साहित्य सङ्ग्रहालय

~कृष्ण केसी~

समयको बहावसँगै म कति बहन सके वा सकिन त्यो नीलीमालाई सोध्न पाए हुन्थ्यो तर निलिमा छैनन् आज बिबाहमा दुबोको माला लगाएर औंठी साटासाट गर्दा खिचिएको अष्पस्ट फोटो फ्रेममा कैद भएर घरको भित्तामा झुण्डीएको छ । धुलैधुलो, माकुराको जालोले झन्डै छोपिएको अवस्थाको त्यो फोटो कसरी रहन गयो यो खालि घरको भित्तामा थाहा छैन ।

फोटो अगाढी ठिङ्ग उभिएर एक टकले हेरिरहे । छोउँछोउँ लाग्यो अह सकिन । फोटो नजिकै रहेको पुरानो खाटमा थ्याच्च बसेँ । आँखा रसाएर, बिगत मडारिएर फनफनी नाच्न थाल्यो, त्यसै त अप्ठ्यारो कोठा झन् अप्ठ्यारो हुदै गयो । मन थाम्न सकिन । कोठाबाट बाहिरिए र नियाले आफ्नो नामको घर बारी गोठ लगायतका जग्गा जमिनहरु । Continue reading →