Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : पहाडहरू जलिरहेछन्

Posted on October 5, 2017 by Editor

~राधेश्याम लेकाली~ प्रकृतिको विशिष्ट सङ्गीतमा आह्रलादित शान्त र सुन्दर पहाडहरू आज ज्वालामुखी बनेर घृणा, आक्रोश र वेदना पोखिरहेछन् हो, यतिबेला खरानी, आँसुर टाटा रगतमा अनूदित

Posted in कविता | Tagged Radheshyam Lekali | Leave a comment

कविता : बलेसीमा भिजेको पुतली

Posted on October 4, 2017 by Editor

~मदन राई ‘लामाखुले’~ बच्चाहरूको मन मष्तिस्कमा असाध्यनै भिजेको कसैको पनि आँखामा प्यारो लाग्ने दिनभरि खेल्यो रमायो भाँडाकुटी खेल्यो सँगसँगै मिठो मिठो परिकार सजायो

Posted in कविता | Tagged मदन राई ‘लामाखुले’ - Madan Rai 'Lamakhule' | Leave a comment

कविता : बौलाहा कवि

Posted on October 4, 2017 by Editor

~नारायण पोखरेल~ हो म बौलाहा कवि हुँ , मेरा नशाना मा डौडिरहेका छन् बौलाहारुपी रगतहरु , आफै भित्र रमाउने मान्छे , अरुका ईच्छाहरु नबुझ्ने , हो म अन्तरमुखी बौलाहा हुँ !

Posted in कविता | Tagged Narayan Pokharel | Leave a comment

~लेखनाथ काफ्ले ‘राजन’~ मेरो उजाडिएको सिउदोले मलाइ गिज्याउदैछ सिथिल बन्दै गएका हातगोडाले मलाइ धिक्कारदैछ रित्तिसकेको आफ्नै आसु पिएर,दिनहरु कटाइरहेछु तर , समाजनै म तिर फर्किएर,मलाई दिनदिनै सराप्दैछ …………………. मन भक्कानिन्छ, बिरह पोख्ने ठाँउ छैन

Posted in कविता | Tagged लेखनाथ काफ्ले 'राजन' - Lekhnath Kafle 'Rajan' | Leave a comment

गजल : धन नै माथि भो प्रिया

Posted on October 4, 2017 by Editor

~के.आर.बिबश राङ्खानी~ तिम्रो लागि त प्रेम र धनमा धन नै माथि भो प्रिया बिछोडको चोट अतितको याद यही त मेरो साथी भो प्रिया मायामा के भिन्नता हुन्छ ? धनी र गरीबको भनी मन मेरो मारेर गयौ यो त आत्माघाती भो … Continue reading →

Posted in गजल | Tagged K R Biwash Rangkhani | Leave a comment

कविता : स्प्रीङ

Posted on October 4, 2017 by Editor

~रुमानी राई~ स्प्रीङ्लाई, तिमी जती सक्छौ दबाउ दबिएसम्म दबाउ तिम्रो सक्तिले भ्याएसम्म दबाउ तर,एउटा कुरा याद राख, तिम्रो एकात्मक सत्ता तिम्रो शक्तिको पराकाष्ठा

Posted in कविता | Tagged Rumani Rai | Leave a comment

गजल : राम्रै थियो क्या रे !

Posted on October 4, 2017 by Editor

~दुर्गाप्रसाद ग्वालटारे~ बिषै रैछ म के गरूँ, शिसी राम्रै थियो क्या रे ! काम भएन म के गरूँ, नीति राम्रै थियो क्या रे ! धान कुट्दा कनिका र च्युरा कुट्दा धुलो हुन्छ यस्तै हुन्छ म के गरूँ, ढिकी राम्रै थियो … Continue reading →

Posted in गजल | Tagged दुर्गाप्रसाद ग्वालटारे - Durga Prasad Gwaltare | Leave a comment

कविता : बेपत्ता खोज्दै बेपत्ता

Posted on October 3, 2017 by Editor

~लक्ष्मण नेवटिया~ बुबा तपाईंले म बेपत्ता छोरालाई खोज्दै इन्तु न किन्तु भएको कति भयो? मृतकको पीडा एकबारी- बेपत्ताको पीडा आजीवन मर्मान्तकारी” एकछिन सुत्न नपाइ रातभरि आँसु बगाएको कति भयो? ढोकाबाट आवाज आएको सुन्दै खोल्न दगुरेको कति भयो? आँखा भएर पनि … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged लक्ष्मण नेवटिया - Lakshman Kumar Nevatia | Leave a comment

मुक्तक : झिलिमिली सितारा

Posted on October 3, 2017 by Editor

~डिल्ली पौडेल~ को गन्न सक्छ र आकाशका झिलिमिली सितारा। उज्यालाे प्रकाश छाड्छ संसार जगत सारा। यो जिन्दगीको

Posted in मुक्तक | Tagged Dilli Poudel | Leave a comment

कविता : दशै तिहार

Posted on October 3, 2017 by Editor

~लब्ली राजन श्रेष्ठ~ शहर भन्दा गाउँ घरै घमाइलो । दशै भन्दा तिहारै रमाइलो । हिजो सम्म कलिला बढेछन ति मखमलि । औंसीको रातमा पनि जतासुकै बत्तीको झलमलि ।

Posted in कविता | Tagged Lovely Rajan Shrestha | Leave a comment

कविता : धोकाको मायाजाल

Posted on October 3, 2017 by Editor

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ नहान पत्थरले यो कोमल हृदयमा अधरको मुस्कान थाम्न नसक्ने हृदयले पत्थरको प्रहारले झन् गराऊँनेछ आहात लोभ्याउएन मलाई अधरको मुस्कानले म घाइते भएको छु प्रेमवन्धन टुट्नाले भएन पे्रम अमर नियतीले बिछोडायो

Posted in कविता | Tagged दीपक कुमार ज्ञवाली - Deepak Kumar Gyawali | Leave a comment

कविता : अवतरित उत्कर्ष

Posted on October 2, 2017 by Editor

~शारदा शर्मा~ एकक्षणका लागि जाज्वल्यमान् भयो समय लाग्यो बाँकी रहेन कतै अपूर्णता अभाव बाँकी रहेन सपना देख्न आकाश बाँकी रहेन यसभन्दा माथि पाइला राख्न उचाइ बाँकी रहेन उत्कर्षको यो स्वर्णबिन्दु कल्पनाको अर्को शिखर निर्माण नहुँदासम्म त, स्वर्ग हुनुपर्ने थियो किन … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged शारदा शर्मा - Sharada Sharma | Leave a comment

कविता : म पृथ्वीनारायण शाह

Posted on October 2, 2017 by Editor

~विश्वविमोहन श्रेष्ठ~ जोडेर धेरै मनहरु फोडेर धेरै किल्लाहरु यो देश बनाउने अपराधी मै हुँ गुमनाम तिमीलाई नाम दिएर स्वाभिमान तुल्याउने अपराधी पनि मै हुँ जजस्ले आँखा लगाए यो माटोमाथि

Posted in कविता | Tagged विश्वविमोहन श्रेष्ठ - Bishwabimohan Shrestha | Leave a comment

कविता : मलाई तिमी आफूजस्तै बनाऊ

Posted on October 2, 2017 by Editor

~विनय रावल~ विसङ्गति हेरेर बस्नु यहाँको नियति भइसक्यो नराम्रो खबर सुनेर बस्नु यहाँको परम्परा नै भइसक्यो छातीभित्र आक्रोश थिचेर बस्नु यहाँको बाध्यता भइसक्यो।

Posted in कविता | Tagged Binaya Rawal | Leave a comment

कविता : मेमसाहब सुइटर बुन्दैछ

Posted on October 2, 2017 by Editor

~श्यामल~ म देखिरहेको छु धेरैलाई जाडोले खाइरहेछ र मेमसाहब सुइटर बुन्दैछ । मेमसाहब बुन्दैछ संविधानजस्तो सुइटर प्रत्येक पटक संशोधन हुने कानुन जस्तो सुइटर कलात्मक र मिहीन माकुराको जालोजस्तो सुइटरु माझीको कम्मरमा झुण्डिने

Posted in कविता | Tagged श्यामल - Shyamal | Leave a comment

कविता : प्रेमपत्र

Posted on October 2, 2017 by Editor

~विक्रम सुब्बा~ मानिसलाई कैद गर्ने फैसला लेखिरहेछ न्यायधीश चाकडीका पर्दाहरु थिचेर हार्मोनियमका संगीतकार कुनै नवाबको गीतमा संगीत भरिरहेछ गीतकार भ्यात्ते कुर्सी बकस दिनेको नाममा गीत लेखिदिँदैछ बिलमा मन्त्रीको दाम लिखिरहेछ व्यापारी गायक ठूलो जागिर दिनेको गीत गाइरहेछ प्रोफेसर विषालु शोधपत्र … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged विक्रम सुब्बा - Bikram Subba | Leave a comment

कविता : मुक्त आवाज

Posted on October 2, 2017 by Editor

~हिरा आकाश~ जति–जति बर्साऊ सहर–बस्ती छाना–छानाभरि बमहरू जति–जति पड्काऊ छाती–छातीभरि बन्दुकहरू या कुल्च दाब्रैदाब्रा हुनेगरी

Posted in कविता | Tagged Hira Akash | Leave a comment

कविता : सर्पहरू गीत सुन्दैनन्

Posted on October 2, 2017 by Editor

~सैलेन्द्र साकार~ तिमी जतिसुकै पीडाले चिच्याऊ ईश्वरका विरुद्ध उभिएर सडकमा अथवा आनन्दले विभोर भएर जीवनको प्रशंसामा जतिसुकै गीतहरू गाऊ त्यसको केही मूल्य छैन तिमी कसैकहाँ सम्प्रेषित हुन सक्दैनौ कसैलाई ब्युँझाएर केही भन्न सक्दैनौ सर्पझैँ आत्मरतिमा निमग्न भएकाहरू गीत सुन्दैनन्— तिम्रो … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged शैलेन्द्र साकार - Shailendra Sakar | Leave a comment

कविता : त्यो माग्ने

Posted on October 2, 2017 by Editor

~सानुमति राई~ “बाजे ! कहाँ बस्छौ तिमी ! ” यही थियो जिज्ञासा मेरो बृद्ध मागने प्रति, जसका दुःखी निधार र अनुहारमा दुःखै-दुखैका अगणित रेखांकनले दिइरहेथे सूचना निकट-भावी मृत्युको ! “भिखारीको पनि” भन्न थाल्यो त्यो, “घर हुन्छ, नानी ! जसका आँगनमा … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Sanumati Rai | Leave a comment

छन्द कविता : कन्याकुमारी

Posted on October 2, 2017 by Editor

~विष्णुप्रसाद धिताल~ छन्द : झ्याउरे हिमाल छुने हिन्दुस्थानको समुद्रझैं फाँट यताउता सागर छुने स्वर्गगाको घाट; चारु चरा गान भर्छन्, ताल दिन्छन् ताल, नाचि-नाची घुँघुरिन्छन् सागरका छाल । कन्याकुमारीमा मेरो मनको धोको पुग्न पावैन र ? ।।१।। गण्डकीको डुबुल्कीमा एक जुनीको … Continue reading →

Posted in छन्द कविता | Tagged Bishnu Prasad Dhital | Leave a comment

गजल : खहरेको भेल जस्तो

Posted on October 2, 2017 by Editor

~आचार्य प्रभा~ तिम्रो बाचा यस्तो रैछ खहरेको भेल जस्तो लाग्न थाल्यो यस्तो पनि तासको खेल जस्तो । तिम्रो बन्धन,तिम्रो माया शंकाको घर बन्यो बाहुपासमा के आएथेँ यस्तो मानेँ ,जेल जस्तो ।

Posted in गजल | Tagged आचार्य प्रभा - Acharya Prabha | Leave a comment

कविता : जलन

Posted on October 2, 2017 by Editor

~गोमा~ जब यो भवमा जन्म लिएथें, दुःखले छायो जीवन भर मैले रत्तिभर गर्न सकिन, सुखमय यो संसार कसरी छाडूँ मेरो प्राण, चीर निद्रामा सुताई माफ राख भगवान् तिमी, दीन-दुखीको दुःखदायी

Posted in कविता | Tagged Goma | Leave a comment

गजल : आउन नपाईने भो

Posted on October 2, 2017 by Editor

~हरी गौतम~ पोहोर साल झै यो साल ऑंमा, गाउमा आउन नपाईने भो..!! बाल्य कालका संग साथी साथ, रमाउन नपाईने भो..!! नरूनु है ऑंमा-वुवा…,मन बुझाउनु दीदी- वहीनी…..! टीका, माॅला, जमरा केही…., लगाउन नपाईने भो….!!

Posted in गजल | Tagged Hari Gautam | Leave a comment

छोक : कवि

Posted on October 2, 2017 by Editor

~राजव~ म तिमीलाई कलाका लागि हैन इमानका लागि पढ्छु कवि कलाका लागि पढ्नेहरू अरू नै पढुँन् म तिमीलाई पढ्छु कवि कलाका लागि पढ्न बजारमा थुप्रै आत्मलीन नामहरू छन्

Posted in कविता | Tagged राजव - Rajab | Leave a comment

छोक : मोहोडमा

Posted on October 1, 2017 by Editor

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ या अफीमको लठ बनाइद्यौ, या प्रणाम ली अब बिदाइ द्यौ, सुत्न खोज्छ जो मुद्छ लोचन, समय स्थानको दूर गैकन । या बनाइद्यौ अब सचेतन,

Posted in कविता | Tagged लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा - Laxmi Prasad Devkota | Leave a comment

कविता : गन्तब्य बर्ष ..

Posted on October 1, 2017 by Editor

~दिलिप योन्जन~ नँया अभिलाषा र उमंग कल्पनामा रमाउंदै…….. हराउंदै………. बिश्वको अग्लो सगरमाथा भगवान बुद जन्मेको देश सुन्दर सपना स्वच्छ हावापानी नदिनालाले सजिएको झर्ना र पहराले सिगारीएको चाँदी झै टल्किदै पग्लने हिमाल भाबनामा डुब्दै …………. उत्रदै…………….

Posted in कविता | Tagged दिलिप योन्जन - Dilip Yonjan | Leave a comment

कविता : बल्ने देश किन निभेको

Posted on September 30, 2017 by Editor

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ लम्क लम्क युवा हो देश बनाऊन । नयाँ नयाँ सिर्जनाले देश चिनाऊन । धप्प धप्प बल्ने देश किन निभेको । चन्द्रसूर्य अंकित झण्डा किन झुकेको । आ आफ्ना दलकाझण्डा लागे उठाऊन । चन्द्र सूर्य अंकीत झण्डा राखे … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged दीपक कुमार ज्ञवाली - Deepak Kumar Gyawali | Leave a comment

यौन कविता : प्रेमको पहिलो स्वाद

Posted on September 30, 2017 by Editor

~हरि अधिकारी~ तिम्रो उत्तप्त निधारमा मैले मेरो चिसो ओठलाई बिसाएँ तिमी अलिकति चल्मलायौ तिम्रा आँखाको ढकनीलाई मैले विस्तारै बन्द गरिदिएँ तिमीले मभित्र बलिरहेको उन्मादको डढेलोलाई प्रस्टसँग देख्यौ

Posted in कविता | Tagged Hari Adhikari | Leave a comment

कविता : खै नेपाली ?

Posted on September 30, 2017 by Editor

~कुन्दन काफ्ले~ जतपात भनी नेता गर्छन् हातपात यहाँ । लुक्ने छैन ठाउँ कुनै जाऔं कता कुन्नी कहाँ । मधेसमा मधेसीले अधिकार खोजेका छन् । जनजातिले बन्द नेपाल सदालाई रोजेका छन् । स्वाभिमान नेपालीको बचाउने गाउँ छैन । नेपालमा नेपालीकै कहिं … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Kundan Kaphle | Leave a comment

कविता : खरानी निफन्ने हातहरु

Posted on September 30, 2017 by Editor

~चित्र लक्ष्मी~ ऊ आयो आगो बनेर आयो बल्यो दन्दनी जलायो झारपात तर,खरानी नहुँदै वनमारा दर्कियो झरी थेग्न सकेन आगोले झरीको प्रहार।

Posted in कविता | Tagged चित्र लक्ष्मी - Chitra Laxmi | Leave a comment

कविता : नजाती ईतिहास

Posted on September 30, 2017 by Editor

~भिमसेन थापा मगर~ तिम्रै अस्तित्तोको लागि अरे भन्छन ” सम्झौता गरे ” म अध्यारो भित्र उज्यालो खोजिरहेछु उज्यालो भित्र पनि अध्यारो म कसरी मानौ ? आमा ईतिहास कती नजाती है ?

Posted in कविता | Tagged भिमसेन थापा मगर - Bhimsen Thapa Magar | Leave a comment

कविता : किन हो ?

Posted on September 29, 2017 by Editor

~ध्रुव दवाडी~ किन हो यसरी हर हर तृष्णा लागिरहेको होला ? प्रतिपल मनले मरि मेट्दै के खोजिरहेको होला ? थोपा थोपी पिउँदा पिउँदै झन् झन् बढ्ने तिर्खा – मैले कल कल पिउने केही जगतीतलमा होला । यसले शीतल स्वाद् चखाइ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged ध्रुव दवाडी - Dhruba Dawadi | Leave a comment

Category Archives: नेपाली काव्य

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु