Tag Archives: kabita

कविता : सालिकहरूको मृत्यु

Posted on July 19, 2017 by Editor

~मदन राई ‘लामाखुले’~ सालिकहरू को मृत्यु मृत्यु भएर सालिकहरू नै सालिक बनेकाछन् सालिकहरूको मृत्यु भएर घलौट का मूर्तिहरू उभिएकाछन् चोकहरूमा, धलौटका मूर्तिहरू, अनेक प्रतिकहरू,

Posted in कविता | Tagged मदन राई ‘लामाखुले’ - Madan Rai 'Lamakhule' | Leave a comment

कविता : भोलि भनिने कथा

Posted on July 19, 2017 by Editor

~विमल भौकाजी~ धेरै वर्षअघि सपना हरायो एउटा देशको र, सपना खोज्दै जाँदा देश हरायो विश्व–मानचित्रबाट । उत्तरबाट दक्षिण बग्ने एउटा सम्भावना थियो देशको, कतै पश्चिमबाट पूर्व सर्छ कि ?

कविता : सपना

Posted on July 19, 2017 by Editor

~हेम हमाल~ १ म सधैँ बसाइँ सरेको सपना देख्छु नयाँ गाउँमा पुग्छु इँटा जोडेर नयाँ घर बनाइरहेको हुन्छु कता हो कता पहाडको टुप्पामा

Posted in कविता | Tagged हेम हमाल - Hem Hamal | Leave a comment

~सुवास खनाल~ स्वर्गबाट झरेका कोमलकोमल सपनाहरू तिनकै बारीमा उम्रिनेछन् त्यसैले नपढाऊ मान्छेलाई बारुदका अक्षरहरू बरू बनाऊ स्वप्नहरूको ताजमहल झिलमिलझिलमिल र सजाऊ ध्वजापताका रहरहरूको नौलानौला इच्छा र उच्छवासहरूको

Posted in कविता | Tagged Subash Khanal | Leave a comment

कविता : माकुरो र माकुराहरु………..

Posted on July 19, 2017 by Editor

~गणेश खड्का~ उहिले……………..नै धे………….रै पहिला जुगौं……………अघी यहाँ, भव्य जाल फिंजाएर बसेको ठू ……..लो माकुरो थिएछ बडेमानको – भिमकाय पित्तलभूँडे माकुरो , मैले देखिन, मैले भोगिन भेटें त ईतिहासका पानाहरुमा देखें त टुँडिखेलकुनाका शालिकहरुमा

Posted in कविता | Tagged गणेश खड्का - Ganesh Khadka | Leave a comment

कविता : खौल परेको देश दाम्ला परेका नेता

Posted on July 19, 2017 by Editor

~पुरुषोत्तम सुवेदी~ थिए तिनका कुनै घडी सिखा टुपिका – जुल्पी लर्काउने भए । थियो सोझो जमाना शान्त पटलमा – नेता भनाउदा भए ।। थान्कोट देखी सुरुहुने भुमि जनतालाई – बुझाई नेपालको थियो । शोझा जनता देउतासरी थिए त्यसबखतमा – सास्ती … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged पुरुशोत्तम सुबेदी - Purushottam Subedi | Leave a comment

कविता : टुँडिखेल

Posted on July 19, 2017 by Editor

~मणिराज सिंह~ नचाहँदा नचाहँदै फुलेका तितेपानीको फूलझैँ सून्य हृदय र रित्तो आकाश छामेर गरीब बाबुको तरुनी छोरीले यौवनको उन्माद थाम्न नसकेर आकर्षण, तिरस्कार र चाहनाको शूल रोपेझैँ चुपचाप निस्सासिरहेछ

Posted in कविता | Tagged मणिराज सिंह - Maniraj Singh | Leave a comment

कविता : श्वेत छबि

Posted on July 18, 2017 by Editor

~रुमन न्यौपाने ‘अमन्त’~ एउटा छबि सुकोमल चरित्र मनमा । मनको साँधमा पुगेर बह बनेर पोखि दिन्छ । कहिले काँहि चिआउने गर । मनको ढोकामा छेल्लिएर । बतास बहन छोड्छ तब, शितलता आफै भित्र खोज्ने गर ।

Posted in कविता | Tagged Ruman Neupane 'Amant' | Leave a comment

कविता : अस्तित्व सोच

Posted on July 18, 2017 by Editor

~गोविन्द वर्तमान~ मेरा क्रोधहरू सकिएपछि अन्यायमाथिका मेरा प्रतिक्रियाहरू सकिनेछन् अपराधहरूमाथि मेरो आक्रोश पुग्ने छैन त्यसबेला म स्वयं सकिनेछु म सकिएपछि घामका किरणहरूले बनाउने अर्बौँ छायाँहरूमध्ये घट्नेछ एउटा छायाँ उज्यालो संसारको एउटा चेत सकिनेछ

Posted in कविता | Tagged गोविन्द वर्तमान - Gobinda Bartaman | Leave a comment

कविता : म मृत्यु स्वीकार्न सक्दिन

Posted on July 17, 2017 by Editor

~छविलाल कोपिला~ म, मेरो खुशीको लागि ईष्र्याको कम्बल ओढेर कसैको सुख चोर्न सक्दिन, वेदनाको शूल बाँडेर कसैका सहानुभूतिहरु जोड्न पनि सक्दिन । म त आँसु पिएर बाँचेको मान्छे यो जिन्दगीसंग म हार स्वीकारेर मृत्यु स्वीकार्न सक्दिन । थाहा छ मलाई

Posted in कविता | Tagged Chhabilal Kopila | Leave a comment

कविता : स्वप्न सुन्दरी ॥

Posted on July 17, 2017 by Editor

~सुबेश घिमिरे~ सृष्टिको भब्यता फूलको पत्रमा स्वप्नको सप्तरंगी अहो! लोकमा नित्य देखिन्छ उछ्वासमा, सासमा वागमा, रागमा, व्योमको साजमा॥१॥ कल्पना रासको फक्रदाँ यत्नले चाहना यौनका मौन भै वर्षिए दिब्य आभाष यो! मात्तिएँ आह! म

Posted in कविता | Tagged Subesh Ghimire | Leave a comment

कविता : बाध्यता

Posted on July 17, 2017 by Editor

~सुरेस खनाल~ मैले हत्केलाले छोप्न खोज्दा खोज्दै फुत्त निस्केर भागेको, कुनै उड्दै गरेको सिमलको भुवा जस्तो तिम्रो माया; उड्दै उड्दै हावाको तालमा, पटक पटक कालावाजी खाँदै, तातो स्पर्शको क्षणिक मादमा, घाम घाम चुलिँदै र ढल्किँदै, चिसो भुइँमा बजारिँदा,

Posted in कविता | Tagged Suresh Khanal 'Birkhe Maila' | Leave a comment

गीति कविता : भयभीत गीत

Posted on July 17, 2017 by Editor

~क्षेत्र प्रताप अधिकारी~ कस्तो होला हिमालको हिउँ पग्लेपछि कस्तो होला समुद्रको पानी अग्लेपछि सुन्दा पनि डरै लाग्छ देख्नु परे के के होला नि ! हिउँबिनाको सगरमाथा

Posted in गीति कविता | Tagged Kshetra Pratap Adhikari | Leave a comment

कविता : जीवन रित्तो रित्तो

Posted on July 17, 2017 by Editor

~आचार्य प्रभा~ रोइरहेको आकाश झै भयो यो मन न त —खुशिमा फूल्न चाहेको छ न त हाँसोमा भूल्न सकेको छ केवल तड्पन छ,जलन छ ह्रीदयभरी अट्टहास अनी चित्कार छ , खै!किन बैरागिएकोछ यो दिल ?

Posted in कविता | Tagged आचार्य प्रभा - Acharya Prabha | Leave a comment

कविता : आँधीको आख्यान

Posted on July 17, 2017 by Editor

~स्वप्निल स्मृति~ सर्वप्रथम त कालो निलो क्षितिजबाट विजुलीको चम्किलो हस्ताक्षर आइपुग्यो र प्रत्येकको निधारमा लेखिदियो क्रान्ति त्यसपछि चट्याङग्रस्त पहाडबाट गर्ल्याम्म ! रुखहरु ढलेको आवाज आइपुग्यो

Posted in कविता | Tagged स्वप्निल स्मृति - Swapnil Smriti | Leave a comment

कविता : देश

Posted on July 17, 2017 by Editor

~भिमा राई ‘तोलाछा’~ तिम्रो विषाक्त शंकालाई विश्वासमा परिणत गर्न सकेनौं पूखौँदेखि चट्टान जस्तै हिमालयको फेदमा अवस्थित तिमीलाई हाम्रो उपस्थिति मिथक किन लाग्छ? आवाजलाई दमन गर्न पठाऊ पठाऊ तिमी

Posted in कविता | Tagged भिमा राई 'तोलाछा' - Bhima Rai 'Tolachha' | Leave a comment

कविता : रुपान्तरण

Posted on July 17, 2017 by Editor

~उमेश लुइटेल~ नयाँ स्वर्ग फक्राउने फाइलहरु निलेर आकाशिएका छन् पेटहरु । निर्लज्जताको खराउ पूजेर ख्याउटे जिउहरु पुष्ट भैरहे र रमाउँदै अर्काको आँसुमा होली खेलीरहे ।

Posted in कविता | Tagged Umesh Luitel | Leave a comment

कविता : तिमि मात्र सत्य होइनौं

Posted on July 17, 2017 by Editor

~शशी लुमुम्बु~ यस पृथ्वीमा — तिमीजस्ता धेरै मानिसहरू बस्दछन् तिमी जे सोच्दछौ त्यो तिनीहरू पनि सोच्न सक्दछन् तिमी जे बोल्दछौ त्यो तिनीहरू पनि बोल्न सक्दछन्

Posted in कविता | Tagged शशी लुमुम्बु - Shashi Lumumbu | Leave a comment

कविता : आनन्द जोशीको स्वतन्त्रता

Posted on July 17, 2017 by Editor

~डा. आनन्द जोशी~ परिवर्तनको छालसँगै सम्पूर्ण रुपमा स्वतन्त्र भएर बाँच्न खोजें मैले बाँध भत्काएर पर्खाल ढालेर सिमाना मेटेर मानौं म त्यो घोडा हुँ जो आफूखशी बाँच्छ आफूखुशी दौडिरहन्छ / उफ्री-उफ्री हिँड्छ जसले अस्वीकार गर्छ लगाम लगाएर बाँँचिदिन / बाँच्न

Posted in कविता | Tagged Dr Ananda Joshi | Leave a comment

कविता : समयको किनबेच

Posted on July 17, 2017 by Editor

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ हिजोको वास्तविक मुल्यमा इच्छा अनुसार मुल्य बृद्धि गरेर त्यसैलाई आज थोरै घटाएर छुटको व्यापार चलाएको छ सहुलियतमा युवाहरुले किनमेल गरिरहेका छन् युवाहरुले पनि सहुलियतलाई प्रयोग गरिरहेका छन् युवाहरु फाइदा लुटिरहेको ठान्छन् तर छुटको व्यापार गर्नेहरुले उल्टो लुटिरहेका … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Prakash Sunuwar 'Nirakar' | Leave a comment

कविता : फेसबुकमा गाँउको तस्बिर

Posted on July 16, 2017 by Editor

~बिस्नु प्रवा सापकोटा~ म भित्र सम्भावानाका ढोकाहरु बन्द छन भन्ठानेर शहर बसेका मुग्लान पसेका मेरै कोखका उत्पादनहरु आक्कल झुक्कल पर्यटक झै म कहाँ आइपुग्छन एक सागर पसिनासँग साटेको एउटा क्यामरा बोकेर

Posted in कविता | Tagged Bishnuprawa Sapkota | Leave a comment

कविता : पानी

Posted on July 16, 2017 by Editor

~बिमल गुरुङ~ निरंकुश हावाहरु ! म तिमीहरुलाई चुनौती दिन्छु कि तिमीहरु धारिलो झोंकाहरु बोकेर बज्र ! तर, शिरिषका रुखहरु शिर नझुकाई उभिरहन्छन् पुलिसका जुत्ताहरु पानीलाई हिर्काइरहेछन् पानीहरु बगिरहन्छन् ।

Posted in कविता | Tagged बिमल गुरुङ - Bimal Gurung | Leave a comment

कविता : देश बोक्ने काधहरु

Posted on July 15, 2017 by Editor

~निश्चल काउचा~ देश बोक्ने काधहरु देखिन मैले यहा कतै धुवै धुवा देखे मैले जव म उठे सवेरै राज चलाउने सबै रैछन लुच्चा र लम्पट देशलाई बनाएछन भालुको कम्पट

Posted in कविता | Tagged Nischal Kaucha | Leave a comment

कविता : अविस्मरणीय……

Posted on July 15, 2017 by Editor

~कुन्दन काफ्ले~ प्रेम रस वहाउँदै हिडेकी हे सुन्दरी । मलाई हेरी छड्के नजर नलगाउन घरी–घरी । छन् धेरै आफ्ना तिम्रा शुभचिन्तक वरिपरी । भीड यो शहरमा हेर छन् मान्छे थरी–थरी । क्षमाशील, त्यागी तिमी दया की मिसाल हौ । स्वन्दर्य … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Kundan Kaphle | Leave a comment

छोक : प्रिय अँध्यारो

Posted on July 15, 2017 by Editor

~अनिल नेम्बाङ~ मलाई अध्याँरो मन पर्छ अध्याँरोमा- सुटुक्क तोङ्बा तान्न पाइन्छ सोल्टिनीको मिठो सम्झना हुन्छ आकाशमा जून-तारा फुल्छन्

Posted in कविता | Tagged अनिल नेम्बाङ - Anil Nembang | Leave a comment

कविता : म जस्तै मरुभुमी

Posted on July 14, 2017 by Editor

~रामचन्द्र कार्की~ बास्ना पो दिउँ कसरी, ओईलाई सक्या फूल म त, यात्रुहरु किन आउथे, भाँचिई सक्या पुल म त । स्वार्थी यो दुँनियाँमा, आफ्नै भाग खोज्छन् सव, ओड्ने आशा कस्ले गर्ने, च्यातिई सक्या झुल म त । सवले लात्ती हानी … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Ram Chandra Karki | Leave a comment

कविता : गोठालो

Posted on July 14, 2017 by Editor

~अकेला यात्री~ मेरा साथी कहाँ छौ ? म त यहीँ छु जहाँ तिमीले छाडिगयौ। कबड्डी, डन्डीबियो पाखुरबोटेको दुवाली, बल्छी राबुखोलाको मन्दने दुवा र पौडी धोबीखोलाको

Posted in कविता | Tagged अकेला यात्री - Akela Yatri | Leave a comment

कविता : रित्तो छ कर्णाली आज पुरुष बिहिन

Posted on July 14, 2017 by Editor

~के आर शर्मा~ विश्वको नक्सा नेपाल खोज्दा भेटन गाह्रो छ तेसैमा पनि कर्णाली पिडा देख्नको सारो छ स्वदेश बसी जल्दैन चुलो जागिर हुँदैन कर्णाली रुदा नेताको मन सम्झेर रुदैन न यहाँ कुनै बिकास भयो न कुनै सुबिधा गर्छन् कुरा बिदेशी … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged K R Sharma | Leave a comment

कविता : मृत्यु

Posted on July 14, 2017 by Editor

~गोपालप्रसाद रिमाल~ पानीको छलबलमा छरिइरहेको घामझैँ हरियोमाथि फुलहरु तार्किएझैं खेलिरहेका थिए हावामा । तिनीहरुको चञ्चल छाया मृत्युको कालो हाँसोजस्तो थियो— त्यो दृश्य नै यही भन्दथ्यो । दुई दिनपछि घाममा हाँसिरहेका ती फूलहरु छायामा निदाउरिँदै सुक्दै गए ।

Posted in कविता | Tagged गोपालप्रसाद रिमाल - Gopal Prasad Rimal | Leave a comment

कविता : तिरस्कारलाई गीतको शब्द दिने छु

Posted on July 14, 2017 by Editor

~अनन्त निरौला~ मर्मले चोटले तिरस्कारले मान्छे जिउँदै चाना चानामा परिणत भएको देखेको छु। निकै मै हुँ भन्नेहरु पनि अन्तत: फत्रक्क भुइँमा गिरेको देखेको छु।

Posted in कविता | Tagged अनन्त निरौला - Ananta Niraula | Leave a comment

कविता : आकाश खस्यो भने के हुन्छ ?

Posted on July 13, 2017 by Editor

~भीष्म उप्रेती~ मलाई सानो छोराले सोध्यो – ‘बाबा, आकाश खस्यो भने के हुन्छ ?’ मैले पहिला उसलाई हेरेँ र पछि हेरेँ आकाशलाई । आकाश जसलाई म आस्था मान्छु पवित्र आस्था, आकाश जसलाई म विश्वास मान्छु

Posted in कविता | Tagged भीष्म उप्रेती - Bhishma Upreti | Leave a comment

कविता : थाल

Posted on July 13, 2017 by Editor

~विमल निभा~ सुरक्षित राख्नोस् यो थाललाई यही आशय हो मेरो दिदी र बहिनीहरु यसको विषयमा सोच्न थाल्नोस् अहिलेदेखि नै (जतिसक्दो छिटो) हामीसँग त्यति समय छैन

Posted in कविता | Tagged विमल निभा - Bimal Niva | Leave a comment

Tag Archives: kabita

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु