Tag Archives: भिमा राई ‘तोलाछा’ – Bhima Rai ‘Tolachha’

~भिमा राई ‘तोलाछा’~ यो भग्नतालाई कसरी सम्भालौं? ए धर्ती! मलाई तेरो जुठेल्नो मै भए पनि दुई थोपा आँशु खसाउन दे त्यो रुग्नतालाई त्यो वितृष्णालाई। खण्डित मनले

~भिमा राई ‘तोलाछा’~ तिम्रो विषाक्त शंकालाई विश्वासमा परिणत गर्न सकेनौं पूखौँदेखि चट्टान जस्तै हिमालयको फेदमा अवस्थित तिमीलाई हाम्रो उपस्थिति मिथक किन लाग्छ? आवाजलाई दमन गर्न पठाऊ पठाऊ तिमी

~भिमा राई ‘तोलाछा’~ मेरो सपनामा मेरो विपनामा पल-पल बितिरहेका मेरा जीवनका अभिप्रायसित संग्लग्न तिमी तिम्रो सम्मोहनले छोएपछी प्राप्तिका लिप्साले आकर्षित मस्तिष्क

~भिमा राई ‘तोलाछा’~ असिम दुरत्वको क्षितिजलाई सम्पूर्ण उर्जाको अवशेष लाग्दथ्यो ठुलो साँझ पर्न अघि चरीहरू चिरबिऱ्याई रहेको बेला एकतमासको भावबोधसित टोल्याईरहने जीवनका पलहरू आज अचानक त्यै क्षितिजको लालिमामा भष्म भएझैं लाग्छ तिम्रो जन्मदिनमा शुभकामना टकराउने उमङ्ग

~भिमा राई ‘तोलाछा’~ इप्सिताहरु सधैं कमान जान्छन् पत्ती तोड़्‌न कलम काट्न छुट्टीमा झिँझा दाउरा खोज्न जङ्गल पस्छन् एकाबिहानै गहुँ र मकैका सातु होप्च्याएर गत्तिलो भारी घॉंस ल्याइवरी गोठका धन्धा सिद्ध्याउँछन्। *** कुनै बेला इप्सिताहरु