साहित्य सङ्ग्रहालय

~अनु~

तिमीलाई पर्खि वस्ता बस्नै साथै यहाँ रात हुन्छ
अनि ओठभरी मेरो चिसो सुस्केराको सौगात हुन्छ
वसन्तले सुमसमाएर नै के हुन्छ् र
अव आँखामा मेरो बर्षात हुन्छ Continue reading →

~अनु~

मलाई नहेर नहेर तिमी
मेरो हेराईमा बसिदिएमात्र हुन्छ
मलाई नचाहे नचाह तिमी
मेरो चाहाना बुझिदिएमात्र हुन्छ
मलाई नपर्खे नपर्ख तिमी
मेरो पर्खाई बुझिदिएमात्र हुन्छ । Continue reading →

~अनु~

जीवन देखि भागी नहिंड
यंहा किनारा पाउन गाह्रो छ,
नलुकाइ देउ हृदयको माया
खोजी हिड्दा पाउन गाह्रो छ।
आत्मा तिम्रो अमर हुनेछ
बाँड आफ्ना भावनाहरु,
प्रेम संधै चोखो हुनेछ Continue reading →

~अनु~

प्राकृतिक सुन्दरताले परिपूर्ण भएर के गर्ने
तिमी विना उराठलाग्दो छ यो ठाउँ
सम्झन्छु म धेरै तिम्रो साथको यो ठाउँ
भान हुन्छ तिमी सँगैछु म अहिले पनि
तर विरानो दृष्यहरु आँखा सामु हुदाँ
तिमी सँग विताएका क्षणहरु कल्पना मै सिमित हुन्छ Continue reading →

~अनु~

लम्पसार सुतेको बागबजार भित्र
अनेकौ गल्ली छन्
अर्थहीन सुताइएको
केहि अर्थ दिने
वाहियातका सपना मध्ये
ती धेरै गल्ली मध्ये
एउटा गल्लीसंग मेरो आत्मीयता छ
व्यथाका सपनाहरुबाट
कुनै सपनामा
सपनाको अर्थ खोज्ने बाध्यता छ Continue reading →

~अनु~

कहिल्यै एकान्तमा तिमीलाई सम्झदा मेरो आउँछ नै
न तिमी हाँस्न सक्छौ, न त तिमी रुन नै सक्छौ,
पिरौल्छ यादले मेरो तिमीलाई तिम्रो आत्मालाई
बढाउँछ ढुकढुकी तिम्रो, विथोल्छ तिम्रो जीवन नै, Continue reading →