~सन्तोष चिमरिया~
तीन दिनदेखि लगातार झरी परिरहेको छ । एक त दशैको बेला त्यसमाथिको झरीले काठमाडौ बैराग लाग्दो गरि शून्य भएको छ । घरी घरी हुंईकिने एकाध ट्याक्सी र मोटरसाइकलले लामो सुन्यता माथी बेला बेला झिनो धावा बोलेको सिरक भित्रैबाट सुनिन्छ । निन्द्राले छोडेको धेरै नै बेर भएपनी आलस्यताले नछोडेकाले सिरक छोड्न सकेको छुईन । अब सिरक ओड्नै अल्छि लागेपछि भने उठेर पर्दा उठाएर बाहिर हेरे, झरी उसरी नै एकनासले परीरहेको रहेछ। पारी पट्टिको बसपार्कमा कार्तिके झरीले बिथोल्न नसकेको एउटै दैनिकी भनेको कुकुरहरूको मधुमास मात्रै रहेछ । एउटी साझा बेहुली लिएर झण्डै आधा दर्जन कुकुरहरू खाली भएको बसपार्कमा अल्छि लाग्दो गरि भित्र र बाहिर दुबै तिरको प्राकृतिक बहाब बिच समन्वय खोजिरहेका झै देखिन्छन् । सायद तिनीहरु भित्रको उर्जा र उष्णता बाहिरको झरीले रोक्न सकेको त छैन तर “डिस्टर्ब” चाहिँ पक्कै भएको हुनुपर्छ । Continue reading