Author Archives: Sahitya - sangrahalaya

About Sahitya - sangrahalaya

We will try to publish as much literary work of different authors collected from different sources. All of these work is not used for our profit . All the creative work belongs to their respective authors and publication. If requested by the user we will promptly remove the article from the website.

गजल : कुन्नि कस्तो टुनामुना

~बूँद राना~ कुन्नि कस्तो टुनामुना जानेको छ गजलले काँचा–पाका जम्मैलाई तानेको छ गजलले।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : माला उन्ने निहुँ

~बूँद राना~ माला उन्ने निहुँ पारी भाँचिदियो डाली फूल भन्छ– ‘मान्छेलाई म भन्दिन माली।’

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : मानिसले आफूलाई

~बूँद राना~ मानिसले आफूलाई कुन्नि केमा ढालेको ढालेको छ ‘म हुँ मान्छे’ भन्न पनि लाज लाग्न थालेको छ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : मुक्तिको तिथिमिति

~बूँद राना~ मुक्तिको तिथिमिति गन्दै छ कलैया ‘हुन्छ, उज्यालो हुन्छ’ भन्दै छ कलैया।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : जीवन कैले लघुकथा कहिले उपन्यास हुन्छ

~मनु ब्राजाकी~ जीवन कैले लघुकथा कहिले उपन्यास हुन्छ कहिले उर्लिदो खहरे खोला कहिले प्यास हुन्छ ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : जैले पनि खुकुरीको

~बूँद राना~ जैले पनि खुकुरीको धार हदै भो फूलजस्तो जिन्दगीमा भार हदै भो।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कथा : स्वास्नी हुन नसकेकी प्रेमिका

~अनमोल मणी~ नीलो अन्धकार पूरै टक्टकिएर छेवैको रूखको कापबाट आएको घामको किरण मेरो अनुहारमा परेकै बेला उसले बोलायो, “जमुना !” जतिबेला म उही पुरानो छाता बोकेर बूढो घण्टाघरमुनि उभिएकी थिएँ । रातभरि यो कुमारी मैदानसँग सुतेर, खेलेर र नङ्ग्याएर यो … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : टेस्ट्युब बेबी र मेरी प्रेमिका

~अनमोल मणी~ रात छिप्पिँदै बिस्तारै कालो बन्दै गइरहेको छ। बहिर कुकुर कराएको सुनिन्छ। पर कतै मोटरको मधुरो आवाज पनि आइरहेको छ। ठीक त्यही वेला मैले आफ्नो कोठाको कम्प्युटर अन गरेँ र टेलिफोन लाइन थुतेर इन्टरनेट जोडेँ। शायद यो त्यस्तै राति … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

गजल : ढोकाअघि भोकाहरू

~अनमोल मणी~ जब मर्छन् मन्दिरकै ढोकाअघि भोकाहरू सोच्नु तिम्रो लागि पनि बन्द छन् ती ढोकाहरू

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : नसोध मान्छे कि म

~बूँद राना~ नसोध मान्छे कि म मूर्ति बनी ज्यूँदो छु जसरी हुन्छ नि ज्यूनु छ भनी ज्यँूदो छु।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : फैसला मुल्तवी मुद्दाको

~बूँद राना~ फैसला मुल्तवी मुद्दाको आज हुन्छ नि हो लुकेर होइन मैदानमाझ हुन्छ नि हो।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : फेर्नलाई सधैँ लुगा

~बूँद राना~ फेर्नलाई सधैँ लुगा फेरेको छ मुलुकले नयँ लुगा भन्दै कोरा बेरेको छ मुलुकले।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : तीता–मीठा बातहरु

~बूँद राना~ तीता–मीठा बातहरु याद आउँछन् घातकीका साथहरु याद आउँछन्।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : पारा चढेको जो

~बूँद राना~ पारा चढेको  जो पारा हुन्छ मान्छे, मान्छेको आहारा हुन्छ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : न छ बन्दुक, न तरबार

~बूँद राना~ न छ बन्दुक, न तरबार गजलकार न हो तर लड्दैछ लगातार गजलकार न हो।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : उनी पनि सल्लाहमा

~बूँद राना~ उनी पनि सल्लाहमा आए राम्रो हुन्थ्यो मालसिरी भाखासँगै गाए राम्रो हुन्थ्यो।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : तिमीकन आफ्ना सारा !!!

~दिपेश श्रेष्ठ~ तिमीकन आफ्ना सारा, कथा भन्न सकिएन । हृदयका मर्म मेरा, व्यथा कन्न सकिएन ।। तिम्रा लागी म त केवल, बलुवाको कण भएँ । आकाशमा चम्कने ती, तारा बन्न सकिएन ।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : अझै सर्प ज्यूँदै

~बूँद राना~ अझै सर्प ज्यूँदै छ हो बूँद राना मर्‍यो ठानी ढुक्कै न हो बूँद राना।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : सहरमा छ चर्चा

~बूँद राना~ सहरमा छ चर्चा उनी आउँदैछन् मुनाफा र घाटा गुनी आउँदैछन्।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : काँडामा टेकी

~बूँद राना~ काँडामा टेकी पाइला अघि सारे पो जिन्दगी भुमरीमाझ परेको डुङ्गा तारे पो जिन्दगी।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : म बैह्रो र लाटो बनी चूप लागेँ

~बूँद राना~ म बैह्रो र लाटो बनी चूप लागेँ म ढुङ्गा र माटो बनी चुप लागेँ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : बसी बुइँगलमा

~बूँद राना~ बसी बुइँगलमा यो गर्न थाले? खरो मेट्छु भन्दै दुबो चर्न थाले।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : अति गरे खति हुन्छ

~बूँद राना~ अति गरे खति हुन्छ बुझे हुन्थ्यो माइलाले खति भए कति हुन्छ? बुझे हुन्थ्यो माइलाले।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : यति चोट लागिसक्यो लाग्ने ठाउँ छैन

~सरूभक्त~ यति चोट लागिसक्यो लाग्ने ठाउँ छैन मुटुभित्र गोला अरु दाग्ने ठाउँ छैन

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : आँखाभरि खोलानाला ताल राख्याछु

~मनु ब्राजाकि~ आँखाभरि खोलानाला ताल राख्याछु हृदयमा समुद्रको छाल राख्याछु ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : मनु' बमभोला जस्तो लाग्छ

~मनु ब्राजाकि~ ‘मनु’ बमभोला जस्तो लाग्छ आज केही होला जस्तो लाग्छ

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : ऐना हेरी कराउन थाले मान्छे

~मनु ब्राजाकि~ ऐना हेरी कराउन थाले मान्छे आफूसँगै डराउन थाले मान्छे

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : माया भन्ने तिम्रो नासो

~मनु ब्राजाकि~ माया भन्ने तिम्रो नासो जब मैले मासिदिएँ एकपटक रोएँ अनि आँसु पुछी हाँसिदिएँ

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : जसको मुटु ढुङ्गाजस्तो देखेँ मैले

~मनु ब्राजाकि~ जसको मुटु ढुङ्गाजस्तो देखेँ मैले त्यसैमाथि आफ्नो नाम लेखेँ मैले

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : गएपछि आउँदैन कोही फर्केर

~मनु ब्राजाकि~ गएपछि आउँदैन कोही फर्केर नजानु है कसैसित पनि झर्केर

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कथा : मेरो जून सिर्फ तिमी र म

~सुषमा मानन्धर ~ माघ शुक्ल पूर्णिमाको दिन स्वस्थानी व्रतकथाको साङ्गे गर्ने दिन थियो । अनि यो रात देखिने चन्द्रमा वर्ष कै सबैभन्दा उज्यालो र ठूलो आकारको हुने रहेछ । जीवन न कथा हो न कुनै कविता, मात्र एउटा भोगाइ हो … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : सुरेन्द्र, उसकी सिरु र सानो संसार

~प्रदीप गौतम “अंकित”~ “बाबा.. बाबा.., हेर्नु त टिभीमा ममी आउनु भको, छिट्टो हेर्नु न,” दिनभरी घरबारीको कामले लखतरान भएर पिढीको पुरानो खाटमा बिस्राम लिन नपाउदै सुरेन्द्रको सानो छोरो उत्साहित हुँदै झक्झक्याउन आइपुग्यो। “हैन के भो, को आयो टिभीमा?” “हेर्नु न … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment