Tag Archives: kabita

कविता : श्रीमानलाई एक प्रश्न

~अनिल नेम्बाङ~ गलामा सेतो हिमश्रिङ्खलाको हार हरियो पहाड-पर्वतको फरिया-चौबन्दी ठाउँँ ठाउँमा लालिगुराँसको बुट्टा बुर्कामा रङ्गिचङी डाँफेहरुको बिट सिम्रिकको बाटुलो टिका अनी लमतन्न मधेशको बाह्र हाते पटुकी आहा! कती सुहाएको तर,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : इच्छाहरु

~विमल निभा~ पहिले ऊ जन्म्यो त्यसपछि उसका इच्छाहरु विस्तारै–विस्तारै ऊ चाहन्थ्यो आकाशजत्रो कसौंडीमा भात पकाउन र धरतीका समस्त भोकाहरुलाई पेटभरि खुवाउन ऊ भेंडाहरुसँग

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बुजु्रकहरुको नाटक

~शिवराज पन्थी~ सिंढी चढ्दै थिए बु्ज्रुकहरू मह काढ्नका लागि रित्ता हात चाट्दै इतिहासको रूखमा धमिराको गोलो लागेको बेला अरिंगाल उडेर कल्पवृक्षमा डेरा स-यो घर नजिकैको चौतारमा विराजमान

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : डेँगू

~यादव खरेल~ अनौठाको रोगी छ डेँगू उसलाई मन लागे स्वस्थ बन्छ ! उसलाई मन लागे बिरामी पर्छ ! हुकुम प्यारो डेँगूलाई दरबार हुकुम गर्छ, डेँगू हाजिर डेँगूलाई ज्वरो आउँदैन ! कट्वालहरू हुकुम गर्छन्, डेँगू उपस्थित डेँगूलाई पेट दुख्दैन ! साम्राज्यवाद … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पर्खाइमा

~राम श्रेष्ठ~ उनको पर्खाइमा साँच्चै कती रात बिते, कती ॠतु गए, कती फुल फुले, तर आँउछु भनेर नआउने निस्ठुरी, फुलमा भमरा भुले झै बिदेशमै भुले।। उनको नाममा साँच्चै कती चिठ्ठी कोरेँ,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : राजधानी : एक शव्दचित्र

~मुरारीराज मिश्र~ पैसाको लागि – यहाँ इमान बेचिन्छ, स्वार्थको लागि – यहाँ कानून मिचिन्छ, यो विडम्वना नै भनुँ काठमाण्डौंको लागि सत्यको वकालत गर्नेहरुलाई यहाँ पद र शक्तिको हतियारले थिचिन्छ । यहाँ – जताततै टुटफुट छ,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : हजूरैहजूर

~निर्मोही व्यास~ आँखा खोल्दा पनि हजूर, चिम्लिराख्ता पनि हजूर ! जैले पनि जता पनि झलझली हजूरैहजूर ! सपनीमा सँगै हजूर, बिपनीमा सधैं हजूर ! सम्झनाको देउरालीमा रातोदिन हजूरैहजूर ! अचम्मै पो हुँदो रैछ पिरतीको टुना हजूर !

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : फरक किन ?

~शिवराज पन्थी~ तिमी र म फरक फरक जातका मान्छे रे ¤ हैसियत छैन रे मेरो उठबस गर्ने तिमीसँग न हात मिलाउन लायक ठानिन्छ न त दुई हात जोड्ने शिष्टता नै तिमी एक कित्ताको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गाउँ

~कमल कुमार~ मेरो गाउँ टाढा छ मन बोक्छु डोकाभरि सपना गाढा छ । बादलपारी शहर छ उडी जाने रहर छ म हिँड्ने बाटोमा पहिरोको डर छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : इन्द्रेणी

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ क. पग्ले सृजन–घन, हे साउन रङ्ग–धनी लच्की ललित रे चुली चुली गाँसी, कलाकी इन्द्रेणी ! ख. वाष्पद्रवमा किरण–बुना यो धनुष नवीन ! हान्दछ, कुसुमशर दृग–दिलमा ! झन्कार्दछ क्या भाव नवीन !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कर्णालीको मलामी

~कुसुम ज्ञवाली~ बोकेर मृत सपनाहरुको भारी एकहुल बहिनीहरु झरीरहेछन ओरालो दक्षिणतिर त्यो कात्रोले बेरिएको लास कसको हो ? मलामी हिडेका बहिनीहरु को हुन ? यसै भन्न मुस्किल छ । कसैले भन्छन् राज्यको लाश बोकेर दक्षिणी ओरालो झर्नेहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म के गरौं

~बिमल गुरुङ~ एकाबिहानै यो के छट्पट? के वाक्क खुट्टा चट्टाईमा बजार्छु थुक्छु भूईँतिर एकाबिहानै यो के छट्पट के गरुँ? बानी बिगारी त्यो केटिले संधै त्यसलाई देख्न पाए हुन्थ्यो जस्तो मात्र लाग्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रिठ्ठे

~अनिल नेम्बाङ~ उ बेलाको कुरा सम्झेर ल्याउँछु- एक डबका पिएको घर छेउको मेलामा रिठ्ठे पनि घाँडो भो’ समाजको- गाउँलेले कुरा काटे अनि समाज तिर्खाउन मन लाग्यो। अघिल्लो साल पनि एक खिल्लि धतुरो मुर्छित थिएँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भाग्न पाउदैनौ

~बाबुराम पन्थी ‘गुल्मेली’~ सुन्दर फूलको थुड्गा नेपाल पत्र थुत्न लागी पर्यौ आफ्नो स्वार्थ पुरा गर्न निर्दोष जनता सधै मार्यौ चुँडी सयौ थरी फूलको माला आफू चैं नेता बन्यौ गरी कुरा समानता असमानताको खाडल खन्यौ नलेख्नु पर्ने किन लेख्यौ सम्विधान मैं … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विछोडको कहानी

~ललिता ‘दोषी’~ जरुवा छ कि आँखाभित्र झर्छ सधैँ पानी लाखौँ गरो कोसिस मैले सुकेनन् आँखाका यी नानी फ्याँक्न खोजें जलन, पीडा तस्बिर निष्ठुरीको जति बिर्सुं भने पनि गएन झझल्को उनको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कारागार भित्रबाट

~यल्जी विवश~ म बुझ्दैछु- किन लाग्छ ऐठन ! म बुझ्दैछु- कसले देख्दैछ मेरो सपना भत्काउने सपना, कस्ले तड्पाउँछ सपनामा कस्ले तर्साउँछ बिपनामा ! मेरो दिमाग कस्ले बोधो बनाइदियो मेरो आँखा कस्ले चिम्स्याइदियो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : तपाईं सीसी टीभीको निगरानीमा हुनुहुन्छ

~विनोदविक्रम केसी~ फुक्काफाल हिँडिरहेछन् चोरहरू खुलेआम घुमिरहेछन् हत्याराहरू पुलिसचौकीकै छायामुन्तिर निष्फिक्री चुरोट फुकिरहेछन् लुटेराहरू निर्धक्क सिकारमा निस्किरहेछन् बलात्कारीहरू हाकाहाकी हप्ता उठाइरहेछन् गुन्डाहरू अलमस्त घूस खाइरहेछन् कर्मचारीहरू र, यता तपाईं सीसी टीभीको निगरानीमा हुनुहुन्छ

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : पानाकी मिस्सी

~रजित ओझा~ एक दाऊ होइन , दुई दाऊ होइन , सबै बाजी मारछिन जब उत्रिन्छिन उनी खालमा सबैलाई धुलो पार्छिन मेरी माया कस्ती राम्री राती अनी हिस्सी जीवन भरी माल परेकी मेरी पानाकी मिस्सी …………………………………….. मलाई थाः छ माया साथी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बजारको रङ्गसित

~भिमा राई ‘तोलाछा’~ मेरो सपनामा मेरो विपनामा पल-पल बितिरहेका मेरा जीवनका अभिप्रायसित संग्लग्न तिमी तिम्रो सम्मोहनले छोएपछी प्राप्तिका लिप्साले आकर्षित मस्तिष्क

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : वेचैन

~हेमन यात्री~ जब निभिसक्छ घाम हृदयको सन्दुकमा साँझले बोकिल्याएका पक्षीहरू अलाप्न थाल्छन् भुलिसकेका भाकाहरू मनको सङ्घार उक्लेर सुसेल्न थाल्छन् रातभरिको कहर र सुसेल्छन्– क्रमशः निद र सपनाहरू

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शक्ति

~मिलन वान्तवा~ बाइफाली आइमाईजस्तो फालाकफिलिक गरिबस्छ पुरुषार्थी भनाउँदाहरूका अघिपछि र सबैलाई उत्तेजित बनाइरहन्छ। पुतलीजस्तो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : क्रेडिट क्रन्च

~पुरुषोत्तम सुवेदी~ लिलाममा राखिएको झण्डा कुल्चदै मार्चपास गर्‍यो याङ्कि सैनिक टुकडीले पञ्जशेर उपत्यकामा र ढोका बन्द गरे बुर्कामा छोपिएका महिलाले तर मिसवर्ल्ड, मिसयुनिभर्स ब्युटिपिजेन्टका शृङ्खला

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रेखा सम्वन्ध

~टंक सम्वाहाम्फे~ रेखा त्यहाँबाट यहाँ सम्म कोरीएर आएको रहेछ किनकी मैले रेखालाई सुम्सुम्याउँदा त्यहि कुरा थाहा पाए एउटा विन्दु अनेकौं रेखा र अनेकौं रेखाका अनेकौं विन्दुहरु जहाँ उहिलेबाट अहिले सम्म अहिलेबाट उत्तर भविष्य तिर विद्यमान हुँदै जाने यी रेखाहरु जन्मेपछि … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अनुमान

~बाबु त्रिपाठी~ चराहरू भएनन् भने, सिङ्गो ब्रहृमाण्डबाट कविहरूको निशान मेटिन सक्छ धैरैले बिहान भएको चाल नपाउन सक्छन् मान्छे मन खोलेर हाँस्न बिर्सिन सक्छ र, बात नलाग्ने गरी चोरिएका गीतका सरगमहरू हराउन सक्छन् । जे पनि हुन सक्छ जस्तो कि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कबि प्रतिष्पर्धी लडाकु होइन

~आचार्य प्रभा~ म प्रतियोगी बन्न सक्छु तर ………..प्रतिष्पर्धी बन्न सक्दिन मैले कबितालाई दाउमा राखेर कसै सँग बाजी जित्नु छैन ”कबिता ”त स्वच्छ, साचो भावना अनी समाजको दर्पण हुनु पर्दछ न कि ………कसैको कलमको आसुँ जित्ने लक्ष यदी ……..उसो हो भने … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समय र देश

~डिल्ली मल्ल~ निष्ठूर पृयसीको पर्खाइमा पर-परसम्म नजर डुलाइरहेको कुनै व्याकुल प्रेमीजस्तै हामी पर्खिरहेछौँ निरन्तर निरुत्तर विकट विगतको समृद्ध सपना र, गन्ती गरिरहेछौँ हर सेकेण्डहरु वटुवाहरु आइरहेछन्-गइरहेछन् गइरहेछन्-आइरहेछन् र नापीरहेछन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : डेङ्गु

~बसन्त कुमार श्रेष्ठ ‘क्षितिज’~ डेङ्गु अर्थात डेन्जर गन्ध डेड्ली गन्ध होसियार!चुनावको स्याल बनेकाहरु आज सिहदरवारमा छन् । डेङ्गु सक्रमित अझै सत्तामा छन् ।। राख्ने/टिकाउने दुबै डेङ्गु-सत्ता डेङ्गु-हत्या डेङ्गु-भत्ता डेङ्गु-मत्ता सयौ डेङ्गुधारीहरु अझै सत्ताको उपचारले बाँच्न खोज्दैछ । लामखुट्टेलाई छिमेकीबाट आमन्त्रण … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पसिना ब्राण्डको पर्फ्युम

~रुपाबुङ शुष्मा~ यस्पालिको छुट्टिमा पल्टन बाट आउदा कुन ब्राण्डको पर्फ्युम ल्याईदिउ भनेर तिम्ले सोध्नु अनि हुत्तिएर एकहुल हावा सरर मेरो झ्याल बाट छिरेर अस्ति तिम्ले छोडेर गाको हरियो पाङ्रे लुगाबाट पसिनाको बास्ना मेरो नाकैमा टास्सिनु कस्तो सम्योग !! बिजुली चम्किनु … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ईश्वर नहुँदाको कुरा

~प्रसन्न घिमिरे~ नबोल्ने नरुने कुनै रुवाबासिको हर्कत नगर्ने केही गर्दै नगर्ने त ईश्वर हो अझैँ त म ईश्वर भएको छैन । पानीकै मात्रा बेसिनै सहि दूँध लिएर आउँछ मृत सपनाहरूको फोहरनै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बेबारिसे देशको किर्ते मनुवा म

~निश्चल काउचा~ सिमा स्तम्भहरु मेरै छात्तीमा ढाल्दा जुगौ देखी पुर्खाको रगत ,पसिनाले सिञ्चेको लाजपुर्जा बिहान उठदा किर्ते हुँदै सप्तकोशीमा बग्छ आफ्नै आखाबाट बगेको सप्तकोशीको पानी म अञ्जुलीले उघाउन सक्तिन बेबारिसे देशको किर्ते मनुवा म अस्रुधारा आशु बगाउदै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : उस्तै छु म

~हेमन यात्री~ उस्तै छु म आजपनि आइरहेछ स्मृतिमा अतीत जीवनका कुनै एकबेला टुप्लुक्क पुग्थ्यौं तिमी मेरो घरको आँगनमा र समयको बुई चढेर लेखेट्थ्यौ दिनभरि घर छेउछाउ लुकिबसेको एकान्त, साँझपख जब कतै फर्कनुहुन्थ्यो आमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : स्रष्टा, सृष्टि र दम्भ

~गोविन्ददेव आचार्य~ छन्द :- मालिनी हर किसिम बनाए व्यासले नै पुराण लगनसित बने ती सृष्टिका प्राण प्राण गहन लय तिनैमा झल्किए गाउँ-देश अब नव रचनामा लेख्नु नै के छ शेष ? परहित, शुभ वाणी, शास्त्रका मूल मर्म कपट र परपीडा … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment