Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : आमा ! तिमीसँग मेरो एउटै पुकारा छ

~कलानिधि दाहाल~ अलिकति आस्थाले अलिकति विश्वासले अलिकति जीवन दृष्टिकोण र जम्मै मानवीय अन्तरङ्ग पराग घोलेर मैले उसलाई मेरै ढकमक्क फुलेको बगैँचामा सजाउन खोजेथेँ, सजाएथेँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : लुक्नुहुन्न अब नारी

~निर्मला अवस्थी~ सक्दिन म गर्न भनी लुक्नुहुन्न अब नारी अधिकार लिनलाई चुक्नुहुन्न अब नारी।। सिर्जनामा रमाउँछौं पौरखमा जुटिरन्छौं सहयोग माग्दै बाटो ढुक्नुहुन्न अब नारी।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो बक्तब्य

~बिमल गुरुङ~ ढुंगा फोर्नुपर्छ भने फोर्छु जनताको लागि भोगिरहन्छु कष्ट नसम्झियोस यस्लाई भ्यागुता । जनताको आँसु मेरो आँखामा आँसु हो चाहन्छु म देख्न जनताको ओंठमा बिजयपूर्ण मुस्कुराहट ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : बीपी : एक शब्दचित्र

~कृष्णप्रसाद भण्डारी~ नेपाली गरिमा बढाई बीपीले साहित्यमा चिन्तन राखे विश्वभरि नवीन युगको राष्ट्रियता कीर्तन । स्रष्टा हुन् पथका प्रभाती रवि हुन् ‘हिट्लर यहूदी’ कथा ‘मोदिआइन’ ‘सुम्निमा’ रचयिता हुन् फ्रायडीयी व्यथा ।। राणाशासनको विरुद्ध जसले हङ्कुार गर्थ्यो ठुलो नेता मात्र नभै … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

मुक्तक : संसारको ऋत

~सौगात लम्साल~ आफ्नै आँगनीमा रुवाबासी भयो भने आफ्नै मुटु छोराको अन्त सास भयो भने जन्म मृत्‍यु

Posted in मुक्तक | Tagged | Leave a comment

कविता : टोलाईरहेको क्षितिज

~केशर थुलुङ~ धेरै पर देख्छु म देखि धेरैपर कल्पनाले पनि भ्याउन नसक्ने तर, म तिर टोलाइरहेछ त्यो क्षितिज जब म मिर्मिरे विहानीसँगै उठ्छु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : मनका राजा नबनाउ

~बिक्रम चेतनशील राई~ मलाई फेरि तिम्रो मनका राजा नबनाउ बेमौसमा मङसिरको पाजा नबनाउ आस्थाको फूलबारीमा एउटै फूल रोपेको छु नशाभित्र तिमी यसलाई गाजा नबनाउ

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : पुरानो नेपालमा

~भोगेन एक्ले~ पुरानो नेपालमा रुनुपर्नेहरु खित्का छाडिरहेका छन् हाँस्नु पर्नेहरु सुक्सुकाइरहेका छन् सुन्नु पर्नेहरु बेफवाक बक्बकाइरहेका छन् बोल्नु पर्नेहरु चुपचाप सुनिरहेका छन् पुरानो नेपालमा हलो र कोदालोले अड्काएका बाहेक सिन्दुरे र दर्पनेको दाम्लाले बाँधेका बाहेक कतै बहानामा त कतै तीब्र … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लाहुरे दाईले

~प्रभुराम राई~ वेलायतमा लाहुरे दाईले थोत्रे धर किने उसको भने घुरेनबारी बनमाराले छिने घरमा आमा रुंदैहोली तिमीलाई छैन वच्पनमा आमासंगै तिमी बस्थेउ होइन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नेपाली सन्देश

~प्रभुराम राई~ नेपाल बाँचे नेपाली भन्ने मानिस बाँच्दछ नेपाली भाषा, साहित्य, कला, संस्कृति साँच्दछ एसैले आउ नेपाललाई बलियो बनाउँ नेपाली हाम्रो श्रम र सीप स्वदेशमै लगाउँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : मैले पाइला चालेको छु

~नरेन्द्र राई “समर्पण”~ तिम्रो सुन्दर संसारमा मैले पाइला चालेको छु तिम्रो साथ पाउने मैले आशा पालेको छु हृदयमा माया नै र्सवसौगात भएकाले फाट्दै गाुको जिदगी मैले टालेको छु

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : आउन पाइन

~आचार्य प्रभा~ यसपालिको दसैंमा आउन पाइन निधारमा अछेता लाउन पाइन परदेशीको जीवन यस्तै हुँदारैुछ हरियाली वसन्तझैं छाउन पाइन ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : धुलोहरुको ताकत

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ तिमीले हामीलाई धुलोमुलो सम्झियौ त्यहि धुलोभित्र तिमीले हामीलाई लाधेका पिडाहरुको पहाड चुलिएको थियो तिमी र तिम्रा सन्ततीहरुबाट पालैपालो बलात्कृत हुँदाको चित्कारहरु निस्सासिएका थिए तिम्रा बैदार डिट्ठाहरुले इमान्दारिताको छातीमा घुमाएका

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मसित मेरो रात छैन…

~बसन्त चौधरी~ एउटा रात मसित छ घरी-घरी पग्लिन्छ हेर्दछु, रात बादलको उँचाईमा पुगेर सग्लिन्छ तर अँध्यारो छरिएकै छ चारैतिर एउटा मेरो रात छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : स्वपीड़क

~गोवर्धन पूजा~ हिउँको एक झोक्का पनि खप्न नसकेर झरे म्याप्पलका पातहरू छोडेर आफन्तलाई तोडेर नाता सम्बन्ध सुटुक्क समुद्र भेट्न बसाई सरेको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : मयल फालेर मरौं

~निराजन बतास~ टक्टकाउँदो स्वर्ग टेक्न मयल फालेर मरौं बाँचुन्जेलको मनको धब्बा पखालेर मरौं डाह, इर्श्या, घमण्ड सुहाउँदैन मान्छे हुन आरिसको सिउँडी पूरै उखालेर मरौं

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : श्रृजनाका बिस्कुनहरु

~पिताम्बर राइ~ बिस्कुन् त सानै थियो श्रृजनाको तर नानाथरिको विउहरुपो सुकाइदिए छ । कस्लाई पो के थाहा त्यो विउहरुले कस्तो कस्तो अन्नाज दिन्छ भनेर । भरखरैमात्र देखेथें श्रृजनाको बिस्कुनलाई कति छिटो बिउहरु जम्मा गरेछन् ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पागलपन

~अर्जुन दाहाल~ यहाँ एक मानिस छ जसको , – आँशुको हिसाबकिताब छैन , बग्छन र बगिरहनेछन , – चोटको गन्ती छैन , केही थिए र केही पुन थपिनेछन , – वेदनाको औचित्य छैन ,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अन्तिम दिन

~किरण दहाल~ यती बेला नै हो चियाएर हेरिरहेको घाम खै के पो खोज्दै थियो त्यहिँ उपस्थित भएर अदालतमा उभिएको कुनै दोषीजस्तो तिमीसँगै जिउने सपना देखेर मैले भनिदिएको थिएँ– ‘म तिमीलाई प्रेम गर्छु’

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कलम रोक ?

~विजय मल्ल~ युगको भावना मार्न चाहने ए हत्यारा ! तिमी मलाई भन्छौ, ‘कलम रोक!’ म सोच्छु यो पहाडलाई, यो नदी नालालाई यो खेतलाई, यो हरियाली बगैंचालाई यो सुन्दर सुन्दर – हावामा नाचिरहने, हावामा उडिरहने

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दागबत्ती !!!

~भीमनिधि तिवारी~ म सात वर्षको थिएँ, अबोध बालकै थिएँ, कुनै कुरा थिएन थाह, मस्त नींदमा थिएँ, मलाइ घच्घच्याउंदै, उठाउँदै, ‘ल हिंड्, भने अघोर मध्य रातमा धुरु धुरु रुँदै गएँ (१) यता लगे, उता लगे, कता कता कता लगे, जता तता … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : किन आँशु झार्‍यौ भन

~निर्मला अवस्थी~ माया गर्छु भन्दा भन्दै किन आँशु झार्‍यौ भन मेरो झुप्रो छोडी किन अर्कै डेरा बार्‍यौ भन।। हिजो सम्म ढकमक फुलिराथ्यो तर आज यो डालीको थुँगा टिपी कुन डालीमा सार्‍यौ भन।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : तिम्रो दिल मेरो दरबार ।

~शाया मोक्तान~ सधैं भन्थ्यौ तिमिले तिम्रो दिल मेरो दरबार । आज एकाएक लथालिङ्ग भयो मेरो घरबार। यो सारा खुशी तिम्रो लागी मात्र हो भन्थ्यौ। आकाशको जुन तारा खसाल्ने छु सदाबार।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : पारिजात

~प्रभात चिसो राई~ तिम्रा पत्रदलहरू पुतली भमराहरूले नसुमसुम्याए तापनि तिम्रा परागहरु मन्द हावाले सुस्तरी नउड़ाए तापनि तिम्रो सुन्दरताको प्रशंसामा उच्छ्वासहरु नउठे तापनि अनि तिमी हुनुको साक्षी कसैका आँखाहरू नभए तापनि ………..तिमी फुलिरहन्छौ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

केस्रा : बिस्थापन

~चोमु शेर्पा “खुशी”~ चिनाजान भयो साथी बनाईयो वास्तविकता नि सबै बताईयो उस्ले मेरो बदनाम गर्नु थिएछ ब्यर्थैमा चिनो मायाको पठाईयो

Posted in केस्रा | Tagged | Leave a comment

गजल : थामेर किन छोड्यौ हातहरु

~सुरेन्द्र राना~ एउटै यो मनलाई, दुःखाउनेहरू धेरै हुन्छन् हँसाउनेहरू कोही कोही रुवाउनेहरू धेरै हुन्छन् कति अन्यौल छन् यहाँ जिन्दगीका मोडहरू बाटो देखाउने कोही कोही भुलाउनेहरू धेरै हुन्छन्

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : हलो-लेखनी संवाद

~कनकधारा स्वामी स्वदेशानन्द~ छन्द : शार्दूलविक्रीडित हलोवाच… बारी खेत म जोत्छु टार र कुना पाखाहरूमा पसी, गर्मी शीत हिलो झरी सब कुरा बिर्सी गरें उन्नति। मेरै सिर्जन फूल बाग बगिचा सम्पूर्ण यी सृष्टि हुन्, मेरै खानु र पाउ मोल्नु अरुका … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | 1 Comment

कविता : दागबत्ती जो दिन पाइएन

~दिनार रनादी~ दागबत्ती जो दिन पाइएन विनातारको टेलिफोनमा बिहानै खबर आयो बुबा हिजो बित्नु भो हामीलाई छाडेर कतै अन्तरध्यान हुनु भो । खबर खबर मात्रै थिएन बज्रको प्रहार थियो मृत्युको घात थियो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : उज्यालोको सर्त

~राजेन्द्र शलभ~ औँसीको रात थियो टुकी बालेर म फर्किएको मात्र थिएँ सेतो लुगा लगाएको एउटा रवाफिलो मानिस मेरा अगाडि उभियो। उसको मुठीका कापहरूबाट

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बिर्खेको समाज

~अनुष्कर पुष्कर गुरुङ~ भिन्न भिन्न रंगहरुले सृजना भएको बीर्खेको समाज लंगड़ो छ ! हेर्नुहोस बीर्खेको हतकेलाका चक्रहरुलाई कुण्ठित भई बसेका छन् निमुखा भई बसेका छन् बीर्खेको परीवार बसेका छन् सडंकमा सुकुमबासी भई नत गाँस ,बास र कपास ! हुरुरुरुरुरु….समाजमा रुड़बतास … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देउताको नाउँमा श्वेतपत्र

~सुरेश हाचेकाली~ ओ मांसाहारी देउता! कहिलेसम्म मागिबस्छौ तिमी भक्तसँग मुटुकलेजोको प्रसाद रगतको पञ्चामृत र मांशपेशीको अपुंगो? सृष्टिको मिर्मिरेमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पश्चाताप

~कान्ति रोचना~ हाँसौखेलौँ दुइदिन यहाँ के छ खै भोलि लानु के के फोस्रा गफ दिनु हरे पर्दछ भूलि जानू पैसा भन्दै कति पल विते सक्किए बैँस सारा छुटे चाडैँ समय अहिले साथ छन् जुनतारा ।। मेरोमेरो भनिभनिकनै आएथे दुष्ट बन्दै … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment