साहित्य सङ्ग्रहालय

~चोमु शेर्पा “खुशी”~

जब कोही कसैको जन्म हुन्छ, त्यहींबाट शुरु हुन्छ जीवनको संघर्ष त्यस्तै एक परिवारमा जन्मिएका सन्तान थिए बुद्ध । बुद्धले धर्तीमा पाइला टेकेपछिको श्वासप्रश्वास जस्तो कठिन चुनौतीको सामना त गर्न सके तर उनले पाउनुपर्ने मुख्य कुरा आमा नै बिधाताले उनीबाट खोसिदियो।त्यो अबोध बालकलाई के थाहा, जुन कुराको उनलाई जरुरी थियो त्यही कुरानै उनीबाट सदाका लागि अदृश्य भएर गएको ! जन्मपश्चात् आमालेझै माया,ममता र स्पर्श नपाए पनि उनका फुपू, हजुरबा र हजुरआमाको स्नेह पाए । बुद्धले शिशु अबस्था लाई बिस्तारै पार गरेर बाल्यबस्थामा प्रवेश गर्दै गए । उनको वाल्यावस्था शुरु भएसँगै उनको अर्की नयाँ आमा आईन् । उनको हेर बिचार गर्ने जिम्मा पनि नयाँ आमाले नै लिइन् । बच्चा रुँदा, बिरामी हुँदा के गर्ने, कति बेला के खुवाउँने ,कुन कुराले खुशी हुन्छ यावत कुराहरु आमा नै नबनेकी नयाँ आमालाइ भरपूर ज्ञान थिएन । कहिलेकाही त धेरै रुने–कराउँने बेलामा फकाउँन छोडेर एकतिर लडाएरसम्म राख्थिन् । हुन पनि नयाँ आमा नयाँ दुलही जो आफ्ना दुलाहासँग भन्दा बढी काखमा नानी च्याप्नु पर्दा खुशी नहुनु पनि स्वाभाविक नै थियो । बिस्तारै बुद्धले स्वतन्त्रता र उनले पाउँनुपर्ने सामान्य अधिकारसम्म पाउँन छाड्यो । Continue reading →