साहित्य सङ्ग्रहालय

कविता : आँठो

Posted on September 22, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~हिरामणि दुःखी~

फेरि आँठो लाग्यो
मार्क्सको बारीमा ।
… …

थुम्काथुम्की बनाउनु
थुम्कोमाथि सानो कटेरो हाल्नु
कटेरोको मालिक बन्नु
रैतीहरु जम्मा पारेर
नयाँ श्रीपेचधारीको घोषणामा
सहिछाप लगाउनु
नियति बनेको छ
मार्क्सको बारीमा । Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Hiramani Dukhi | Leave a comment

कविता : कसलाई?

Posted on September 22, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~बिबेक पौडेल~

सुन्दर मेरो देशमा
राक्षसको भेषमा
बलि खोज्छ दानब
रक्तकुण्ड ढेसमा।

शोकाकुल देशसंगै
टाउकेहरुको बेगसंगे
कुद्यो हेर दानब
कालरात्रि मेघसंगे।

उग्रचंदी बाहन
मस्तिस्कमा रावण
दानबको सहरमा
पिचासे छ पवन। Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Bibek Poudel | Leave a comment

Story : The One

Posted on September 22, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~Paramendra Bhagat~

She looked like the one. He met her on a boring Saturday afternoon after having been online a few hours. The crowd had dispersed. She asked a few questions, and he answered best he could. That had happened before to him. He would talk to someone, and have a nice time talking, and nothing would come out of it. He had Continue reading →

Posted in Story | Tagged Paramendra Bhagat | Leave a comment

गजल : कैले काँही जिन्दगी यो दुखाएर हाँस्नु पर्छ

Posted on September 22, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~स्वप्निल नीरव~

कैले काँही जिन्दगी यो दुखाएर हाँस्नु पर्छ
फेरि कैले स्वाभिमान यो झुकाएर हाँस्नु पर्छ

आँसुले त पिरोल्छ रे तिमी हामी सबैलाई
अनमोल आँसु परेलीमै सुकाएर हाँस्नु पर्छ Continue reading →

Posted in गजल | Tagged Swapnil Nirab | Leave a comment

कविता : साला काठमाडौंमा केही पनि छैन

Posted on September 22, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~रुद्र ज्ञवाली~

छन त छन् काठमाडौंमा
हवेली र आलिसान महलहरू
दरबार र सुपर मार्केटहरू
पाँचतारे होटेल र रेस्टुरेन्टहरू
पाँचतारे अस्पताल र नर्सिङहोमहरू
पाँचतारे स्कुल र कलेजहरू
डिस्कोथेक र क्यासिनोहरू
रात्रिक्लब-सिनेमाहलहरू
पार्लरमा रि-कन्डिसन अनुहारहरू
भाडाका व्यावसायिक मुस्कानहरू
तँलाई लाग्ला साइँला
जे छ सबै काठमाडौंमा छ
तर वास्ताविकतामा
जस्तो देखिन्छ त्यस्तो छैन काठमाडौं
जस्तो सोचिन्छ त्यस्तो छैन काठमाडौं
अकर्मण्य घरज्वाइँ जस्तो छ काठमाडौं
जसको दायित्व कुनै जिम्मेवारी छैन
गरुङ्गो छैन भने साइ“ला खल्ती तेरो
साला काठमाडौंमा केही पनि छैन । Continue reading →

Posted in कविता | Tagged रुद्र ज्ञवाली - Rudra Gyawali | Leave a comment

कविता : नफुलेको कोपिला

Posted on September 22, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~कृष्ण श्रेष्ठ~

कल्पना,
सपना
अनि
भावनामा गुजुल्टिएका
मनोभावका लहरो,
मनको ढुक-ढुकीले
तान्यो,
तानिरह्यो…..
अनि
गर्ज्यो बज्रपातका पहरोहरु
हाम्रा मायाका कोपिलाहरु Continue reading →

Posted in कविता | Tagged कृष्ण श्रेष्ठ - Krishna Shrestha | Leave a comment

कविता : सुसाइड नोटमाथिको जीवनबोध

Posted on September 21, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~रामप्रसाद प्रसाईं~

To philosophize is to learn how to die.*
को
प्रस्तावनाले
समग्र जीवनको लक्ष्य मृत्यु#
अनि फेरि अमृत्यु किन त?!
हो, त्यसैले
दार्शनिकीकरण गर्नु
बराबर मर्न जान्नु*

भएकाले होला
हिँड्दा हिँड्दा
भिन्न समय र स्थानमा
भिन्न भिन्न आयतनका
शिल्करोडहरू
चियाउँछन्—
चिच्याउछन्—
हम्मुराबी१का आचार सँहिताहरू
आचार सँहिताभित्रका हम्मुराबीहरू
समयका गर्भमा
रोपिइएका कोत र भण्डारखाल पर्वहरूमाथि Continue reading →

Posted in कविता | Tagged राम प्रसाद प्रसाईं - Ram Prasad Prasai | Leave a comment

कथा : क्यथारिनाको जीवान गाथा

Posted on September 21, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~यासिन राई~

(दराजको पुस्तक मिलाउदै सम्पूर्ण जीवन कहानी-क्यथारिना सँग)

जीन्दगी त्यहि निलो नदि जस्तै छ जो फेरी हर्जेर आउदैन ……

के हो त जीवनको प्राप्ति ? मान्छेले जब त्यो अन्तिम अबस्था बाट फर्केर हेर्छ त्यतिखेर के महशुस गर्छ ? जीवन कस्तो हुनु पर्छ ? Continue reading →

Posted in नेपाली कथा | Tagged Yasin Rai | Leave a comment

कविता : अनिदो म

Posted on September 21, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~प्रशान्त खरेल~

रातको निस्तब्धतामा
एकोहोरो
जलिरहेछ दियो
झलमल झलमल ।

ओभाएको तिम्रो शरिरमा
पसिना लतपतिएको चिन्ह
मधुर उज्यालोमा
प्रस्टै देखिन्छ Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Prashant Kharel | Leave a comment

लघुकथा : सरकारी योजना

Posted on September 21, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~प्रेम राना मगर~

ए गाउलेहरु ! सुन्यौ यो साल त हाम्रो गाउमा पनि गाडी , बिजुलीबत्ति , पानीका धाराहरु ल्याउने रे नि हो र .. ? एउटी महिला अर्थात् मन कुमारी अचम्मित हुदै आश्चर्यमा परिन् अनि शंकाको जालो फिजाएर बोली हालिन .. “खै मलाई त विश्वासै लाग्दैन” .. पोहोर पनि यस्तै भनेका थिए अझ जिल्ला बाट पनि कति पैसा आएका थिए रे गा.बि.स मा मैले त सुनेको मात्र ..। Continue reading →

Posted in लघुकथा | Tagged Prem Nishani Magar | Leave a comment

गजल : बोल्नुपर्छ नि

Posted on September 21, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~बादल सुरेश~

हस्तक्षेपले थिचिँदा त बोल्नुपर्छ नि
अतिक्रमणले किचिँदा त बोल्नुपर्छ नि

आँगन काट्दा पराईले चित्त दुख्छ भने
देशकै सिमा मिचिँदा त बोल्नुपर्छ नि Continue reading →

Posted in गजल | Tagged Badal Suresh | Leave a comment

कविता : अधेरो जून

Posted on September 21, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~सौरभ कार्की~

आजको रात
मेरो जून अधेरो उदाउनेछ
सम्भवतः
त्यसबेला तिमी
जूनभन्दा नि’ उजेली हुनेछ्यौ !

भाँच्चिएका सपनाहरु
तप्प तप्प चुहिनेछन् आँखाबाट
र आफ्नो बाटो खोज्दै
टाढा भाग्नेछन् पर………
(उफ्, किन मैले क्षितिजभन्दा पर कहिल्यै देखिन ?)
क्षितिजभन्दा पर
र म एकनाशले हेर्दै हुनेछु
मलाई छाडी भागेका सपनाहरु
चिसा आँखाले । Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Saurav Karki | Leave a comment

लघुकथा : ऊ

Posted on September 21, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~भिम प्रसाद घिमिरे~

– ओहो ! धेरै वर्षपछि पनि भेट हुँदो रहेछ है !
– हो नि । यो फेसबुक पनि अचम्म ।
– मलाइ त छक्क लागेको छ । म काठमाडौंमा हो अहिले । मलाई फेसबुकमा भेट्यौ है ! के छ तिम्रो खबर ?
– ठीकै छ । चलेकै छ ।
– अनि कता हो अहिले ?
– म पोखरामा छु । तिम्रो के छ नि ?
– राम्रो छ । इण्डियन कम्पनीमा मार्केटिङ गर्छु । फ्ल्याट र गाडी दिएको छ । मेरो पनि चलेकै छ ।
– बिहे गर्‍यौ त ? Continue reading →

Posted in लघुकथा | Tagged भिम प्रसाद घिमिरे - Bhim Prasad Ghimire | Leave a comment

गजल : नबिर्सिनु है मलाई

Posted on September 21, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~अनु शाह~

जुनेलि सँगै रहर पठाएको छु, नबिर्सिनु है मलाई।
पवन संगै खबर पठाएको छु, नबिर्सिनु है मलाई।

कहिले बिवस्ताले रोक्छ,कहिले परिस्थितीले छेक्छ।
मौसम त बदलिन्छ नै तर, नबिर्सिनु है मलाई। Continue reading →

Posted in गजल | Tagged अनु शाह - Anu Shah | Leave a comment

कथा : बोझ

Posted on September 21, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~शुषमा मानन्धर~

फुटबलको साह्रै क्रेजी ऊ । पहिले पहिले त उमेरमा अलि खेल्थ्यो पनि तर अव शरीर र समयले नदिएर अचेल फुटबल खेलवाट सन्यास लिइसकेको छु भन्दै आफूलाई चित्त बुझाउन थालेको छ । वल्र्डकपको बेला उसलाई अरु के चाहियो र ऊ जति बेला पनि टिभी कै अगाडि आंखा तानी रहेको हुन्छ । उसको चियाचमेना र खाना खाने काम पनि कोठा मै टिभी हेर्दाहेदै हुन्छ । गएको रात पनि फुटबल म्याच हेरी अनिँदो बसेको उसले Continue reading →

Posted in नेपाली कथा | Tagged शुषमा मानन्धर - Sushma Manandhar | Leave a comment

कविता : उज्यालोको प्रतिक्षामा

Posted on September 21, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~गिरिराज बाँस्कोटा~

आगो ओच्छ्याएर छातिमा
तिम्रो आगन समम पुगे
दुर्भाग्य तिमि मेरो हुन सकेनौ
सच्चै तिमि जुन रहेछौ
न मैले छुने अवसर पाँएन
मैले चुम्ने अवसर पाँए
फगत टोलाएर हेरीरहे हेरीरहे
Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Giriraj Banskota | Leave a comment

गजल : फेरि या टारेर गयो

Posted on September 21, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~कृष्ण प्र. पाण्डे~

कि भै`हाल्छ भेट फेरि या टारेर गयो
रिस हो कि खेद मुख बिगारेर गयो

छ कि मनमा कोही ? सोधें कौतुहल मेट्न
मैले चाहे जस्तै गरी नकारेर गयो Continue reading →

Posted in गजल | Tagged कृष्ण प्र. पाण्डे - Krishna P. Pandey | Leave a comment

गजल : व्यर्थको काममा पो जुटियो हजुर

Posted on September 21, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~भक्ति प्रसाद पौडेल~

व्यर्थको काममा पो जुटियो हजुर !
सर्वस्व लुटुन्जेल सुतियो हजुर !

आन्दोलन गरियो ज्यान माया मारेर
अधिकार बिचैमा लुटियो हजुर ! Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Bhakti Prasad Paudyal | Leave a comment

कविता : समय कती बलबान छ

Posted on September 21, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~राज थापा~

मैले झुकेर दुईहात जोडें
तर
तिम्ले जवाफ फर्काएनौ
हिजो त श्री ५ थियौ र पो
आज दुइ हात जोड्दै छौ
श्रीपेच छैन र पो बदलियौ Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Raj Thapa | Leave a comment

कविता : मलाई यस्तो लाग्छ……..

Posted on September 20, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~रिता राई~

न्यानो मातृभूमी छोडी
परदेशिनु पर्दा
आफ्नो भएभरको सम्पत्ती
सौतेनी आमाको छोरीलाई
दाइजो दिएर
कान्छो बाउको घरमा
हली बस्न आए जस्तो लाग्छ ।

प्राकृतिक रुपमै धनी
हामी नेपालीलाई हेर्दा,
थाङ्नेको घरको करेशामा गई
मात्र पेट भर्नको लागि
एक टुक्रा रोटीको खोजिमा
आफ्नो नाक जोते जस्तो लाग्छ। Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Rita Rai | Leave a comment

कविता : मौनतामा ज़िन्दगी

Posted on September 19, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~स्वामी सुभाष चन्द्र~

मैले जिन्दगीलाई सोधें
जिन्दगी तँ . .
जिउन को लागि हो कि
भोग्न को लागि हो कि
बाच्न को लागि हो कि
साच्न को लागि हो कि Continue reading →

Posted in कविता | Tagged स्वामी सुभाष चन्द्र - Swami Subhash Chandra | 1 Comment

कविता : अमुक तिमि र म ………!!

Posted on September 19, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~शिशिर परियार~

नेपथ्यबाट कसैले आदेश दियो,
अमुक यन्त्र मानब झैँ
तिमि निर्देसित भयौ !!!
मुट्ठी हरु कसिए
र छाति माथि उचालिए
बसीभूत तिम्रा आखा हरु
अझ चहकिला बने
अल्जाइमर पिडित
तिम्रो मस्तिस्कको डाटा बेसबाट
एउटा गित छानियो
“उठ जाग ऐ भोका नांगा …..!!!” Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Shishir Pariyar | Leave a comment

लघुकथा : दु:खको झटारो

Posted on September 19, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~लक्ष्मी गाइजु~

“हेर बूढी, म पनि अहिले चल्दै गरेको मधेस आन्दोलनमा जाँदै छु”– लखनले गम्भीर हुँदै भन्यो ।

अचानक आफ्नो लोग्नेको कुरा सुनेर धनु झस्किन् ।

“तपाईं किन जानुप¥यो आन्दोलनमा ? हामीजस्ता गरिबहरुका लागि कसैले केही गर्ने छैनन्”– एकै सासमा उनले आफ्नो पतिलाई सम्झाउने चेष्टा गरिन् । लखनले तराईमा चल्दै गरेको आन्दोलनमा जाने नै निश्चय गरिसकेको थियो । त्यसैले, धनुको चेष्टा निरर्थक भयो । उनले आत्तिदै फेरि भनिन्– “आजभोलि पुलिसलाई त सुरक्षा छैन, तपाईं हामीजस्ताको सुरक्षा कसरी हुन्छ ? त्यसैले नजानुस् तपाईं,मलाई डर लाग्छ ।” Continue reading →

Posted in लघुकथा | Tagged लक्ष्मी गाइजू - Laxmi Gaiju | Leave a comment

कविता : गान्धी, भारत र सत्य

Posted on September 19, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~लिलाराज खतिवडा~

कुनै व्यस्त सडक किनारको
गुल्मोहरको रुखमुनि
यो मुम्बई सहरमा
उभिएर कविता लेखिरहँदा
भुस्याहा कुकुरहरुले लघारीहालेका त छैनन्
गिद्दहरुले अहिलेसम्म लुछीहालेका पनि छैनन्
जस्तो कि चौध वर्षअघि
कस्तरी सताइएको थिएँ म यहाँ
शैतानहरुले मलाई एउटा घना अन्धकारमा हुत्याएर
कस्तरी मेरा अवयवहरु झिकेर खाएका थिए
स्वाद मानीमानी,
सियो, किल्लाहरुले मेरो छाती रोपेका थिए
कोर्रा हानीहानी,

मलाई के थाहा शैतानहरुले
निहत्था र गरिव मलाई
त्यसरी यातना दिने छन् Continue reading →