Author Archives: Sahitya - sangrahalaya

~महेश बर्तमान रानामगर~ बिर्सनलाई धेरै पिए, मातिएपछी पो मन खुल्न थालेछ बिस्तारै बिस्तारै मनको पिडा सबैमाझ खुल्न थलेछ तिम्रो जाली मायामा मै ढुखीको मन फस्नु फसेछ तिमीले गरेको बाचाहरु तिमी आँफै तोड्नु तोडेछ धनको साथ पाए पछि मनको रुपा पराइ … Continue reading →

~महेश बर्तमान रानामगर~ धेरै गीत गाएँ मैले प्रीत धेरै लाएँ मलार्ई भने तिम्रै गीत तिम्रै प्रीत प्यारो यति ठुलो संसारमा सुन्दर धेरै रुप मलार्ई लाग्छ हरक्षण बसु तिम्रै साथ धेरै कसम खाए मैले धेरै माया लाएँ

~महेश बर्तमान रानामगर~ सोलुखुम्बुको काखमा जन्मेको हामी शेर्पाली सगरमाथाको गौरवले बाँचेको हामी शेर्पाली नुम्बुरको काखमा सल्लेरी बजार हाँसेको जुनबेशीको काखमा शेर्पाली सँस्कृति बाँचेको पाहाडी छाती छेडेर नागवेली दुधकोशी बगेकी

~महेश बर्तमान रानामगर~ बिचरा “खाइ न पाई छालाको टोपी लाइ” कति नै के–के पाइन्छ, होइन्छ भनेर गएको बिना कसुर बिजोगले मुर्न परेछ, आज किन मारियो उसलाई ? के दोष थियो उसको ? “ऊ” महा गरिब थियो, गरिबीका कारण त्यस माहोलमा … Continue reading →