Author Archives: Sahitya - sangrahalaya

About Sahitya - sangrahalaya

We will try to publish as much literary work of different authors collected from different sources. All of these work is not used for our profit . All the creative work belongs to their respective authors and publication. If requested by the user we will promptly remove the article from the website.

Protected: The Phone

There is no excerpt because this is a protected post.

Posted in Story | Tagged | Enter your password to view comments.

कथा : अब यहाँ बस्न सकिंदैन

~रत्नमणि नेपाल~ म २०५८ सालदेखि गाँऊ छोडेर काठमाडौं बस्न थालेको थिएँ । मैले गाँऊ छोड्नुमा अध्ययनको निरन्तरता बाहेक दोस्रो कुनै कारण थिएन । म गाँऊदेखि झन्डै चार किलोमिटर पर रहेको मेची वहुमुखी क्याम्पसको सामान्य कर्मचारी पनि थिएँ । क्याम्पस प्रमुखसँग … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

लघुकथा : साहित्यकारको बिग्बिगी

~आहत श्रेष्ठ~ राम्रो अवसर संधै आउदैन, त्यसकै सदुुपयोग गरेर एकनारायणले एस.एल.सी पास ग¥यो । परिवारका सदस्यहरू सबै मख्ख, गाउँभरि कुरा हुन थाले–‘‘लक्ष्मी बस्ने ठाउँमा नै सरस्वती बस्दिरहिछिन्….।’’ धनीमानी बाबुको कान्छो छोरो, ऊ पैसाको बिटो बोकेर अध्ययनार्थ शहर पस्यो । अपशोच … Continue reading

Posted in लघुकथा | Tagged | Leave a comment

कथा : प्रतिशोध

~कुमार ज्ञवाली~ फोक्सोको अर्बुदले निकट भविष्यमा उनको मरण हुने ह्युस्टन टेक्सासको डाक्टरले ठहर गरेकाले म्लेच्छ देशमा मर्ने डरले हतारिएर रानी डोलराज्यलक्ष्मी दिल्ली फर्केकी थिइन् । खबर सुन्नासाथ उनको नेपालका माइतीका नतेदारहरूले पनि हतारिएर दिल्ली पुगेर गिद्धले सिनोलाई जस्तै उनलाई घेरेका … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

गीत : तिमीलाई देख्दा सम्झिन पुग्छु

~प्रकट पंगेनी ‘शिवा’~ थाकेको बेला उकालो बाटो चौतारी टेके झैं तिमीलाई देख्दा सम्झिन पुग्छु छाहारी भेटेझैं

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment

ब्यङ्ग्य कविता : ह्याप्पी न्यू यर !

~चट्याङ मुरारि (चट्याङ माष्टर)~ पुरानै वर्ष फेरि आयो दुइशय पाँच उही लिई आठको सट्टा नौ ल्यायो दुःख कष्ट अनेक दिई

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : संकल्प पुनरुक्ति

~रमेश खकुरेल~ सर्पको धर्म हो डस्नु धामीको धर्म औषधि दया सज्जनको कर्म दुष्टको कर्म दुष्कृति । आगो लगाउने आफैं सक्तैनन् त्यो निभाउन तर निर्माण गर्नेले गर्दछन् नव–सिर्जन ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

पाहुना नआए अनिष्ट हुन्छ

~ज्ञानेन्द्र विवश~ जति अगाडि बढ्दै गयो, उति उराठलाग्दो नरमाइलो पहाडी खोंच र कन्दरा देखा पर्न थाल्यो । यद्यपि सुन्दर फाँट, पाटन र झरनाहरू पनि नदेखिएका होइनन् । गाउँ भेट्न कस्सिएर हिँड्नुपर्ने । बल्ल भेटिएको गाउँ पनि पछौटेपनले ग्रस्त । सरकारी … Continue reading

Posted in नियात्रा | Tagged | Leave a comment

समीक्षा : नेपाली वाङ्मयमा नेपाल भाषाका शब्दावली

~तेजेश्वरबाबु ग्वंगः~ यात्रामय जीवनका सबै संसाधनहरू पनि यात्रा भर्छन् । मानव जीवनको सबैभन्दा ठूलो संसाधन भाषा हो भन्ने धारणा मेरो छ । भाषाले जव यात्रा गर्छ मात्रा पु¥याएर गर्छ । भाषिक यात्रा, संपर्क, सहवास र साँस्कृतिक आदान–प्रदानको आधारमा हुने गर्दछ … Continue reading

Posted in लेख - समीक्षा | Tagged | Leave a comment

नियात्रा : मुक्तिनाथको काख र साङ्ग्रिलाको खोजी

~विजय चालिसे~ “यी मैले नरिवल पाएँ !” एकजना धर्मभीरु महिलाको सन्तुष्टीमा सरावर स्वरले हामी सबैको ध्यान आकृष्ट गरेको थियो । हाम्रो टोलीका सदस्यका साथै अरू पनि धेरै दर्शनार्थीहरू मुक्तिनाथको दर्शन गर्दै थियौं । मुक्तिनाथको मूर्तिको काखै मुनिको सानो खोपिल्टोबाट बाहिर … Continue reading

Posted in नियात्रा | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य निबन्ध : जंगल महोत्सवको चटक

~मुन पौडेल~ जंगल महोत्सवको आयोजना भैरहेको थियो । कवि, साहित्यकारहरूले उत्साहित हुनुपर्ने आवश्यकता थिएन । यो चितवनतिरका रिसोर्ट मालिकहरूले रिसोर्टको प्रचारबाजीको लागि कवि, साहित्यकारहरूलाई जंगलमा नचाएर गरेको महोत्सव होइन । यो जंगली जनावरहरूले नै मनाएको महोत्सवको कुरा भइरहेको छ ।

Posted in निबन्ध, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

निबन्ध : मेरो विश्वास

~कमल दीक्षित~ कामरेड रोहित, श्री नारायणमान बिजुक्छेसँग मेरो साइनो–सम्बन्ध केही छैन । म पाटने, उनी भादगाउँले । उनी मजदूर–किसानहरूका नेता, एकजना जन निर्वाचित सांसद, म भने एउटा कलमकोरुवा साधारण नागरिक । हाम्रो कुनै मिलन रेखा नै देखा पर्दैन तर म … Continue reading

Posted in निबन्ध | Tagged | Leave a comment

संस्मरण : मेरो डेराबास

~डा. ध्रुवचन्द्र गौतम~ परिर्वतन र अनुभवमध्ये एक छान्नुपर्‍यो भने म अलमलमा पर्छु । किनभने, मसँग दुवै छन् । अनेकौँ घटना र धेरैखाले उतार-चढावको साक्षी हो- मेरो जिन्दगी । जीवनमा परिवर्तन पनि भए र अनुभव पनि धेरै । जन्मेदेखि नै वर्षौंसम्म डेरा … Continue reading

Posted in संस्मरण | Tagged | Leave a comment

स्रष्टा जीवनी : हरिभक्त कटुवाल

~नरेन्द्रराज प्रसाई~ कतिकति आँखाहरु बाटो छेक्न आँउछन् परेलीमा बास माग्न कति आँखा धाँउछन् । हरिभक्त कटुवाल जति रसिक थिए त्यति नै पीडादायी जिन्दगी भोग्ने क्रममा पनि बाँधिएका थिए । उनी हाँस्ता पनि रुन्थे र रुँदा पनि हाँस्थे । उनी प्रकृतिप्रेमी … Continue reading

Posted in स्रष्टा जीवनी | Tagged | Leave a comment

स्रष्टा जीवनी : पं.धरणीधर शर्मा

~नरेन्द्रराज प्रसाई~ नेपाली साहित्यिक जगतमा क्रान्तिकारी कविका रुपमा चिरस्मरणीय नाउँ हो– धरणीधर शर्मा । भानुभक्त आचार्यपछि नेपाली जातीय कविमा उनैको नाउँ दरियो । खासगरेर उनका कविताले २००७ सालको आन्दोलन छेड्न महत्वपूर्ण भूमिका खेलेको थियो । नेपाली भाषा,

Posted in स्रष्टा जीवनी | Tagged | Leave a comment

Story : The Second State

~Indira Prasai~ Translated by Dr.Anita Dhungel “Amita, What is this you have done? Not even in my dreams had I envisaged you would disgrace me in my old age. What is lacking in Sambeg Babu? Why are you nurturing dishonorable … Continue reading

Posted in Translated Story | Tagged , | Leave a comment

Poetic Novel : MUNA MADAN

~लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा~ [Muna] Fire, a fire burns in my mind. Don’t leave, my life, don’t leave.

Posted in Translated Poetic Novel | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : म तिमीलाई फेरि भेट्नेछु

~अमृता प्रीतम~ म तिमीलाई फेरि भेट्नेछु कहाँ ? कसरी ? त्यो त थाहाछैन म तिमीलाई फेरि भेट्नेछु

Posted in अनूदित कविता | Tagged | Leave a comment

गीत : हाँगा हाँगा वनभरि चैत फुलेछ

~हरीभक्त कटुवाल~ हाँगा हाँगा वनभरि चैत फुलेछ थाहा नपाई मनभित्र बैंस फुलेछ । कता कता कसैलाई भेटे भेटे झैँ

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment

गीत : न सम्झुँ भन्छु तिमीलाई

~हरिभक्त कटुवाल~ न सम्झुँ भन्छु तिमीलाई नसम्झी बस्न के सक्थें ? नहेरूँ भन्छु तिमीलाई

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment

गीत : उनलाई पीर परेको बेलामा

~हरिभक्त कटुवाल~ आँसुले मेरो कसैको पीर पखाल्न सक्दो हो म रुने थिएँ – आँसुकै एउटा सागर जम्दो हो । मलाई लाग्छ त्यो पीर तिम्रो छातीमा म लिऊँ,

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : मेरी प्रेयसीका आँखा घामजस्ता छैनन्

~विलियम शेक्स्पेयर~ – अनुवाद: विभोर  बराल मेरी प्रेयसीका आँखा घामजस्ता छँदैछैनन् न त उनको ओठको लाली सिपीको जस्तो रातो छ हिउँलाई सेतो मान्ने हो भने

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : मेरो मन खुसीले उफ्रन्छ

~विलियम वर्डस्वर्थ~ मेरो मन खुसीले उफ्रन्छ जब म आकासको छातीमा इन्द्रेणी देख्छु ; जीवनको प्रारम्भिककालमा पनि यस्तै अनुभूति हुन्थ्यो ;

Posted in अनूदित कविता | Tagged | Leave a comment

कथा : हवाइजहाजको गर्भ

~गोविन्दबहादुर मल्ल ‘गोठाले’~ हवाइजहाजको ढोका बन्द भयो । सँगसँगै इन्द्रभक्तको शरीरका सारा तन्तु सामसुम भए । अब त्यहाँ पालम छैन, एयरर्पोटको गञ्जागोल छैन, बराबर हवाइजहाज उड्दा, ओर्लंदा भइरहने एयरर्पोटको चित्कार पनि छैन । खाली छ त हवाइजहाजको कोठा, जुन संकुचित … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

गीत : कताबाट फेरि यो सुनामी आयो

~कृष्णहरी बराल~ थिए शिरमाथि हजार दु:ख आफ्नै, कताबाट फेरि यो सुनामी आयो। लियो ज्यान धेरै, पियो बस्ती सारा,

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment

तिमीलाई थाहा छ?

~डि. बि. किराती~ ए देश निर्माणको ठेक्का लिएका बिचार हिन ठेकेदारहरु, भन–

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हामिले सुँगुर नपाल्दा के हुन्छ ?

~अनिल पौड्याल~ खोरमा सहिसलामत राखेर चारो भर्नु पर्ने/खुवाउनु पर्ने खोर भत्काएर उसैले

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

चाहना छ मलाई एउटा प्रेयसिको

~विवश सापकेाटा~ चाहना छः मलाई एउटा प्रेयसिको चाहना छः उनको रुप होस् उवर्शीको

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : जिउँ शानसँग

~बूँद राना~ जिऊँ शानसँग, मरौँ शानसँग नितान्त सुनौलो पहिचानसँग।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : नौलो हाँक हालिदिने

~बूँद राना~ नौलो हाँक हालिदिने समयलाई सलाम छ हतकडी फालिदिने समयलाई सलाम छ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : घमण्डमा थपीथपी

~बूँद राना~ घमण्डमा थपीथपी मात परेपछि स्याल–ब्वाँसा रमाउँछन् रात परेपछि।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : चिराचिरा परेको

~बूँद राना~ चिराचिरा परेको छ मान्छे ‘बाँचे’ भन्दै मरेको छ मान्छे।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment