ्नै सुरमा चल्छु, अरुसँग खासै मतलब हुन्न । मेरो यही बानीको कारण धेरै कुरा गुमाएँ। कलेज पढ्दापढ्दै प्रेमिका गुमाएँ, वर्ष दिनमात्र भएको थियो – हाम्रो प्रेम अंकुराएको । जतनसाथ राखेको थिएँ उसको फोटो, कतै कुनाकन्तरामा अझै हुनुपर्छ। एकदिनको भनाभन र झगडाले साथीको सल्लाह अनुसार प्रेममा पूर्णविराम लगाएँ, निकै माया गर्ने मायालुसँग छुट्टिएँ । एक महिना जति त म बौलाहा जस्तै भएथें । त्यसपछि ऊ पनि काठमाडौंको पढाइ बिचैमा छोडेर आफ्नै गाउतिर लागी ।
प्रेम वियोगबाट उम्केर अध्ययनलाई निरन्तरता दिएँ। साथीहरू भन्छन्, म एकसुरे बनेको पनि त्यही बेलादेखि नै हो । पढाई सकाएपछि मैले छिट्टै जागिर पाएँ । दुईतीन वर्षपछि धुमधामसँग मेरो बिहे गरियो उपल्लो खानदानी बाउकी छोरीसँग । जागिरकै कारण केटीका बाउले मसँग बिहेको कुरा चलाएछन् । म तटस्थ रहेकोले मेरो घरमा पनि नस्वीकार्ने कुरै भएन । Continue reading →