Tag Archives: विमल निभा – Bimal Niva

Translated Satire Essay : The peace rally is about to begin

~Bimal Niva~ Translation : Manjushree Thapa I got nervous seeing policemen all over, but no sooner did I try to leave the place, a staff-wielding policeman said, almost in reprimand, “Did you come to take part in the peace rally?” … Continue reading

Posted in Translated Essay | Tagged , , , | Leave a comment

कविता : टोल

~विमल निभा~ मेरो टोलका मानिसहरू झगडा गर्छन् प्रेम गर्छन् इर्ष्या गर्छन्, सहारा दिन्छन् गाली गर्छन्, सहयोग गर्छन् मिलेर बस्छन् र कहिलेकाहीँ पिटापिट पनि गर्छन् यही टोलमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता सङ्ग्रह : गणतन्त्रको खेती: आन्दोलन कविता २०६३

जनआन्दोलन २०६२-२०६३ मा सहादत प्राप्त गर्नु भएका सबै ज्ञात-अज्ञात सहीदहरूमा ससम्मान समर्पण गणतन्त्रको खेती: आन्दोलन कविता २०६३ – भाग – १ संयोजक नेपालीकविता डट कमको लागि विक्रम सुब्बा

Posted in कविता सङ्ग्रह | Tagged , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , | Leave a comment

कविता : पाउजेब

~विमल निभा~ एक जोडी पाउजेब ससाना सुन्दर पयरमा के तिमी सुनिरहेका छौ पाउजेबको आवाज ? हलुका–हलुका ध्वनि छमछम–छमछम छमछम–छमछम सँगसँगै अस्फुट स्वर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शब्दकोष

~विमल निभा~ हिजोआज शब्दहरुले एउटै अर्थ दिन थालेका छन् उदाहरणको लागि तपाईँ संसदलाई संसद् भन्नोस् अथवा सुपर मार्केट आन्दोलनलाई आन्दोलन भन्नोस् अथवा धोका

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : एउटा बाहुला नभएको बुसर्ट

~विमल निभा~ मेरो साथीका लागि मलाई खरिद गर्नु थियो एउटा बुसर्ट एकातिर बाहुला नभएको बुसर्ट जनआन्दोलनताका महेन्द्रको सालिकनेर पुलिसको गोलीले मेरो साथी ढलेको थियो र उसको एउटा हात काट्नुप-यो त्यसबेलादेखि मेरो साथीलाई अलि भिन्न प्रकारको बुसर्ट चाहिन्छ एकातिर बाहुला नभएको

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : एक, दुई, तीन, चार, र पाँच

~विमल निभा~ एक, स्पर्श गर्छ दुई, फुसफुसाउँछ तीन, बात मार्छ चार, मुस्कुराउँछ र पाँच ? पाँच बरबराउँछ एक, विचार गर्छ दुई, काम गर्छ तीन, मद्दत गर्छ

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : दिनचर्या

~विमल निभा~ ऊ बिउँझन्छ र उज्यालोतिर ढाड फर्काएर भन्छः शुभप्रभात ! म तीव्र यन्त्रणामा जागराम छु दुई आँखाहरु जलिरहेका छन् मेरा र चुप छु यसरी उसको र मेरो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नारायणपुरको पुल

~विमल निभा~ धन्यवाद नारायणपुरको पुल अब म जान्छु अगाडिको पुलले मलाई बोलाइरहेछ त्यसभन्दा अगाडिको पुलले पनि अगाडिको अगाडिको अगाडिको पुलले पनि बोलाइरहेछ मलाई सुन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अात्मा को खण्डहर

~विमल निभा~ एउटा मजदुर आफ्नो इतिहासको तीन अध्याय लेख्छ म इतिहास लेखिरहेछु यो मिस्र देशको उपाधिकारी राजा ‘फराओन’ र उसको देउता ‘प्ताह’ र ‘ओसिरिस’को सहस्रौं वर्ष पुरानो इतिहास होइन न क्यालिफोर्नियाको भयङ्कर दानव ‘गोबिला’को प्राचीन अमेरिकन इतिहास हो र इङ्गल्यान्डको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कविता र फोहोर लुगा

~विमल निभा~ अब म कविता लेख्न स्थगित गर्छु र लुगा धुन थाल्छु किनभने तमाम लुगाहरु फोहोर भइसकेका छन् कमिज, प्यान्ट, गन्जी र मोजाहरु फोहोरैफोहोरका बीचमा कविता लेख्न बस्नु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समालोचक

~विमल निभा~ इलाका प्रहरी घरको रेकर्ड पुस्तिकामा अङ्कित छ कविताको परिभाषा भावनाको आवेगलाई व्यवस्थाको प्रचलित व्याकरणमा नियमअनुसार ढालेर कोमल कोमल पदावलीहरु रचना गर्नु नै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : टेलिभिजन

~विमल निभा~ एक थान आयातित बाकस जसभित्र बन्द छ इलेक्ट्रोनिक सपनाहरुको अन्तहीन सिलसिला रिमोट कन्ट्रोलको बटम थिच्नोस् तुरुन्तै हाजिर सेक्सी एल्बमकी पपस्टार मेडोना अथवा इजरायलको फाइटर विमानचालक

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कविताको सर्वेक्षण

~विमल निभा~ भलादमीहरु प्रेमगीत गाउनमा सिपालु छन् मन्त्रीहरु मोडर्न आर्टमा सिद्धहस्त नृशास्त्रीहरुका कुकुरको जात सबभन्दा उच्च विद्यार्थीहरुलाई आफ्ना पे्रमिकाको ब्रेसियरको नम्बर कण्ठस्थ छोरीको गतिशील जवानीमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समय

~विमल निभा~ रातो लेटरबक्सबाट निस्कनेछ दुष्टहरुका नाममा पत्रबम सलाईमा बन्दी बारुद एकाएक सल्कनेछ तीव्र क्रोधाग्निमा चुरोटको धुवाँसँगसँगै सोचमा डुब्नेछ उज्यालो दिनको गर्विलो शिर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो कविता पर्वाहा गर्दैन तिम्रो

~विमल निभा~ कुनै पनि बेला ममाथि राजद्रोहको मुद्दा चल्न सक्छ काला गँड्यौलाहरु पिछा गरिरहेछन् मेरो अन्तर्राष्ट्रिय कालाबजारीको कुहिएको आलु र प्रधानमन्त्रीको ताजा भाषण

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : शब्दकोश

~विमल निभा~ हिजोआज शब्दहरुले एउटै अर्थ दिन थालेका छन् उदाहरणका लागि तपाईं संसद्लाई संसद् भन्नोस् अथवा सुपरमार्केट आन्दोलनलाई आन्दोलन भन्नोस् अथवा धोका मनीषीलाई मनीषी भन्नोस् अथवा गँड्यौला संविधानलाई संविधान भन्नोस् अथवा चुटकिला

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : पिठ्यूँ

~विमल निभा~ यो मेरो पिठ्यूँ हो तर केही क्षणपश्चात् मलाई लाग्छ यो मेरो होइन कुनै अर्कैको पिठ्यूँ हो जो निहुरिएको छ धुलामा एकनासले आगोको प्रचण्ड रापछेउ खडा छ भास्सिएको छ हिलोमा सर्वाङ्ग र खनिरहेछ बाटो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रेम

~विमल निभा~ तिम्रो शासनको एउटा कम्युनिष्ट हुँ म यही हो मेरो सम्पूर्ण परिचय म प्रेम गर्छु तिम्री सुन्दरी छोरी प्रजातन्त्रलाई उनको उर्लंदो जवानीमा मुग्ध छु म

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रवेश

~विमल निभा~ नारायणहिटीमा प्रवेश गर्न मलाई लाग्नेछ पाँच रुपियाँ पाँच सय वर्ष पाँच हजार छटपटी पाँच लाख भोक र पाँच करोड अँध्यारो नाघेर म प्रवेश गर्नेछु नारायणहिटीको द्वार

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : थाल

~विमल निभा~ सुरक्षित राख्नोस् यो थाललाई यही आशय हो मेरो दिदी र बहिनीहरु यसको विषयमा सोच्न थाल्नोस् अहिलेदेखि नै (जतिसक्दो छिटो) हामीसँग त्यति समय छैन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बाघ

~विमल निभा~ कालो अँध्यारोमा देखिन्छ उसको शरीरको पहेंलो बुट्टा र फैलँदै–फैलँदै जान्छ पहाड, उपत्यका र तराई (कस्तो चमत्कार हो यो ! बिस्तारै–बिस्तारै एउटा देश परिणत हुन्छ जङ्गलमा घनघोर जङ्गलमा) रगतको स्वाद सम्झेर जब–जब निस्कन्छ ऊ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : एक दर्जन मृत कविहरु

~विमल निभा~ मेरो साथीका लागि मलाई खरिद गर्नु थियो एउटा बुसर्ट एकातिर बाहुला नभएको बुसर्ट जनआन्दोलनताका महेन्द्रको सालिकनेर पुलिसको गोलीले मेरो साथी ढलेको थियो र उसको एउटा हात काट्नुप¥यो त्यसबेलादेखि मेरो साथीलाई अलि भिन्न प्रकारको बुसर्ट चाहिन्छ

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : बाख्रा

~विमल निभा~ बाख्राको थुन दूधले भरिएको छ निहुरिएकी छे माता पृथ्वीतलमा हावा एउटा लयमा बहिरहेछ बाहिर प्रचण्ड गर्मी छ रुखहरु ट्वाल्ल परेर उभिएका छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कति

~विमल निभा~ कति एसिडका बोतलहरु, चिसो सिमेन्टको कोठा र विषकन्याहरु कति कति हाडहरुका पिरामिड, बौलाहा हात्तीको दौड र कोतपर्वहरु कति कति इलेक्ट्रिक सक, शरीरमा नीला–नीला डाम

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

Translated Poem : Timepiece

~Bimal Nibha~ Translated by Yuyutsu Sharma The killer has withdrawn from the scene of oppression, leaving behind a sea of silences, a confluence of items elemental. Some of the items had special significance

Posted in Translated Poem | Tagged , | Leave a comment

कविता : इच्छाहरु

~विमल निभा~ पहिले ऊ जन्म्यो त्यसपछि उसका इच्छाहरु विस्तारै–विस्तारै ऊ चाहन्थ्यो आकाशजत्रो कसौंडीमा भात पकाउन र धरतीका समस्त भोकाहरुलाई पेटभरि खुवाउन ऊ भेंडाहरुसँग

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गुलबिया

~विमल निभा~ म तिम्रा बाख्रालाई खुवाउँछु नरम–नरम घाँस म तिम्रा आँखाबाट हटाउँछु गम्छाले आँसु म तिम्रा लागि मेलाबाट ल्याउँछु रातो रंगको चुनरी म तिम्रा बाटाका काँडाहरु पन्छाउँछु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : मेरो सांसद मित्र

~विमल निभा~ मेरो सांसद मित्रलाई अचेल के भयो ? ऊ दुवै आँखा चिम्लेर मुस्कुरायो अहिले पनि यो देशमा केही हुनसक्छ ताराहरु झरेर आकाश रिक्त भयो उज्यालो हरायो

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : चप्पल

~विमल निभा~ धेरै दिनपश्चात् मलाई स्मरण भयो बाबुराम भट्टराईको कुन्नि, कहाँ छन् कहिले उनी र यहाँ म आफ्नो चुँडिएको चप्पलको फित्ता सिलाउन खोजिरहेछु यस बखत यही चप्पल धारण गरेर खुट्टामा पुग्नु छ मलाई कार्यक्षेत्र

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged | Leave a comment

कविता : क्युरियो

~विमल निभा~ हिटलरले प्रयोग गर्ने गरेको निजी रिभल्भर प्राप्त भयो भने खुसीले पागत हुनेछन् क्युरियोका धनाढ्य संकलकहरु फराओनको राजछत्र, सिकन्दरको घोडाको खुट्टाको नाल,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रेसिडेन्ट क्लिन्टन

~विमल निभा~ प्रेसिडेन्ट क्लिन्टन मसँग भेट गर्न चाहन्छ तर फुर्सद छैन मलाई मलाई लेख्नु छ एउटा कविता कविता मन पर्दैन प्रेसिडेन्ट क्लिन्टनलाई त्यसैले मेरो कविताको विरोधमा केही भन्न चाहन्छ मसँग प्रेसिडेन्ट क्लिन्टन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment