Tag Archives: kabita

कविता : बन्छ को सहिद?

~भिम बहादुर थापा~ उन्मत्त सुर हराएको विवेकशुन्य मानव परिसर, दण्डहीनता फुल्दैको बद्नामी निरीह नाम-राज्य, अघिल्तिर आँखै अगाडी समूह-समूहमा गुट-उपगुटमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : व्यवहार

~गोविन्ददेव आचार्य~ छन्द :- मालिनी सुजन र मनकारी गाँस बाँडेर खान्छ कुटिल दमनकारी चैन भाँडेर जान्छ फगत सुखविलासी द्रव्यमै फुत्त बिक्छन् हिटलर अनुयायी अस्त्र हानेर टिक्छन् ।। “जहर बमन गर्ने” सर्पको दैनिकी हो “चरण नमन सेवा” चाकरीको छडी हो चसचस … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आजका मान्छेहरू

~अरुणबहादुर खत्री “नदी”~ सृष्टि सिर्जनाको यस संसारमा मान्छे भएर जन्मेपछि केही आशा अनि उमङ्ग लिएर उभिएका ती मनहरू जन्मेर आफ्नो भविष्यका लागि केही कुरा सोचेको हुन्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आफै भुले

~दिलिप योन्जन~ आफै भुले आफ्नो खुसी निस्ठुरीको माया जालमा परी। ढुखि रहने मुटु पाए बाचुन्जेली सधै-सधै भरी।। कसरी बुझ्नु मनको कुरा सधै हुन्थि हासी-खुसी।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भानुको सम्झनामा

~प्रेम प्रसाद पौडेल~ जन्मीए तनहूँ पवीत्र नगरी नेपाल भूमी महाँ पँडीत्को कुल भानु आदि कबि नै बन्दै रहेछन् जहाँ । जुन् हो छन्द त आज लोक प्रिय भो शार्दूलबीक्रीडित त्यसैका गुरु भानुभक्त कहिए श्रेयै भयो सञ्जित ।। १ यिन्कै हात … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : साबधान ! साबधान !

~लोप्चन लामा~ म नेपाली मेरो देश नेपाल यो मुटुमा अझै चन्द्र-सुर्य धडकिरहेको छ मेरो प्रतेक पाइला-पाइलामा मेरो उच्चा शिखरहरु लम्किरहेको छ मेरो आगनहरुमा सयौ थरी बाजा घन्किरहेको छ तराइ-पहाड-हिमाल पूर्व मेची-पक्षिम महाकाली अटाउने

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बत्ती निभेको साँझ

~गोविन्द गिरी प्रेरणा~ बत्ती निभेको साँझ ! आफ्नो बचेरालाई सर्पले आहारा बनाएर रित्तो पारेको गुँडमा टामाटुमी परेका ढुक्कुरका जोडीको उदास आँखाजस्तो बत्ती निभेको साँझ । गाउँदा गाउँदैको गीत

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सर्वत्र चर्चा छ यो

~वामदेव पण्डित~ सारा यो वर्तमानको विषय ती लेखेर के साध्य छ ।। नेताबाट बनेर वाक्क दुनियाँ अर्कै दिशा ढल्दछ ।।१।। पाखण्डी गतिले अगाडि बढने नेता भएको हुँदा । पक्कै आउँछ दुर्दशा अब भनी थाहा सबै पाउँदा ।।२।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गाँउको कुरा

~प्रवीण खालिङ~ अचेल गाँउ भुसुक्कै निदाइ पठाउँछ झिसमिसेमा उठ्ने बानी हरायो गाँउमा भालेको डाकमा उठ्ने क्रम टुट्दैछ अचेल गाँउ नारा र झण्डा बोकेर शहरतिर कुद्दै छ। *** अबेरसम्म सुत्छ गाँउ शीताम्मे गोरेटो भएर एका बिहानै शहर पस्छ गाँउ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : खगेन्द्र संग्रौलाको काँध

~विनोदविक्रम केसी~ यो देशको ठूलो लेखक बुढेसकालमा किन उठ्छ बिहान चार बजे किन बागी मजदुरी गर्छ किबोर्डमा र, पहरो फोर्छ अखबारमा? इतिहासले सुम्पेको के त्यस्तो अभिभारा छ उसको काँधमा? देशमा अचेल बदनाम छ

Posted in कविता | Tagged | 1 Comment

कविता : विनाशकारी होइन कल्याणकारी हुनुपर्छ

~प्रमोद स्नेही~ अब तैँले अरुको आलोचना खेप्ने होइन, सबैको समर्थन जुटाउनु पर्छ सदभाव बटुल्नु पर्छ हो, तेरो निधारमा लागेको कलंकको टीका आजैबाट तैँले मेट्नुपर्छ । तेरो केन्द्रविन्दु गरिबको झुपडीमा होइन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : भोट हालौँ

~डा. लेख निरौला~ छन्द : झ्याउरे चुनावी नारा सबैका प्यारा सपना बुनेका भविष्य राम्रो नेपाली हाम्रो भनेझैँ चुनेका । गीतका भाका चुनावीताका सुनेरै जुरुक्क … मानिस मन जाग्दो छ अहो ! उमङ्ग फुरुक्क ।। माइक सुन्ने को छैन यहाँ निकै … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एक्लो जीवन

~खिमानन्द पोखरेल~ एक्लो जीवनमा बाँच्नेहरूको निराशालाई हेरेँ मलिन अनुहारका परेलीहरूलाई हेरेँ परेलीभित्र छरिएका प्रतिविम्बित आकृतिहरूलाई हेरेँ आकृतिभित्र छरिएका छायाँहरूलाई हेरेँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : न सम्झुँ भन्छु तिमीलाई

~हरिभक्त कटुवाल~ न सम्झुँ भन्छु तिमीलाई नसम्झी बस्न के सक्थें? नहेरूँ भन्छु तिमीलाई नहेरी बस्न के सक्थें? कि तिम्रो सम्झना उस्तो कि मेरो छाती नै उस्तो कहालिन्छ जव छाती

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हिराका मोल भएका कवाडहरु

~गुरुप्रसाद कुमाल ‘बुलबुल’~ दुनियाँले कवाड भनेर फ्याक्ने गरेका कवाडहरु, हो, त्यही कवाड बडुल्ने म कवाडी हुँ । ती मूल्यहीन भनेर फ्याक्ने गरेका, कवाडहरुको मूल्य खोजिरहेछु, त्यसैले त म कवाडी भएँ । जुन चिज आज तिमीले, कवाडको मूल्यमा बेचिरहेछौ, त्यो चि … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : चिन्तनको पिनास

~सुवास खनाल~ यो भयानक हुँदोरहेछ चिन्तनको पिनास पिनास लागेपछि प्रिय हुँदोरहेछ –एकै किसिमको मात्र गन्ध भुलिँदोरहेछ – दुश्मनले पनि कहिलेकाहीँ गाउन सक्छ सुमधुर गीत वैरी मानिनेको आँगनमा पनि हुर्किन्छ भन्ने –विचारको सयपत्री

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म प्रेमको भवसागर – फेवा ताल हुँ !

~ध्रुबकुमार सापकोटा~ म सागर हैन मेरो कुनै छाल छैन मेरो कुनै तरंग छैन मेरा निम्ती के औँशी के चाँदनी रात मेरो छातीमा ज्वारभाटा उठदैन म सधैं एक नास -एउटै धुनमा लम्पसार छु तर म सुन्दर छु त्यसैले त तिमी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गीत गाउन नजान्नेहरु

~लेखनाथ छेत्री~ गीत गाउनलाई उनीहरुसँग आँसुले खिया परेका धमिलो आँखाहरु छैनन् । नभए, बाँझो समय चपाएर थोते भैसकेका गिजाहरु छैनन् उनीहरुसँग । तर अचम्म!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मौन आग्रह

~अनुकुल प्रकाश~ मनको आँखा खोली पढ मेरो सजिव चित्र, भेट्टाउछौ कि?आफ्नो बच्पन् मेरो विम्बभित्र!! बाँकी भाका तिम्रा जीवन-ब्रीत्त गर्छु पुरा, खालि-खाली अवोध मन्मा भर ज्ञानी कुरा!!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जुक्ति रेखा, सम्बोधन र जोड़िने टुक्रा

~मनोज बोगटी~ जुक्ति रेखा, सम्बोधन र जोड़िने टुक्रा कसले हो मेरो टुप्पीमा बसेर मेरो आँखामा तीर राख्छ र हिँड़ भन्छ। मलाई मात्र के सबलाई भन्छ। आफ्नै शीरको खुइलिएको भरोसा छ्‌याप्पै भिज्छ कमारो पसीनाले। मेरो मात्र के सबको भिज्छ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : श्रद्धान्जली शिवलाई

~आचार्य प्रभा~ हे शिव! तिमी कुन हत्तारमा थियौ त्यसैले जिन्दगीको अन्तिम घडीलाई निम्त्यायौ हावाको बेग झै रफ्तारमा बहनु पर्ने के त्यस्तो बाध्यता थियो ? तिमी मीठो अभिष्ट पालेर बिदेसिएका थियौ शायद — अमीट आकाङ्क्षा बोकेर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गीत : सपना टुटेर के भो

~कमल कुमार~ सपना टुटेर के भो म फेरि पनि निदाइदिन्छु म दोबाटोमा छुटेर के भो म अर्कै गोरेटो भेटाइदिन्छु मलाई छैन चाहत

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment

कविता : सत्ता

~दिनेश अधिकारी~ जसरी पनि जालन्धरलाई मार्नैपर्ने उद्देश्यमा समर्पित छ विष्णु र, उसका लागि ठूलो चुनौती बृन्दाको निष्ठा भएको छ । शक्तिले नसकेपछि षड्यन्त्रमा ओर्लन्छ देउता पनि विष्णु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ नेपाल

~शुभ श्री~ साथी हो हेर देउरालीमा बिकास पलाउदै छ आज एका बिहानै देखी यहाँ मान्छेहरुको चहलपहल छ वेल्दिङको झिल्का सँगै केही अनुहारहरु अथक प्रयासमा एउता सन्केत कोर्दै छन।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जोखीम

~नोवल निरौला~ तिर्न रिन लागेका, बस्न आफ्नै घरमा पढाउन वालवच्चा, चलाउन जिवनमा लागेथें म विदेश, कमाउन भनेर वोकेका ति सपना, पुर्याउन भनेर गार्हो भयो खाडिमा, मरुभुमी गन्हायो पड्क्यो वम ईराकमा, छाति मेरो चर्कियो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मलाई खाम चाहियो…

~नाइलु क्याबचा~ सुखको नाममा अर्काको दास्वत्तो बोकेको हैन दु:खै भए पनि मलाई स्वाभिमानी काम चहियो, परिवर्तनको नाममा टुक्रा टुक्रा परेको हैन मज्बुद बिसाल मलाई सिङो नेपाल नाम चहियो । राडी र पाखिमा कती आनन्द छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो भय

~प्रकाश प्रधान~ त्यत्रो बलिदान, उपादान र अभयदानपछि त्यत्रो हर्षोल्लास समारोहबीच सबै मिली बालेको दिव्यज्योति फहराएको विजय पताका त्यो महायज्ञको पुर्वाङ्गमा नै साङ्गे नहुँदै निभ्ने ढल्ने त होइन कतै भन्ने डरले मलाई किन हो अचेल सताइरहन्छ यो डरबिना कारणको नहोला दैनिकी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पगरी पागल

~कुन्दन काफ्ले~ रोगी भएँ मानसिक, हेला कति गर्दछौ । म पनि त मान्छे नै हुँँ, आँखा कति तर्दछौ । दृष्टि तिम्रो बुझाई हो, पागल भनी जो भन्दछ । भेदभाव र घृणाले, मान्छे पागल बन्दछ । कुण्ठाहरुले मन मेरो त भित्र … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बन्दुक

~बिमल गुरुङ~ बन्दुक के हो, अच्या … म थुक्छु लाखौं लाख थुक बेकार छ तिमीहरुको बन्दुक बन्दुक … ?! आच्या … बज्र ! ओईरेऊ !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सालिक र देश

~निश्चल काउचा~ चकमन्न अध्याँरोमा चित्-चित् एकोहोरो छेपारोको कराई हाम्रो बज्यै भन्नु हुन्थ्यो जव रातमा छेपारोलाई जाडो हुन्छ बिहान भयो भने म घर बनाउछु भन्दै कराउछ रे जव बिहान हुन्छ न्यानो घाम लाग्छ चेपारो पारिलो घाममा भुसुक्क निदाउछ फेरी उही कथा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अभियान

~टंक सम्वाहाम्फे~ हामी अहिले अभियानमा छौ कसैलाई थाहा होला कसैलाई थाहा नहोला के कस्तो अभियानमा छु होला भनेर तर उ अभियानमा सम्मिलित भैसकेको हुन्छ वास्तवमा अभियान संकल्पको यात्रा हो विश्वासकोगोरेटो हो कसैले नगरेको हुन सक्छ संकल्प कसैले नवुझेको हुनसक्छ दायित्व

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हुन नसक्ने कुरा

~प्रणिका कोयु~ सादा कागजमा तिम्रो नाम लेखें धेरै चोटी मायाले लेखें रीसमा लेखें खुशि-दु:खमा लेखें आशा-निराशा दुवैमा लेखें लेखिरहें यसरी मैले धेरैचोटी सादा कागजमा तिम्रो नाम! आकाशका सबै रंग घामका सबै ताप

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment