Category Archives: लघुकथा

~कृष्ण बजगाईं~ ‘लोकतन्त्रमा हाम्रा कुरा पनि सुनिनु पर्दछ !’ दुइचार कुकुरको अगाडि एउटा कुकुरले के भुक्याथ्यो टोलका सारा कुकुर जम्मा भएर हो मा हो लगाउँदै भुक्न थाले । एकैछिनमा त्यहीँ उनीहरुको मिटिगं बस्यो ।

~कृष्ण वजगाईं~ यस पटक पनि नेताहरुले भनेको रोडम्याप अनुसार जनता लोकपथमा हिँडे । नेता अघिअघि जनता पछिपछि । लोकपथ सिधै गएर सिंहदरवारमा टुंगियो । त्यहाँ त आम जनतालाई प्रवेश निषेध रहेछ । तर नेताहरुलाई ससम्मान स्वागत रहेछ । आखिरमा नेता … Continue reading →

~कृष्ण वजगाईं~ हाकिम साहेबलाई केही दिन यता ढाड दुख्ने बिरामले च्याप्न थालेको चर्चा कार्यालयमा चल्दै थियो । साह्रै महङ्गो अति राम्रो यताउता अगाडि-पछाडि जता घुमाउँदा पनि घुम्ने लचकदार आरामदायी कुर्सीमा आफूलाई असजिलो भएको कुरा हाकिम साहेबले मुख फोरेरै भने ।

~कृष्ण बजगाईं~ शभा, सेमिनार, पार्टी, भोजमा सर्वत्र देखिने युगल जोडी देखेर धेरै जना रिशले डाहा गर्दथे । त्यो भन्दा बढी इष्र्या र डाहा त उनीहरुले लगाएको महँगा कपडा र गहनामा हुन्थ्यो । अरुलाई झन् औडाहा हुने कुरा चाहीं दुवैको ड्रेसको … Continue reading →

~कृष्ण वजगाईं~ लोकतन्त्र आएपछि सबै चिज खुल्ला भए । प्रतिबन्ध लागिरहेकाले पनि अघोषित स्वतन्त्रता पाए । लोकतन्त्रको नाममा छुट र नारी स्वतन्त्रताको बहानामा जथाभावी नारी संलग्न विभिन्न बजार र उद्योग खुले । सहरमा लोकप्रिय मसाज सेन्टर यति धेरै खुल्यो कि … Continue reading →

~कृष्ण बजगाईं~ छरिता र सुन्दर जिउडाल भएका नारीहरुका नाप नक्सा नारी पुरुष दुबैको चासोको विषय भयो । टेलिभिजनमा आउने विज्ञापनले उचाई बढाउ भन्यो । युवतीहरु पेन्सिल हिल लगाएर उचाई मात्र बढाएनन् सुन्दरताको उचाई पनि बढाए । कम्मर, पेटको बोसो घटाउ … Continue reading →