Category Archives: कविता

~निर्मोही व्यास~ सौहार्दको सियो-धागो स्नेहको कुसुमावली- सँगाली यत्नले काव्य-माला वा विरुदावली उनियो उनकै निम्ति व्यासका प्रिय मित्र जो बस्छन् नारायणी-तीर ‘विनोदी’ काव्यका मियो ! तपसी, नित्य एकान्त-साधनामा रमाउने दम्भ-दुर्भावका द्रोही, मैत्रीका गीत गाउने

~निर्मोही व्यास~ सिँचेर स्नेह–धारले सिँगार्छु आज यो धरा तुल्याइदिन्छु प्यारले बसुन्धरा हराभरा अजस्र सृष्टि–स्रोत भै गरीरहन्छु सिर्जना उदासमा, निराशमा नवीन भर्छु जीवन भएर प्राणवायु दिग्दिगन्तमा म डुल्दछु बनेर फूल प्रीतिका जताततै म फुल्दछु