साहित्य सङ्ग्रहालय

~सरस्वती मोहोरा~

“…यस्तो लाग्दैछ आकाश मेरो टाउकोमाथि नै छ । म हातले छुनछुन खोज्दैछु …।”

हामीलाई थाहा छ जीवन भनेको गति हो, त्यसको अर्को नाउँ हो  यथार्थ । जीवन जस्तो छ त्यस्तै, त्यसलाई त्यसकै रङ्गमा अभिव्यक्ति दिने सशक्त माध्यम भनेको कलासाहित्य नै हो । जीवनलाई हेर्ने दृष्टिकोणले वर्गपक्षधरता छुट्टिन्छ भने जीवनलाई हेर्ने दृष्टिकोणको अभिव्यक्तिको वर्गसाहित्यलाई पनि छुट्टयाउँछ । यसै र प्रगतिवादी कला चेतना वा प्रगतिशील साहित्य, जीवन जस्तो छ, त्यस्तै इमान्दारीपूर्वक जीवनको अभिव्यक्ति र जीवनलाई हेर्ने दृष्टिकोण दुवै हो । यसैक्रममा कविता-कथामा अपुग बनेका बराल सरका केही मनहरू , केही अनुभूति र अनुभवहरुको प्रभावकारी, सुन्दर मर्मस्पर्शी प्रस्तुति शब्दचित्र– फेरि लालभञ्ज्याङमा उभिएर पढ्न पाइयो।

ऋषिराज बराल, बुर्जुवा र क्रान्तिकारी दुवै फाँटमा आआफ्नै ढङ्गले परिचित नाम । प्राज्ञिक-बौद्धिक, साहित्यका Continue reading →