Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

गजल : फालेको मान्छे म त

~भोला सिवाकोटी ‘पुरानाघरे’~ गुटबन्दीले सिमा कटार्इ फालेको मान्छे म त किच्ला भनी डराएर ढालेको मान्छे म त लडेका छन मुर्दाहरू इतिहासको आयाै सुती इतिहासले पाइला नयाँ चालेको मान्छे म त

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : हात थमाए जस्तो

~मसान उपासक~ प्रेम भए जस्ताे हात थमाए जस्तो के हुदैछ यहाँ बित्थामा रमाए जस्तो चिच्याएछु तिमी साथ छाै भनेर चिच्याएछु लाग्दाे हाे यी रुखलाई पनि बर्बराए जस्तो

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : बुद्ध बोल्दैछ

~दीपक जडित~ सुन् ए , ईश्वर ! कस्तो भ्रम फैलाईछस् तैंले आजपनि मान्छेहरु नाघेर मान्छेहरुलाई दौडिरहेछन् तँलाई भेट्न म सम्झन्छु त्यो दिन अझै भनेको थिएँ मैले ‘प्राणीहरु माझ रहने प्रेम नै एक मात्र धर्म हो । ‘ चाहन्थेँ म

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : आदर्शको ढाल हो

~वामदेव पण्डित~ सत्सठ्ठी अब छैन त्यो विगत भो ख्वाएर तीता कुरा । अठ्सठ्ठी अब आउँदै छ बलियो देखाउँदै पाखुरा ।। पक्कै आउँछ संविधान रसिलो मिल्ने छ मीठो रस । सारा वर्ग खुसी हुने छ सबको प्यारो मणि पारस ।।१।। हाम्रो … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एक सपना देख्याँ

~रामेश्वर राउत ‘मातृदास’~ बीस वर्षका उमेरमा गोरखा राज्यका अभिभारा काँधमा बोक्याँ जता हेर्योँ उतै लड्याका, भत्क्याका दारुण अवस्था देख्याँ टुक्राटाक्री सबैलाई जोडजाम गर्न्या र सुन्दर शान्त विशाल देश बनाउन्याँ एक सपना देख्याँ ।।१।। गोरखनाथ बाबाको आशीर्वाद औ गजवीर–भाइभारदार र दुनियाँदारको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : अनुभूति

~महेश रेग्मी~ प्रकृति यात्रामा मौन पहाडलाई सुम्सुम्याएर हिडेँ अनुभूतिको आकाशलाई टोलाएर/बोलाएर हिडेँ साम्राज्यको सूर्यलाई हेरेँ पहाडहरूको प्रतिक्रिया खलबलिरहेछ हेर्दै-हिँड्दै जाँदा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आत्महत्या

~अरुणबहादुर खत्री “नदी”~ लक्ष्य पूरा हुन नसक्दा मैले आत्महत्या गरेको भए म कसैको पति बन्ने थिइन मेरो बिहे हुनुप¥यो भन्दै भतेर खोज्नेहरुको इच्छा नै भताभुंग हुने थियो उनीहरुको बधाई मैले थाप्न पाउने थिइनँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

राजेन्द्र थापाका चार छोटा कविताहरु

~राजेन्द्र थापा~ बाघ राजनीति यौटा बाघ मर्छ – खबर बन्छ त्यै बाघले दिनहुँ मृग मार्छ – खबर बन्दैन थुक्क राजनीति ! सडक बन्द सडक बन्द भन्छ मान्छे, तर सडक बन्द हुँंदैन, मान्छे मात्र बन्द हुन्छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लाग्छ मलाई मीठो मधुपर्क

~कृष्णप्रसाद पराजुली~ किन-किन लाग्छ मलाई मीठो मधुपर्क फर्किएर जति हेरुँ मनमा हुन्छ हर्क ! जीवनमा रस घोल्दा मान्छे बाँच्न सक्छ नीरस जीवन राम्रो होइन अन्त्य हुन पुग्छ……….

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बहुसत्य असत्यहरू

~उज्ज्वल जी.सी.~ औँसी पोतिएको छातीका कुना कन्दराहरूमा स्निग्ध मित्रता खोज्न मैले हार्दिकताको अनमोल समय खर्चिएँ तर देखिन विश्वासका पीपलहरू आत्मीयताका दुबोहरू ऊ भित्र मेरो यात्रा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : जून खोज दुखी

~क्षेत्र प्रताप अधिकारी~ अँधेरोमा एउटा जून खोज दुखी अलिनोमा थोरै नून खोज दुखी सामन्तहरू बैगुनी हुन्छन् बैगुनीमा कतै गुन खोज दुखी

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : काँश ख्वाइनेछ

~लोक राज भट्ट~ कुश ख्वाइनेछ ,अनी काँश ख्वाइनेछ, अब बाघलाइ बाँधेर ,घाँस ख्वाइनेछ। अर्थ मन्त्रालय मुर्दाबाद, नभने सम्म, गोबरको चट्नी बनाइ गरीबलाइ, गास ख्वाइनेछ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : बाटो उस्तै अनि गाउहरु

~नाइलु क्याबचा~ बाटो उस्तै अनी गल्लीहरु दाँया बाँया लद्बदिदै हिनेको म यात्रा अबिरल अनी अनिस्चित हुँदा हुँदै पनि चाल्न खोजी रहेथे पाउहरु, आकाश उस्तै अनी धर्तीहरु थकाईको पिडा वस्ता नगरि त्यो धर्ती माको माया बोक्दै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जन्म दिन- एक अनुभूती

~सोम खनाल~ शुभेछ्याका सगुन-अम्रीतहरू पियेको छु हरेक बर्ष हार्दै जाने छ समयले, म झन जवान हुदै जाने छु । बर्षहरु त खुट्किला पो हुन् मेरो जीवन सींढीका, म ओर्लने छैन शीखरहरू छुदै जाने छु । यी हत्केलाका बक्र रेखाहरूले छेकिन्न, … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ सडकमा एकाएक भुइचालो गएको दिन

~डा. दुबसु क्षेत्री~ अबिरल बग्दै गरेको इन्द्राबती टक्क अडिएको दिन सातै सूर्यको एकैचोटि ज्योति गुमेको दिन लाहुरे भैंसी तुहेत्रो गएको दिन नयाँ सडकमा एकाएक भुइचालो गएको दिन बुद्धका अर्ध मुद्रित आँखाहरू अचानक बन्द भएको दिन अर्थात रामेश्वर शर्मा चालिसेको चोला … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देहात टाइम्स १

~चन्द्र घिमिरे~ मान्छेले कुल्चेरै औलो भगाएको देहाततिर मीनपचासमा पुग्दा कालाज्वरले जामुन झैं नीला–काला र पाटाखाडीमा पटुवा झैं गनाएका मामाहरू घमौराले चिलेको म भान्जाबाबुलाई सियाल ओताउँदै देहात चिनाउँथे । कट्टु नअडिने छोटुसँग माछालाई बल्छी थाप्थ्यौं अनुहार न दनुहारको भ्यागुतो पथ्र्यो हिलोबाट … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : आसपासमै छु म

~मिथिला प्याकुरेल~ कहाँ खोज्छौ मलाई तिम्रै आसपासमै छु म छोएर हेर तिम्रै वरपर बग्दो बतासमा छु म । छाम्न सक्छौ, छु तिम्रै दिलमा, हेर आँखा भरी कहाँ भेट्छौ मलाई, तिमीले फेर्ने हर सासमा छु म ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : यो शहरमा विरामी फूल !

~दीपेन्द्र के.सी.~ शंका छैन यो शहरमा सँधै हतारमा कुदाउने हुलका हुल स्कूटरहरुका चालकहरु नेपाली नै हुन् नभए बँगाली, पाकिस्तानी वा भारतीय हुन् वा पक्कै अरवीहरु हुन् । यो माइनस डिग्रीको चिसो हुस्सुमा फैलिएको आहट ! प्रर्याप्त छ परिचयलाई ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ वर्षका मतहरू

~राम बिनय~ खोज्दै गन्तव्य शिखर बाढी मानिसको उर्लियो पहाड मैदानको सङ्गममा लागेको दाग मेटाउन निर्णायक आवाज बज्रियो । शान्त नदी विश्वासको प्रवाहमा ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रातो गुलाब

~छविलाल कोपिला~ यतिबेला, ग्रहण लागेको सूर्यको घाम ताप्न धोद्रो सिमलको रुखमुनि बसेर गिलास सोमरस पिइरहेछ । यता, मंसिर भित्र्याएर हँसिया र हटौडा चीर निन्द्रमा सुतिरहेछ भने, तिमी कालरात्रिको भजन गाइरहेछौ । ठीक यसैबेला,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : संझी कस्ले केर्दिन्छ र

~भिम बहादुर थापा~ आफ्नो व्याथा आफै लेख्छु, संझी कस्ले केर्दिन्छ र फूलैफूल् ले मेरो घर, सित्तै कस्ले घेर्दिन्छ र ** तागत् हुञ्जेल तपाईं भएँ, रागले सँधै रोजाई भएँ निभ्दै गा’छ ऐले आगो, मेरो कस्ले हेर्दिन्छ र

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : आगो भै बलौँ हामी

~आचार्य प्रभा~ अन्यायको बिरुद्द आगो भै बलौँ हामी देश यदी बँच्छ भने ज्वाला भै जलौँ हामी । सन्तान हौँ हामी सबै एउटै देश नेपालको आमा यदी हाँस्छिन् भने मैन झैँ गलौं हामी।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

रोहन पृथकका पाँच हाइकुहरु

~रोहन पृथक~ १. गर्दा गुलामी झुण्डियो राष्ट्रियता काँचो धागोमा २.हुन्छ झगडा गिद्धझैं लुछाचुँडी अर्काको जुठो

Posted in हाइकु | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : मेरो बास कहाँ थियो र पहिले

~प्रविण अर्याल~ छन्द : शार्दूलविक्रीडित ऽ ऽ ऽ । । ऽ । ऽ । । । ऽ ऽ ऽ । ऽ ऽ । ऽ मेरो वास कहाँ थियो र पहिले ऐले यहाँको भएँ । जाँला लौ कुन लोकमा र पछि … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : पाकेको फर्सी

~एकु घिमिरे~ भुइँमा राख्दा बिगि्रन्छ भनेर दलिनमा राखिन्छ पाकेको फर्सी हेर्दा राम्रो-चाम्रो हुन्छ, छाम्दा गिलित्तै राखेको फर्सी । कुहेछ, रछ्यानमा फ्याँकियो सहस्र उम्रन्छ, बढ्छ र फल्छ,

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : यो भुँडी

~नर बहादुर खत्री क्षेत्रि ~ एक पाईलो नहिँडी बाईक चढ्यो। तेसैको कृपाले आज भुँडी बढ्यो।। मन छनी घटाउन अछ्न्दिलो भुँडी। तरनहुने रहेछ सधैं बाइकमा गुडी।। सत्य जागिर नहुँदा सानैथियो भुँडी। जब खाइयो जागिरअनील्याइयो बुढी।। अनी तेस्काबाजे आफ्नै बढ्यो भुँडी।

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : मेरो घमण्ड

~अभिसेक ढुङ्गाना~ मैले सब्दलाई शास्त्र बनाए, कलमलाई आस्त्र बनाए, आफ्नै कृति लेख्न पुगी, झुटलाई आफ्नो बस्त्र बनाए | आफ्नै गुडगान गइ थकिना, अरुको खोइरो खनाए, एउटा एक्लो दरबार आफै राजा भै आफैलाई प्रजा बनाए |

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

मुक्तक : सारी अनि दाह्री

~विशाल पौडेल ~ आमा मलाइ तिमीले लगाउने सारी मन पर्छ, आफ्नो हैसियत बिर्सेर बोक्ने भारी मन पर्छ, तिमीले बारम्बार कराउदा पनि काट्नै नमान्नुको कारण,

Posted in मुक्तक | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : नयाँ बर्ष

~डा. हेमनाथ घिमिरे~ रातै लेक फुलुन् गुराँसहरुले बेशी फुलुन् काँशले । पाखा-पर्वतमा बुकी पनि फुलुन् वास्ना छरुन् घाँसले ॥ हाँगा मग्मग भै सुनाखरि फुलुन् नाना थरी रङ्गमा । नौलो याम फुलुन् सबै ह्दयमा उत्साहका सङ्गमा ॥ १ ॥ हाम्रा यी … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : ज्यान बोक्छन मान्छे

~भुपेन्द्र महत~ गाँस खोज्न हत्केलामा ज्यान बोक्छन मान्छे भेडा भाख्रा सरी आफ्नो भाउ जोख्छन मान्छे आकाश छुनेको भिडमा छाना नपाका माथा भोकमा जकडी आफ्नै ओठ टोक्छन मान्छे

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : मानवता

~कल्पना किरण~ नारा बन्छन् यहाँ देखावटी समानताका लागि कस्तो समानता हुन्छ र? पति दमन भित्र… हामी बिना चुल्हो बल्दैन रजस्वलाको चार रात पनि सुख छैन हामीलाई भाडा मोल्छौ र सुकाउछौ आफ्नै जीन्दगी सुकेको पत्तै छैन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : जिन्दगी

~सन्तोष लामिछाने~ कैदीले भन्यो कहिल्यै नखुल्ने ताला हो जिन्दगी घाइतेले भन्यो ढाडमा रोप्या भाला हो जिन्दगी बुर्लुक्क उफ्रदै वयस्कले भन्यो भर्भराऊँदी युवतीको रातो गाला हो जिन्दगी

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment