Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : आफै जस्तो लाग्ने मान्छेको प्रवृत्ति

Posted on September 11, 2017 by Editor

~अकेला यात्री~ के सम्झेर चित्त बुझाउनु एक्कासि आफ्नो घर हिम पहिरो जस्तो भत्किएपछि ? कहाँ टेकेर उभिनु यो धरातल नै फाटेपछि ? सम्झेर चित्त बुझ्दैन आफैँसँग अनायास ढाँटेर गएपछि आफैँ जस्तो लाग्ने मान्छेको प्रवृत्तिले । आफैँभन्दा बढी विश्वास गरेर

कविता : कवितामा पहाड

Posted on September 10, 2017 by Editor

~भीष्म उप्रेती~ पहाड पहाडजस्तो रहेन अब । त्यहाँ वरपीपल हुनुपर्छ सियाँल ताप्न आस्थाहरू चुलिएर मन्दिर बनेको हुनुपर्छ र घण्टहरूको ध्वनि, चराहरूको आवाज र खोलीको कुलकुल एउटा जिउँदो सङ्गीत हुनुपर्छ मान्छेहरू हिँडेको हुनुपर्छ निर्धक्क र छायाँजस्तो अघिपछि सँगसँगै हिँड्नुपर्छ प्रेम

कविता : म त प्रेमि हुँ

Posted on September 10, 2017 by Editor

~रुमन न्यौपाने ‘अमन्त’~ बिस्फारित छाति भित्र अघोषीत चाहानाहरु लुकाएको थिए । एउटा प्रेमीको आडमा, आत्मबल भरिएको चिश्चल मुटु फुकाएको थिँए । सपनाहरु फिँजाएर, भबिष्यको गोरेटो निर्माणमा तिमीबाट, मातृबात्सल्य खोजेको थिँए । म त रहरहरु फुकाउँदै हिड्थे छाँया,

Posted in कविता | Tagged Ruman Neupane 'Amant' | Leave a comment

कविता : कर्णाली

Posted on September 10, 2017 by Editor

~शिलु अज्ञात~ कर्णाली को पानी माँ आशु बग्छ , कुना कन्दरा हरु पीडा बोल्छन, आकाश डम्म सधै कर्नालीको, बस्तिहरू सदा जागै बस्छन |१| अमूर्त सौंदर्य छाती भित्र, तैपनी अनुहार धमिलो , देश तिम्रो हृणी छ कर्णाली ,

Posted in कविता | Tagged Shilu Agyat | Leave a comment

कविता : एउटा खबर पुर्‍याइदेऊ न

Posted on September 10, 2017 by Editor

~अरुणा बैद्य~ ज्वारभाटा पहाडहरू कुद्दै थिए लाम लागेर म हेरिरहेको थिएँ, मौन आँखाले कानैमा कोही फुस्फुसायो, गार्न्धर्व बतासको झङ्कारसित फर्केर हेरेँ रातो डाँडा बोलिरहेको थियो – तल डबलीहरूमा सधैँ ताण्डव-नृत्य गर्नेहरूलाई आँगनहरूमा रात-विरात त्रासदीय दुन्दुभी बजाउनेहरूलाई एउटा खबर पुर्‍याइदेऊ न- … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged अरुणा बैद्य - Aruna Vaidya | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : किनकि म हेडसर

Posted on September 10, 2017 by Editor

~असीम अज्ञात~ शिक्षकले पढाउनुपर्छ विद्यार्थीले पढ्नुपर्छ मैले पढाउने होइन सबैलाई कराउनुपर्छ किनकि म हेडसर । शिक्षक हो वा विद्यार्थी समयमा आउनुपर्छ म आए पनि हुन्छ नआए पनि हुन्छ किनकि म हेडसर ।

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged Asim Agyat, Hasyabyangya | Leave a comment

कविता : ठेला हत्केलाको

Posted on September 10, 2017 by Editor

~रन्जु ‘मार्ग’~ हेर न ठेला हत्केलाको हेर न पसिना निधारको तै पनि भन्छन पुग्दैन खान पल्लाघरे जेठा बा’को ! जाँदछन उनी खेतमा हलो र जुवा बोकी बढदछ दम श्वास पनि

Posted in कविता | Tagged रन्जु 'मार्ग' - Ranju Marga | Leave a comment

कविता : सियो

Posted on September 9, 2017 by Editor

~बिमल गुरुङ~ मलाई थाहा भयो मान्छेहरु अझ निन्द्राको जङ्गलबाट उम्केर खुल्ला चौरमा पुगिसकेका छैनन् त्यो खुल्ला चौर जहाँबाट आफूलाई हेरिन्छ जहाँबाट अरुलाई हेरिन्छ जहाँबाट सारा संसार देखिन्छ । तर, जति जागेका छौं हामी

Posted in कविता | Tagged बिमल गुरुङ - Bimal Gurung | Leave a comment

कविता : वान्छित सल्यक्रिया

Posted on September 9, 2017 by Editor

~कुन्दन काफ्ले~ प्रणली कमसल हुन्न कुनै पनि केही गरी, अंगको खराबी हो, पीर्छ जसले घरी–घरी, आँटेरै फाल्नु बेस उखलेर त्यसको जरी, नत्र लाग्ला क्यान्सर है, रह्यो भने कसैगरी । पाँचै औंला एकैनास छैन हातमा तर,

Posted in कविता | Tagged Kundan Kaphle | Leave a comment

कविता : शहीदहरु

Posted on September 8, 2017 by Editor

~सञ्जय संयोग~ १. जन्मभूमि हो यो मेरो वीर पाखुराले रचेको जन्मभूमि हो यो मेरो शहीदको रगतले सिंचेको २. शहीदहरुको यो बलिदान खेर नजाओस् बगेर रोकौं नेपाली यसलाई हामी सिमानामा बााध बनेर

Posted in कविता | Tagged Sanjay Samyog | Leave a comment

कविता : एक बिहान

Posted on September 8, 2017 by Editor

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ क. उषा चढिन् रे सल्लो ! स्वर्ग भयो आकाश उपल्लो ! त्यसको मछाया, ताल धरामा, तल्लो ! सुन्दरताले झस्केको, वायुमण्डल हाल्यो ! प्रतिस्पर्शले क्या बादल बल्लीे , फुल्दै झल्क्यो ! फुल्दै झल्क्यो ! ख. पन्छी–गाना उडाइन् तिनले … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा - Laxmi Prasad Devkota | Leave a comment

कविता : म मदन र मेरी मुना

Posted on September 8, 2017 by Editor

~टंक सम्वाहाम्फे~ उता नेपालबाट म मदन र मेरी मुना सपनाहरू खोज्दै अर्को भोट हङकङ टेकेको पनि बर्षौ वितिसकेछ तर म मदन र मेरी मुनाका सपनाहरू सपना बनेर अझै आएका छैनन् घाम भएर अझै उदाएका छैनन्, हङकङमा हामीले परीपरीका सपनाहरू देख्यौ

Posted in कविता | Tagged टंक सम्वाहाम्फे - Tanka Samwahamfe | Leave a comment

कविता : चियांगमाईमा श्रोंगकानको वर्षा

Posted on September 8, 2017 by Editor

~प्रणिका कोयु~ आजको यो वर्षामा पानी वर्षेन थोपा-थोपामा न त बन्यो भेल बिजुली चम्के जस्तो आकाश गर्जे जस्तो अनि यस्तोमा, सडकमा म उभिएर ठिङग रमिता बनें

Posted in कविता | Tagged Pranika Koyu | Leave a comment

छोक : बुध्द

Posted on September 7, 2017 by Editor

~घिमिरे युवराज ‘कर्जुना’~ मान्छे गाई बेचेर दुध किन्छ जग्गा बेचेर अन्न किन्छ घर बेचेर डेरामा बस्छ वा जाडोमा आफ्नै लुगा बालेर अागो ताप्छ र भन्छ दु:ख पाएँ !

Posted in कविता | Tagged घिमिरे युवराज 'कर्जुना' - Ghimire Yubaraj 'Karjuna' | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : ए नेताज्यू, एकछिन लजाउनुस् यार !

Posted on September 7, 2017 by Editor

~योगेन पौडेल~ उता दक्षिणी छिमेकी मङ्गलमा पानी खोज्दैछ उत्तरी छिमेकी चन्द्रमामा खानी खोज्दैछ यता हजुरलाई टायर बाल्न पुगेकै छैन रेलिङ्ग भाँच्न पुगेकै छैन हाम्रालागि हामीलाई हामीबाटै मुक्ति दिन पुगेकै छैन ए नेताज्यू, लाठी बिसाउनुस् यार, एकछिन सुस्ताउनुस्

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged Hasyabyangya, Yogen Poudel | Leave a comment

कविता : रंगीन फुलहरु भित्रका रंगिन सपनाहरु

Posted on September 7, 2017 by Editor

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ भीरमा एउटा फुल फुलेको छ रंगीन छ भीर पनि रंगिन भएको छ सर्वत्र रंगीन तुल्याएको छ रंगिन फुललाई कोहि सजाउनका लागि जुटेका छन् कोहि टिप्नको लागि जुटेका छन् कोहि उखेलेर प्mयाँक्न भएभरका बल प्रयोग गरिरहेका छन् कोही … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Prakash Sunuwar 'Nirakar' | Leave a comment

कविता : एक्लै

Posted on September 7, 2017 by Editor

~भिम बहादुर थापा~ मानव महासागरभित्र मान्छेहरुकै भीडमा एक्लै मात्रै एक्लै बाँचिरहे झैं लाग्छ निरश झैं लाग्छ सुनसान झैं लाग्छ। खै, एकत्रित गर्छु सम्हाल्छु, समेट्छु मिलाउँछु मिल्ने सम्म र, सिलाउँछु पनि।

Posted in कविता | Tagged भिम बहादुर थापा - Bhim Bahadur Thapa | Leave a comment

कविता : जलाएर कविता

Posted on September 6, 2017 by Editor

~अनुप जोशी~ वस्त्रविहिन सडके बालकहरुका यौनाङ्ग जस्तै ताराहरु फर्फराईरहेकै हुन्छन् आकाशमा बादल र चन्द्रमा ??? यिनीहरुको चैँ हुने/नहुने कुनै भर छैन ।

Posted in कविता | Tagged अनुप जोशी - Anup Joshi | Leave a comment

कविता : क्रान्ति

Posted on September 6, 2017 by Editor

~बाबु त्रिपाठी~ कसैको मन नदुखाइकन कसैको झुपडी नजलाइकन कसैलाई टुहुरा नबनाइकन क्रान्ति गर्नु पो क्रान्ति। क्रान्ति त- बामे सरिरहेका नानीहरू गर्दैछ्न् कलिला पाउले जमिन टेक्न खोजेर ।

Posted in कविता | Tagged Babu Tripathi | Leave a comment

कविता : सपना

Posted on September 6, 2017 by Editor

~उदय निरौला~ अलि ! अघि एउटा मीठो सपना उठेको थियो सपना थियो आखिर बाटो नभेटेरै थान्को लागेछ । कल्पनाको लहरो चढ्दै थियो उकालो कल्पना थियो आखिर थाँक्रो नपाएरै तलतिरै झरेछ ।

Posted in कविता | Tagged उदय निरौला - Uday Niraula | Leave a comment

कविता : खोजी

Posted on September 6, 2017 by Editor

~भक्तराज न्यौपाने~ सुरु भएको छ, अनेकतामा एकताको खोजी एकतामा अनेकताको अन्वेषण, हामीहरू कैदमुक्त भएका छौं हामीहरू उन्मुक्तिको गीत गाउँदै गुलजार समयको विशाल पटाङ्गिनीमा भेला भएका छौं । हाम्रा मनहरू स्वतन्त्रताले पुलकित छन्

Posted in कविता | Tagged भक्तराज न्यौपाने - Bhaktaraj Neupane | Leave a comment

कविता : सम्झनाकुञ्ज

Posted on September 5, 2017 by Editor

~मुक्तिनाथ शर्मा~ हाम्रा नेपाली साहित्य प्रगतिमा निरन्तर लागेकाले छिटै यस्ले छोला जस्तै छ शिखर धेरै आए महाकाव्य खण्डकाव्य मनोहर गीतिकाव्य स्मृतिकाव्य उपन्यास बराबर ।। विद्वानहरूको यस्मा देखिन्छ जोश जागृति त्यस्तै जाँगरी स्रष्टा हुन् वासुदेव त्रिपाठीजी अहिले उनको यौटा आएको छ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Muktinath Sharma | Leave a comment

कविता : आइसब्रेक

Posted on September 5, 2017 by Editor

~महेश रेग्मी~ मलाई मारेर जानेहरू मलाई न्यूरोड बनाएर हिँडिरहे मलाई सत्ता बनाएर हिँडिरहे तर म मरेको छैन म कहाँ मरेँ – म अझै समय चपाउन सक्छु म अझै मृत्यु चपाउन सक्छु को खोस्छ मेरो रसायन –

Posted in कविता | Tagged महेश रेग्मी - Mahesh Regmi | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : नीरीह राजनीतिक जमात

Posted on September 5, 2017 by Editor

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ मान न सम्मान कस्तो यो जवर्जस्तीको मेहमान । शीर नीहुरिन्छ स्वदेशमा विदेशीको झण्डा झुल्दा । सम्मान गुम्यो नेपालीको स्वदेशमा बिदेशी बस्दा । कुटनीतिक अफिस होईन, होईन त्यो दुतावास । १ देशमा छरपष्ट रहेकाछन् बिस्तावादीका जमात । कस्को … Continue reading →

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged Hasyabyangya, दीपक कुमार ज्ञवाली - Deepak Kumar Gyawali | Leave a comment

कविता : रङ्ग्शाला:भकुन्डो र खेलाडीहरु

Posted on September 5, 2017 by Editor

~रुमानी राई~ देशको, गणतान्त्रीक रङ्गशालाभरि खेलाडीहरु खेल मैदानमा जमेका छन् एतिहासिक विजयको सपना बोकेर! तन्,मन र बुद्दिले आज निकै आक्रामक देखिन्छन् पक्ष विपक्षमा गोलपोष्ट ताकेर

Posted in कविता | Tagged Rumani Rai | Leave a comment

कविता : शब्दहरू

Posted on September 1, 2017 by Editor

~सोम खनाल~ शब्द नै रसीला कस्ता, प्यास नै पो मेटाउने शब्दैका पन्तुरा भित्र, आत्मा नै हो भेटाउने शब्दका छहारी शीतल, शब्दैका झरना झरी एक्लो हृदयका साथी शब्द नै छन् वरीपरी । शब्दमै पहिरो चल्छ, शब्दैमा उठ्छ टाकुरा शब्दले डढेलो लाग्छ, … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Som Khanal | Leave a comment

कविता : म दीपक

Posted on September 1, 2017 by Editor

~दीपक जडित~ म दीपक तिमीले जलायौ र जल्दैछु शनै: शनै: रित्याउँदै आफुलाई दियालोको तेल जस्तै छोडेर केहि उज्यालो तिमीलाई हेर मेरा ईच्छाहरुको पच्छ्यौरी लहराएको छु धुँवासँगै तरँग फैलाउँदै किरणहरुको मेटीरहेछु आफुलाई पल पल

Posted in कविता | Tagged दीपक जडित - Deepak Jadit | Leave a comment

कविता : क. कुसुमको सम्झनामा

Posted on September 1, 2017 by Editor

~रेम राना~ अजंगको शरीर ढल्यो ०६८ भदौरे यामको भेल झै सीमाको जंगे पिल्लर जस्तै अजंगको शरीर ढल्यो प्रकृतिको नियम पनि कस्तो सोंच्नै नसकिने आकस्मिक घटना जस्तो चाँदवारीमा बाल्यौ तिमी ज्योति

Posted in कविता | Tagged Rem Rana | Leave a comment

कविता : अक्षर आरम्भ भएन

Posted on September 1, 2017 by Editor

~शिवराज पन्थी~ सूर्य झल्किएला भनेको बस्तीमा सधै रात भइरहने भो चाँदनी रातको चन्द्रमा समेत डुबेर चकमन्नै अँध्यारो भइरहने भयो ए ! नयाँ नेपालका पहरेदारहरू सदन र सडक अलपत्र कहिलेसम्म ?

Posted in कविता | Tagged Shivaraj Panthi | Leave a comment

कविता : न्युयोर्कका गल्लीहरूमा

Posted on September 1, 2017 by Editor

~पवन भन्डारी “किरण”~ बसस्टप नजिकै एकोर्डियन बजाउने दुःखी बृद्धको कथा “सब वे” मा बूढो भ्वायलिन बजाएर टाइटनिकको धुन बजाउने बूढी आमैको कथा म्यानह्याटनका फराकिला गल्लीहरुमा

Posted in कविता | Tagged पवन भन्डारी 'किरण' - Pawan Bhandari 'Kiran' | Leave a comment

कविता : तिमी जात देख्छौ ?

Posted on September 1, 2017 by Editor

~लक्की चाैधरी~ मैले बोल्दा, लेख्दा जात देख्छौ उठ्दा, बस्दा कराउँदा नि जात देख्छौ । तिम्रो मथिङ्गल बिग्रेको हो कि मेरो, सुत्दा, खेल्दा र खाँदा’नि जात देख्छौ ?? हाम्रो बालापनको स्मरण गरौं, धुलाम्य माटोमा खेल्दाको स्मरण गरौं । खोला, तलाउमा सँगै … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Lucky Chaudhary | Leave a comment

कविता : सराप

Posted on September 1, 2017 by Editor

~केदार शर्मा~ यसवर्ष रौरव नर्क बनोस् मेरो देश चारैतिर कोलाहल मच्चियोस् सजायको पापी, अपराधीहरूको छट्पटी देखेर अपराध आफैँ कहालियोस्। यसवर्ष मान्छे मार्नेहरूलाई पछुतो होस्, ग्लानी होस्, अपराधबोध होस् र भइरहोस् उनीहरूको प्रत्येक निद्रा ऐँठनबाट खुलोस्

Posted in कविता | Tagged केदार शर्मा - Kedar Sharma | Leave a comment

Category Archives: कविता

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु