Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : ताराहरूसँग

~लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा~ नरले पार्यो नर, कस्तो बरबर बा ! कस्तो बरबर ! गोल आँशू ढिका सरी, डोल, जली, पर ! हम्रो यही घर बा, हाम्रो आँशू घर ! बेहोशमा सुन्छ मानिस, आज दिनभर ! बिग्रिएका सपना छन्, हेर ! नभचर … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आऊ है बलिहांग “फोपो”फर्केर आऊ

~उमेश राई~ अझै पनि चर्चा चल्छन् मान्छे हरु कुरा गर्छन् तिम्रो बाजेको सुरताको, तिम्रो बाउको बिरताको गोर्खा पल्टन छोडेर नेपालीको मुक्तिको खातिर सात साल को क्रान्तिमा निर्भिकताका साथ लडेको रे

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रवासी मुुटुुभित्रको व्यथा

~जनक विके लुुहार~ उन्नतिका विचार आरतिले ब्यूुँझाउदा साँझका बत्ती बल्दैनन् रे त्यहाँ वसन्तका पालुुवाले पाहुुना डाकिदिँदा पानसमा बत्ती जल्दैनन् रे त्यहाँ , भ्रमित प्रतिस्पर्धीहरु अट्टहास भिँडको सांसरिक मोहमा गल्दैनन् रे त्यहाँ युुद्वपोतका निम्ति लडाँइका सिपाहीहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भोग चेतनाहरु

~गिरिराज बाँस्कोटा~ एउटा प्रेमीले जुन विरुद्ध अदालतमा मुद्दा हाल्यो मुर्ख न्याधिसले खैनी माड्दै घुस मागेछ त्यहि पेरीफेरीमा मौका मिलाएर विदा मिलाएर सन्दर्भ जुराएर प्रेमलयभित्र मुन्टो जोडेका जोडिहरुलाई प्रहरीले जरिमाना तिरायो लज्जित अनुहारहरु संवेदनहिनतामा फोटो खिचेर पत्रपत्रिका र टेलिभिजनमा पठायो यहि … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : छालहरु

~भूपिन ब्याकुल~ छालहरु नदि बगिरेहेका संकेतहरू हुन् नदि बग्छ र छालहरु निस्कन्छ छालहरु नदीले गाएका मौन गीतहरु हुन् नदीले भरेका प्रिय संगीतहरु हुन् अक्षरहरु हुन् छालहरु नदीले उत्कर्षमा रचेका जो बुझ्दैनन नदीले लेखेका शब्दहरु जो सुन्दैनन नदीले गाएका धूनहर मलाई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अकल्पनीय देशको यात्रा

~सरुभक्त~ ‘के इतिहास चक्रीय सिद्धान्तनिष्ठ छ ?’ पुनरावृत्तिमा लिगलिगकोटे युगहरु प्रतिश्पर्धा दौडमा छन् छुमन्तर ! गोर्खाली जिनका रसायनिक भाषाहरु खोई हुस्सुले छेकेको घाम कहाँ ‘ब्रेनड्रेन’ भई हिडेको छ ? युग वदलियोः हामी एक अकल्पनीय

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ध्यानस्थ रूख र मालश्री धुन

~शशि लुमुम्बू~ जोरसल्लाको छेवैमा ध्यानस्थसखुवाको बूढो रूख देखेपछि मैले बाबालाई सम्झे …। बाबा पहाडजस्तै खँदिलो र, पूर्णेको जूनजस्तै हँसिलो हुनुहुन्थ्यो पवन झै वेगवान र, नदी झै गतिशील हुनुहुन्थ्यो।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : माछा–माछा भ्यागुतो !

~कृष्ण सेन ‘इच्छुक’ ~ मेच उही हो पर्दा फेरिएको छ नाटक उही हो दृश्य फेरिएको छ नायक उही हो अभिनय फेरिएको छ गीत उही हो भाका फेरिएको छ ‘डमडम’ बाचाहरुको विषालु धुनमा ताण्डव नृत्यको एकछिन ताल फेरियो भन्दैमा तिमी ठान्छौ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बिकाश र सम्पन्नता देखी

~राज थापा~ बिकाश र सम्पन्नता देखी छिमेकी सबैमा लोभ बडोस एउटै साझा फुलबारीमा अनेक थरी पुल फूलुन अब राजनिती हैन देशमा राज्यको निती बलियो होस मेची काली हिमाल पहाड तराई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिम्रो अभागी प्रेमीको कथा

~हेमन्त परदेशी~ यता तिमी बैंशालु गुराँश बनेर लेकाली पाखाभरि ढकमक्क फूलिरहँदा उता रेगिस्तानको बन्जरभूमिमा ‘नोष्टाल्जिया’का हाँगाभरि मरुभूमिको ‘क्याक्टस’ फूल्न विवश तिम्रो अभागी प्रेमी कति फिक्का र निरस जीवन बाँचिरहेको होला l हुन त पैतलामा काँडा बिझ्दा मष्तिष्क दुख्छ मान्छेको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : उमराव जान

~चन्द्र घिमिरे~ मान्छे बेच्ने पहाडबाटउर्मिला, कल्पनासितै जँड्याहा लोग्नेबाट आजित सुनितालाई काखे छोरी सहित सूर्ती झै खरिदेर चढाएको फर्जी सपना थियो भेलपुरी खुवाउँदै रेलबाट ओराले र मिसियो बगिरहेको मान्छेको समुद्रमा प्वाल परेर डुबिरहेको नौका यो धारिलो महानगरमा। सम्पादक रहेछ कपाल कुर्लुङ्ग … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा प्रेमनगर

~बादल सुरेश~ अस्ताउनेछु म कुनैदिन विलिन हुनेछु त्यो आकाशमा सुनिने छैनन् मेरा पदचापहरु गोरेटाहरुमा, पक्कै मेटिनेछ मेरो छायाँ धर्तीका नगरहरुबाट अनि भेटिनेछु म यमनगरका चोकहरुमा।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बेसारको खेती

~भूपिन ब्याकुल~ विचार रोपेका थियौं फाटहरूमा पहेलिएर गए सौंन्र्दय फलाउन चाहेका थियौं बारीहरूमा बिरामी भए त्यहीं नजिकै गाज हालेर फस्टाइरहेको छ बेसारको खेती

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : स्वास्नी र रिमोट

~गोबिन्दसिंह रावत~ स्वास्नी यदी रिमोटबाट चल्ने भईदिएको भए आफुले चाहेको बेला अन गर्थे नचाहेको बेलामा अफ गरिदिन्थे मनपरेको कुरागर्दा सुनी दिन्थे डुल्ने र किन्ने कुरा गर्दा बन्द गरी दिन्थे स्वास्नी यदी रिमोटबाट चल्ने भईदिएको भए आधा रातमा साथीभाइ र पार्टीबाट … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पशू गर्जनहरू !

~अशोक पार्थिव तामाङ~ ए मान्छे भनाउँदा मान्छेहरू ! म त खाँटी पशू हो , म पशूको सवतन्त्रता बाँच्न चाहन्छु तिम्रो कंक्रिटको शहरमा मेरो लागी गोठ नबनाउ त्यो मेरो आवश्यक्ता पनि होइन तिम्रो सूनबुट्टे सपनाहरूको पछि लाग्दा थुप्रै मेरा वंसजहरू ! … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य-कविता : मेच

~नरेन्द्रकुमार नगरकोटी~ भएरै पनि चार खुट्टा हिँड्न सक्तिनँ म मानिसहरूले अंकमाल गरेर नापेदेखिन् मेरा पुर्खाको छाती निस्प्राण भएँ म र फेरियो जात पनि थाहा छैन– कोको आए र गए कोको बसे र छुट्टिए मलाई थाहा छ– मच्चिँदा–मच्चिँदै कलिलो बालकले

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : निरन्तर बग्ने ईन्द्रावती

~राज थापा~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ निरन्तर बग्ने ईन्द्रावती ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ साउन ,भदौको झरीले पोखाएका भेल बोकेर उर्लि आएकी ईन्द्रावती दिदी सुनकोशी कुर्दै छिन दोलाल घाटमा किनारमा माझी जिस्कदैछ उनी सँग खुम्मारीको ओरालोमा शङ्ख बज्दा माइलो नेवार दाउरा तयार गर्छ बेलडाँडा चडी पौवा ,सापिङ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा भयानक सपना

~गोपीकृष्ण प्रसाई~ कालरात्रीको त्यो शृंखला एउटा आतेस अनि घात बनेर आयो डर अनि मनको अस्थिर पन मुटु दुखिरहेथ्यो जिजीविषा झुकिरहेथ्यो सर्पले खेदिरहेछ डस्ने मनसाय बोकेर फंडा फुलाउदै नजर चारै तिर डुलाउँदै मलाईनै लक्ष्य गरेर अघि बढिरहेछ सर्प

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बन्द र चेतावनी

~इश्वर मानन्धर~ गणतन्त्र नेपालको पहिलो उपलब्धि बान्द र चेतावनी तिमी अति महान छौ प्रस्तावित नयाँ नेपाल आगमनको बेला नियमित झैं तिमी देखा परेका हुन्छौं जन चाहाना र अधिकार भन्दै चुनौंति दिन्छौ सजिलै पूरा गराउँन पनि सक्षम हुन्छौ कति वाध्यता छ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मधेससँग नजिस्क

~केवल किरण~ मधेससँग नजिस्क ओ मेरा देशका मान्छेहरू मधेसलाई संधै छिमेक नभन ओ जागिरका हाकिमहरू मधेसलाई संधै पराई नठान ओ सदरका नीति नेताहरू नहेर भूगोलका भेदहरू मानचित्रमा अन्यत्र पनि थुप्रै पहाड मधेस छन् कोरेर विभाजन रेखाहरू रङ्गहरुका आफू बेरङ्गी नबन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भानूदय प्रती

~युद्धप्रसाद मिश्र~ होऊ दुर्दिनका अतिक्रमणमा उत्पन्न भानूदय धोऊ कल्मष द्वन्द्वता, दुरुहता, दुर्भावना संशय छोऊ निर्मलता प्रदान गर्दै साहित्यका प्राणमा भत्केको युग भारले हृदयको प्रासाद निर्माणमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : खेमा

~नवीन लामा `सुरेश`~ छरपष्ट आशाका किरणहरु सौन्दर्य बनेको क्याक्टस त्यो मरुभुमिको हेर्दै लोभ लाग्दो हावाको बेग सँग छचल्किएको त्यो मरुभुमीय मोती रेतहरु! आहा! जिउनुको मजा यहाँ जस्तो कहाँ होला ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भो ! काजी म अछूतै सही

~केवल बिनाबी~ पवनसँग बतासिँदै मेरा पुर्खाले फेरेको सास यहीँ कतै फूलका तरेलीहरुमा सायद डुल्दै होला आकाशसँगै फैलिएर मैले फेरेको सास तिम्रा रक्तकोषिकाहरुमा कहीँ घुल्दै होला पवनसँग लुट्पुटिँदै मेरा सन्तानले फेरेको सास तिम्रा वायुकोषिकाहरुमा निःसन्देह झुल्दै होला तथापि मैले छोएको तिमीलाई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पिंडा

~राकेश कार्की~ सक्ने विदेशीए पिंडा बोकेर नसक्ने छुटे पिंडामा डुबेर पिंडाको प्रत्याक्षपण गर्ने हाउंगुजी नबुझे झैं गर्छन् सप्पै बुझीबुझी देशभरी बासमा पिंडा ओछ्ाए भोको गांसमा पिंडा कोच्याए

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मान्छे – सगरमाथाको परिधि भित्र – ३

~बिबश बिप्र~ मन र मान्छे मन–एक जीवन्त अन्तरंग !! मान्छे–धारिलो औजार कर्म-आरनको !! सगरमाथा—–एक आस्था आस्था–गगनचुम्बी नक्षेत्रहरु

Posted in कविता | Tagged , | Leave a comment

कविता : बाँदर आतङ्क

~विवश पोखरेल~ आफ्नै घर भत्काएर एक हुल बाँदरहरू शहर पसेका छन् खबरदार मान्छेहरू घर बाहिर ननिस्कनु फेरि कफ्र्यु लाग्नसक्छ अनाहक बाँदर आतङ्कले एउटा शान्त बस्ती तहसनहस हुनसक्छ पुनःअसङख्य छोराहरू– अनायास हराउन सक्छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गन्ती मात्रको मान्छेहरु

~मणि बाङ्देल ‘सागर’~ लाली गुराँस र चाँपहरुको बस्ती त्यो चुचुरा मुस्काएका छन लालुपाते पाखाभरी कुमारी बक्षस्थल झै चुरे पहाड चिरेर बगेका छन झरनाहरु इन्द्रेनी पारेर । फर्सी कान्क्रा अनी सर्सिउ फुलेर अन्तिम प्रहरको किरण जस्तो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आयो आयो, भुईचालो आयो

~रम्भा पौडेल~ आयो आयो, भुइचालो आयो मन त यसले सबैको तर्सायो २०७२ साल बैशाख १२ गते नेपालले भोग्यो फेरी प्रकृतिको सत्ते बुढापाका भन्ने गर्र्थै९० सालको कथा अहिले फेरी फर्की आयो त्यै कथाको ब्यथा मरे बरै नेपालीजन ऐया भन्न नपाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रेमयुद्ध

~कृष्ण कट्टेल~ खुल्ला आकाशको बीचमा देखिएका दुई चम्किला नक्षत्र, मन्दिरको गजुर नजिकै बसेका एक जोडी परेवा, अनि, एकान्तको चौतारीमा बसेका तिमी र म ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अर्थहीन यात्रा

~चन्द्र रानोहँछा~ जब पुगिन्न भने– रहन्छ र हिँड्नुको अर्थ ? त्यै पनि रेलको डिब्बाजस्तो निरन्तर … किन हिँडिरहेछन् मानिस ? छोडेर– टाकटुक गिदी अस्थायी निवासको कुनै रोगी प्रस्तरमा ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नभन न झर्किएर …

~यादव देवकोटा~ तिमी बन्नु कुम खाँबो म बनुला धुरी खाँबो नभन न तिमी मलाई तिम्रो माया यत्ति जाबो । म हिडुला खोलिखोलि तिमी हिड्नु तिरबाट नभन न रिसको झोँकमा खसिदिन्छु भिरबाट ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा रहर-उज्यालो बाँच्नुको

~तेजविक्रम कार्की~ निस्तब्ध ! अध्यारै अध्यारो यो साँघुरो गल्लि हुँदै रात ओढेर मसँगसँगै हराएको छ मेरो देश ! मैले ब्युझने एउटा सुन्दर बिहानी क्षितिजबाट निस्कनै बिर्सिएको छ र सधैंजसो मलाई भेट्न आउने घाम रात ओढेरै म जस्तै कतै बिलाएको छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment