साहित्य सङ्ग्रहालय

~तेजविक्रम कार्की~

सपनाहरुको घोषणा पत्र लिएर
तिमीले मझेरी टेके पछि
आज मेरो आँगनीमा गणतन्त्र आएको छ
र यो गणतन्त्र भनेको तिमीले लगाएको सुकिलो लुगा रहेछ !
तिमीलाई थाहा छ कि छैन ?
तिमीले कुल्चि आएको यो धुले सडकमा
बर्षौ देखिको मेरो पुर्खाको पसिना लुकेको छ
यसैले किन किन हिजोआज तिमीले मेरै छाती,
कुल्चेर आए जस्तो लाग्छ Continue reading →

~तेजविक्रम कार्की~

त्यो बतासको एउटा गीत चोरेर
मैले लेखेको एउटा कविता
अक्षरहरुको विच
कालो भएर उभिएको छ
मन्दिरबाट कुनै चोरले भेटी चोरेपछि
गरिबको चुल्हो बलेर अघाएको पेट जस्तै मेरो कविता
मन्दिरमै चढाएर बगेको दुधको सेतो रङ्ग चोरेर
त्यतै कतै छेउको नालिमा धमिलिएको छ
घोषणा पत्रहरुको कालो अक्षर चुहिएर
टल्किरहेको आमाको अनुहारको आभा चोरेर Continue reading →