Tag Archives: kabita

कविता : छोरीको वेदना

Posted on December 13, 2017 by Editor

~बिपना ढुङ्गाना~ वास्तविकता भन्दा अलि अलग उसको सोचाइ थियो, हो छोरी थिई ऊ, जन्मदेखि मृत्युपर्यान्त यात्रामा उसको आफ्नै संघर्ष थियो, भोगाइ थियो, पीडा थियो, त्रास थियो, आँसु थियो , तैपनि जिन्दगी बेग्लै थियो । बाबु-आमाको काखमा पुल्पुलिएर हुर्केकी ऊ, आज … Continue reading →

कविता : समय र यात्री, प्रेम र गन्तव्य

Posted on December 13, 2017 by Editor

~सुशान्त घिमिरे~ घडीमा घुमिरहेको सुईहरु ट्क्क रोक्किएर समय सोध्यो भने, -के मैले समय बताईदिनु? एकोहोरो बगिरहेको बतासले पछाडी फर्किएर प्रेमिल नजरले हेर्यो भने, -के म त्यसको यात्री बनिदिनु? निरन्तर अगाडि बढिरहेको बाटो अलमलिएर

Posted in कविता | Tagged Sushant Ghimire | Leave a comment

छन्द कविता : महाकाव्य को सपना

Posted on December 12, 2017 by Editor

~कृष्णशरण उपाध्याय~ छन्द : भुजङ्गप्रयात चहारेर डाला मुना फूल पात ! म लेख्दै छु संसार का व्यर्थ बात !! कुरा सत्य देख्थें म द्रष्टा भएमा ! महाकाव्य लेख्थें म स्रष्टा भएमा !! महाकाव्य लेखूँ त लेखूँ म यस्तो ! … Continue reading →

Posted in छन्द कविता | Tagged कृष्णशरण उपाध्याय - Krishnasaran Upadhaya | Leave a comment

कविता : मन

Posted on December 12, 2017 by Editor

~तोया गुरुङ~ दुख्छ मानिसको नदुख्ने छाती यति कोलाहल यो बीभत्स त्यहां घाम र, यहां म उनको पोटिलो शरीर तर उनको पातलो शरीर

Posted in कविता | Tagged तोया गुरुङ - Toya Gurung | Leave a comment

कविता : राम्रो ‘म’

Posted on December 12, 2017 by Editor

~अवतार ढकाल~ आउनुहोस महासय मसँग आउनुहोस, एउटा आदिम समयको अविश्वासिलो कथा सुन्नुहोस र अरुलाई सुनाउनुहोस । ऐनाको आविस्कार नभएको बेलाको कुरा आफ्नै छायाँ चिन्न नथालेको बेलाको कुरा ‘म’ राम्रो थियो – ‘म’ मात्र राम्रो थियो त्यो बेला र ‘तँ’हरु ‘तँ’हरु … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Awatar Dhakal | Leave a comment

कविता : मिर्मिरेमा लाली छरी…

Posted on December 12, 2017 by Editor

~विपिन किरण~ मिर्मिरेमा लाली छरी किरण खुलेसरि मनको सगरमा तिमी हुन्छौ सधैंभरि तिम्रो मेरो यो नाता नटुटोस् मन बरु यति सानो बनोस्कि तिमीबाहेक अरु कोही नअटोस्।

Posted in कविता | Tagged विपिन किरण - Bipin Kiran | Leave a comment

कविता : गाउँ, बाउ र छोराहरु

Posted on December 11, 2017 by Editor

~कमल कुमार~ रातो सूर्यास्तका बेला गाउँ एक्लो छ बाउ एक्लो छ दिनभरि कामबाट फर्केर ढोका उघार्न आइपुग्दैन कुनै छोरो । नजिकै छिमेकमा

Posted in कविता | Tagged Kamal Kumar | Leave a comment

कविता : मलाई तिमीले

Posted on December 11, 2017 by Editor

~निर्मोही व्यास~ कतै उर्लिँदो वेदनाको नदीमा डुबी छट्पटाईरहेको थिएँ म बनी स्नेहले जिन्दगीको किनारा दियौ हात मीठो मलाई तिमीले ० तिमीसङ्ग ‘यायावरी’ स्वप्न मेरो— ‘लगाऔंँ दुवै सृष्टिको लाख फेरो’

Posted in कविता | Tagged निर्मोही व्यास - Nirmohi Vyas | Leave a comment

कविता : जीवन : एक दृष्टिकोण

Posted on December 11, 2017 by Editor

~भेषराज रिजाल~ तिमीले दिएको अभिशप्‍त जीवनले मलाई जतिसुकै पछार्न खोजे पनि त्यही अभिशापलाई वरदान ठानेर युगौँयुगसम्म बाँचिदिन सक्छु तिमीले आँखाभरि आँसु दिएर मलाई जतिसुकै रुवाउन खोज सबै आँसु तनतनी पिएर तिमीभन्दा बढी हाँसिदिन सक्छु

Posted in कविता | Tagged भेषराज रिजाल - Bheshraj Rijal | Leave a comment

कविता : प्रेम, वेदना र पर्खाई

Posted on December 11, 2017 by Editor

~वसन्त कट्टेल~ हराउदै कल्पनामा नियाल्दै तिम्रा तस्विर बोलाउँछु सुस्तरी.. तर बोल्दैनन् ! छिचोल्दै सन्नाटा चिर्नुछ उदासिपन, दिलभित्र सल्केको आगो निभाउन खोज्दैछु रापले, जलाउँदै आफैलाई ।। छिन्नभिन्न हुँदै कोरिने यी शब्द तिम्रै प्रेरणा हुन् स्रोत उद्धृत गर्न नसकुँला तर मनमनै तिमिप्रति … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged वसन्त कट्टेल - Basanta Kattel | Leave a comment

गीति कविता : गिज्याउँछ किन काँच

Posted on December 10, 2017 by Editor

~रन्जु ‘मार्ग’~ गिज्याउँछ किन काँच, विरुप अनुहार बनाई सुकाउँछ किन हाँसो, चैते खडेरी आई ! मर्दछु क्यारे अब, लाग्दैन केही राम्रो लग्यो नि कसले खुसी, दुई मुटु खोसी हाम्रो

Posted in गीति कविता | Tagged रन्जु 'मार्ग' - Ranju Marga | Leave a comment

कविता : फूलै फूलमा

Posted on December 10, 2017 by Editor

~दिलिप योन्जन~ फूलै फूलमा सजाउछु भन्नेले,काडाको बास पारी दियो जन्म२ सगै जिउने मर्नेले, आधा बाटोमा छाडी दियो ! जुन तारा दिन्छु भन्नेले, घर न घाटको बनाई दियो हासो खुसी दिन्छु भन्नेले,आसुको सागारमा डुबाई दियो !

Posted in कविता | Tagged दिलिप योन्जन - Dilip Yonjan | Leave a comment

कविता : संबिधान

Posted on December 9, 2017 by Editor

~निर्मला अवस्थी~ संबिधान किन लेख्ने? कसले लेख्छ? संभव भए सम्म सबै देश विदेश घुम्ने बिहानको समयमा हावा खान डुल्ने धाम धुम जसरी नि पैसा कमाउने

Posted in कविता | Tagged Nirmala Awasthi | Leave a comment

कविता : आपतकाल

Posted on December 9, 2017 by Editor

~बिमल गुरुङ~ राँकेभुत छट्पटाउँछ/ अत्तालिंन्छ/ टेबुल ठटाउँछ । कन्चटमा हात राख्छ तातिएको खप्परलाई एक टिन रगतमा भिजाएर निकालेको रुमालले हलुका बनाउन खोज्छ चिच्याउँछ/ कराउँछ/ रिसाउँछ

Posted in कविता | Tagged बिमल गुरुङ - Bimal Gurung | Leave a comment

कविता : अझै अघि बढ शुभकामना तिमीलाई

Posted on December 8, 2017 by Editor

~दिपक अभिमन्यू~ अझै अघि बढ शुभकामना तिमीलाई | पुरुषले मेरी प्यारी अर्धाङ्गीनी मेरी प्यारी जीवन सङ्गीनी वा मेरी प्यारी ममतामयी आमा प्यारी दिदी वा प्यारी बहिनी वा मेरी रानी महारानी दिलकी रानी वा हृदयकी रानी मेरी प्रेमिका वा मेरी प्यारी … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged दीपक अभिमन्यु - Deepak Abhimanyu | Leave a comment

कविता: अर्को भ्यालेन्टाइनमा तिमलाई चुम्बन

Posted on December 8, 2017 by Editor

~सविता सापकोटा~ वर्षाै भइसकेछ प्रिय तिमी बिदेशियकाे तिम्रै हातमा हात समातेर भ्यालेन्टाइनमा सँगै दुनियाँ नघुमेकाे जहाजमा उडेर तिमी गएजस्तै म तिमीसँग उड्न सकिन् यसमा मेराे के दाेष प्रिय ? याे भ्यालेन्टाइनमा पनि तिमीलाई चुम्न सकिन् ।

Posted in कविता | Tagged सविता सापकोटा - Sabita Sapkota | Leave a comment

कविता : लिम्वुवान

Posted on December 8, 2017 by Editor

~टंक सम्वाहाम्फे~ लिम्वुवान युगौ देखि थियो नेपाली मानचित्र भित्रै काहा मेटिएको छ र? छ अहिले पनि उस्तै र रहिरहने छ धरतीको अस्तित्व रहुन्जेल

Posted in कविता | Tagged टंक सम्वाहाम्फे - Tanka Samwahamfe | Leave a comment

कविता : बाल मजदुर

Posted on December 8, 2017 by Editor

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ आज श्रमिक दिवस जताततै हार्षोल्लास छाएको छ सारा दुनियाँका मजदुरहरु रमाइरहेका छन् संसार निर्माण गर्न सफल भएकोमा नाचगान गरिरहेका छन् संसारलाई अझ सुन्दर वनाउने संकल्पहरुका साथ एकआपसमा शुभकामनाहरु वाँढिरहेका छन् ।

Posted in कविता | Tagged Prakash Sunuwar 'Nirakar' | Leave a comment

कविता : बेपत्ता

Posted on December 8, 2017 by Editor

~रमेश क्षितिज~ अझै मेटिएका छ्रैनन् ब्ल्याकबोर्डमा लेखिएका अक्षरहरू पढाइरहेको थियो ऊ विद्यार्थीहरूलाई नैतिक शिक्षा अचानक आएर हतियारधारीले बलजफ्ती घिसार्दै लगेपछि फर्केको छैन ऊ स्कुल र कलिला आँखाहरूमा अझै व्याप्त छ त्रास गाउँमा – चाडपर्व, उत्सवहरूमा

Posted in कविता | Tagged रमेश क्षितिज - Ramesh Kshitij | Leave a comment

कविता : एक टूक्रा घाम

Posted on December 8, 2017 by Editor

~प्रेमा शाह~ सुन फुल्ने देशमा एक टुक्रा घाम छुनै डर लाग्ने कोपिला घाम वरीपरी फैलिएको पातलो घाम पछी पछी लाग्दा लाग्दै कता हराउछ घाम कस्तुरीको बास्ना झै छोप्ला जस्तो घाम

Posted in कविता | Tagged Prema Shah | Leave a comment

कविता : सिता वाणी

Posted on December 8, 2017 by Editor

~प्रणिका कोयु~ सिता वाणी सदियौंसम्मको मौनता तोडेकी छु मेरो जिवनगाथा तपाईको जानकारी जाँच्दैछु शिवधनु? राम बलशाली थिए, वा हतियारले लडाकु चिन्यो? कि मैले खुसुक्क थाहा दिए आखिर पूजा त म गर्थें नि दिनानुदिन वनवास? कहाँ दरबारिया किचलोभित्रको बुहार्तन

Posted in कविता | Tagged Pranika Koyu | Leave a comment

कविता : अन्तर

Posted on December 7, 2017 by Editor

~ बिना थिङ तामाङ ‘सुनगाभा’~ मन त लागेकै हो कालो गाउन र दोहोरो त्रिकोणिय घेराको स्काफ कहिल्यै नलम्बिएको यो घाँटीमा सर्लक्क भिरेर बडेमानको तस्वीर खिचाउँ त्रि.बि.को दिक्षान्त समारोहमा रंगशालाको प्राङ्गणमा इच्छाहरुको पहाड छैन म संग

Posted in कविता | Tagged Bina Tamang 'Sungava' | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : हाँस्नु कि रूनु

Posted on December 7, 2017 by Editor

~टंक आचार्य~ औँलो दिँदा डुँडुलो निल्नु ‘सु’ गर्ने बाहेक केहीमा मन नमिल्नु । कर छल्नु , नतिर्नु विदेश पुगेछि घर नफिर्नु ऋण लिनु तिर्ने कुरै नगर्नु

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged Hasyabyangya, टंक आचार्य - Tanka Acharya | Leave a comment

छन्द कविता : छन्द र म

Posted on December 7, 2017 by Editor

~डा. लेख निरौला~ छन्द : उपजाति हो छन्द बुझ्ने क्षमता भएन बुझ्दै नबुझ्दा ममता भएन सिकेर झट्टै पनि जानिएन… गाह्रो हुनाले अनि मानिएन ।। बुझेर भित्री जब मर्म सारा लेख्ने ममा छैन कुनै इसारा के छन्द कस्तो कसरी रचिन्छ

Posted in छन्द कविता | Tagged Dr Lekh Niraula | 1 Comment

कविता : गणतन्त्र

Posted on December 7, 2017 by Editor

~पशुपति कर्माचार्य~ जनआन्दोलनको आलो घाउबाट जन्मेकी, रजस्वला नभएकी, कलिलो बालिकाको घाँटी थिची-थिची सामुहिक बलात्कारको शिकारमा

Posted in कविता | Tagged Pashupati Karmacharya | Leave a comment

कविता : शेरको काँधमा प्रचण्ड

Posted on December 7, 2017 by Editor

~कृष्णराज खनाल~ अब हामी सुन्न चाहान्नौँ बन्दूकको नाद तिमी ढाडमा चढेर टाउकोमा नहान ! प्रिय प्रचण्ड, तिमी अहिले शेरको काँधमा सवार छौ ढलिमली गर त्यसमाथि लगाम कस उसलाई कुन्दा हान यो ‘बहादुर’ छ किनकि यो बुद्धु छ ।

Posted in कविता | Tagged कृष्णराज खनाल - Krishna Raj Khanal | Leave a comment

कविता : आफैलाई चिट्ठी

Posted on December 7, 2017 by Editor

~प्रमोद अधिकारी~ आँखा चिम्म गर्दा संसार सुन्दर देख्छु म निस्पट्ट अन्धकारमा सबै एकै रङ सबै समान सबै एकैनाश । आँखा खोल्न तर्सिन्छु

Posted in कविता | Tagged प्रमोद अधिकारी - Pramod Adhikari | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : पप्पी सेम सेम

Posted on December 6, 2017 by Editor

~लक्ष्मण गाम्नागे~ हाम्रा नेता अङ्कलको कति ठूलो भुँडी भुँडी देखी वाक्क भा’छिन् उनकै घरकी बूढी । सुराल–साडी फेरे जस्तै अङ्कल गाडी फेर्छन् केही भन्नु हुन्न यिनी आँखा तरी हेर्छन् ।

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged Hasyabyangya, लक्ष्मण गाम्नागे - Laxman Gamnage | Leave a comment

कविता : कुटिल शासनशैयामा

Posted on December 6, 2017 by Editor

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ धर्मको नाममा, अधर्मलाई नष्ट गर्नको लागि धर्मलाई साछी राखेर अधर्मको युद्ध गर्नेहरुको समाजमा पूजनीय अवस्थाले वारम्वार प्रेरित गरिरहेकोछ यूद्धआमन्त्रणरुपि जुवाको खालमा बस्न

Posted in कविता | Tagged दीपक कुमार ज्ञवाली - Deepak Kumar Gyawali | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : म्यादीमाइला

Posted on December 6, 2017 by Editor

~डा. ऋषि बस्ताकोटी~ मधुमाइला हिजै जस्तो लाग्छ- जोत्दजोत्दैको हलगोरू फुकाएर, चराउँदा चराउँदैका गाइबाख्रा गोठमा छाडेर तिमी म्यादी पुलिस भएको। हिजैजस्तो लाग्छ– देशको मुहार फेर्ने चुनाव गराउन भनेर तिमी रातो टोपी लगाउँदै कटबाँसको लाठी टेकेर सातदोबाटो भञ्ज्याङमा गएको।

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged Hasyabyangya, डा. ऋषि बस्ताकोटी - Dr Rishi Bastakoti | Leave a comment

युद्ध कविता : जसमान राई

Posted on December 6, 2017 by Editor

~काङमाङ नरेश राई~ पेन्सनविहीन ९७ औं जन्मदिन… सापेक्ष धर्म निरपेक्ष अभाव म्लेच्छसँग उठबस किट ब्यागमा दाग होला जसमान राईको देशका शासकहरूको हुकुम पक्लिहवाको पानी पतिया, मोहोर र सुुकी जातीय रीतितिथि किल्चेर

Posted in कविता | Tagged Kangmang Naresh Rai | Leave a comment

कविता : नारी

Posted on December 6, 2017 by Editor

~निर्दोष प्रबिना~ जब नारीकाे पैतालाले पहिलाे पटक धर्ती टेक्छ त्यसपछि कसैकाे छोरी बन्छे कसैकाे बुहारी, कसैकाे श्रीमती हुँदै काेही न काेहीकाे आमा बन्छे । नारी दुर्गा हुन् – जाेगाउन सक्छे मातृत्व

Posted in कविता | Tagged Nirdosh Prabina | 1 Comment

Tag Archives: kabita

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु