Category Archives: गीत

~महेश बर्तमान रानामगर~ खुशी तिम्रैं हाँसी राख रुन चाहिं मै रुईदिउँला सारा आँशु मै पिएर खुशी तिमीलार्ई दिउँला मन भएर सायद ममा क्षितिजि आशा बाँचिरह्यो चरी भएर तिमी उड्यो मनको माया मनमै मारियो

~महेश बर्तमान रानामगर~ मनमा माया छैन हजुर देवतालाई चढाईंदिए धोका मात्र पाएपछि म त हजुर ढुङ्गा भएँ आस्था जगाई ढुङ्गा उठाई देउता भनि पुजौला चोखो दिलले,भत्तिभावले अर्पण पनि गरौला निरर्थक तिम्रा पुकार म त हेर निर्जिव भए

~महेश बर्तमान रानामगर~ ए है निष्ठुरी साइला तिमीले यो घरगाउँ विर्सदा पुर्खौली सस्कृति रोयो साइला तिमी झिल्के भइ दिदा विदेशियो साइला कोपिलाहरु कोइलीले गाउनै छोड्यो बज्दैन साइला बिनायो मादल गाउँघरै शुन्य भो सम्झना आउछ लोक भाकाको दशैं तिहार आइदिदा

~महेश बर्तमान रानामगर~ दुधकोशीको चिसो पानी प्यास लागि पिउँदा जीवन मेरो वगर भयो तिम्रैं लागि जीउँदा चौतारीमा पर्खिरहें, दोवाटोमा कुरिरहें सारा आँखा बिछ्याएर आउने बाटो हेरिरहें आँखाभरि बाँच्दो रैछ मनमा आशा छाउँदा

~महेश बर्तमान रानामगर~ सल्लेरी बजार शनिवारे हाट त्यही हाटमा भेटेको पहिलो नझर मुस्काउदैं हेर मुटुमैं बसेको यहि मुटु झिकि डाँडापारी कसरी राखुँ त मुटुमै राखु अन्जानी तिमी कसरी बोलु त रहर मेरो मुटुमै राख्ने मौकालाई पर्खेको

~महेश बर्तमान रानामगर~ तिम्रा तस्बीर कति जाति त्यै बोकेर बाँच्न थालेछु छातिभरि टाँस्दाटास्दै तिम्रो तस्बीर फाट्न थालेछ कताकता दुखे जस्तो छाम्दा मैले पीडा भेटिन वगैंचाका सयौं फुलमा एउटा फुलको माया भेटिन नभेटेरै आँखा चिम्ले त्यही फुलको काया बसेछ