Tag Archives: kabita

कविता : ‘भन्सरिया’हरु

Posted on December 17, 2017 by Editor

~छविलाल कोपिला~ त्यो मध्यरातमा जब, उत्तर–पूर्वको कुनामा सप्तऋषि तारा उदाउँछ उसंगै उठ्छन्, ‘भन्सरिया’हरु छोट्की, खझ्ली, सँझ्ली र मझ्लीहरु पनि कोइ ‘कुठ्ली’ छाम्दै कोइ ‘भर्कन’ सुमसुम्याउँदै कोइ ‘चँचरा’ समाउँदै कोइ बच्चा कुल्चिदै कोइ यता ठोक्किदै, कोइ उता लड्दै यी सबैका कहानी … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Chhabilal Kopila | Leave a comment

कविता : प्रेम: ईश्वर

Posted on December 17, 2017 by Editor

~सुरेस खनाल~ तिम्रो एक मुस्कान भए पुग्छ, म ईश्वर भूल्ने हिम्मत राख्छु! तालमा एऊटा डुङ्गा चल्यो, छालले किनार छोयो, तिम्रो सोचाइको तरंग जस्तै। कलकल नदी बग्यो,

Posted in कविता | Tagged Suresh Khanal 'Birkhe Maila' | Leave a comment

राजेन्द्र थापाका पाँच छोटा कविताहरु

Posted on December 17, 2017 by Editor

~राजेन्द्र थापा~ छिमेकी छिमेकीहरू हाम्रो साँध आफूतिर तान्छन् हामी चिया प्यूँदै चियापसलमा छिमेकीलाई गाली गर्छौं साथीहरू दिनरात हाम्रो खुट्टा तान्छन् हामी रक्सी प्यूँदै रक्सी पसलमा छिमेकीलाई ठोक्ने घोषणा गर्छौं र दायाँबायाँ पलाकपुलुक हेर्छौं अनि, कोही नदेख्दा राहत भेट्छौँ। हात जोड्नेहरू … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged राजेन्द्र थापा - Rajendra Thapa | Leave a comment

कविता : मेरो देश हाँसिरहोस्

Posted on December 16, 2017 by Editor

~अरुणबहादुर खत्री “नदी”~ म जन्मेको यो देश जून घाम सरी हाँसिरहोस् सधैँभरी हिमचुलीका सेता थुम्का चुम्दै वरिपरि पूर्व मेचिदेखि पश्चिम महाकालीसम्म म जन्मेको यो देशभित्र

Posted in कविता | Tagged अरुणबहादुर खत्री 'नदी' - Arun Bahadur Khatri 'Nadi' | Leave a comment

कविता : देशका दुस्मनहरू

Posted on December 16, 2017 by Editor

~कमला अत्री~ प्रेमका नाममा पीडा दिनेहरू सुखका नाममा दुःख थोपर्नेहरू शान्तिका नाममा क्रान्ति जन्माउनेहरू अर्थात् धर्मका नाममा पाप गर्नेहरू आखिर के चाहन्छौं तिमीहरू ? किन चिमोट्छौं तिमीहरू ? किन चिथोर्छौ तिमीहरू ? किन जलाउँछौं तिमीहरू ? अनि किन मार्छौ जिउँदै … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Kamala Atri | Leave a comment

कविता : तिमी आउनुको प्रतीक्षा

Posted on December 16, 2017 by Editor

~सुवास खनाल~ दुर्घटना थिएन तिमी आउनु निश्चित हो तिम्रो आगमन तिमी आउनु ,आउनु जस्तो रहेन कुनै नियोजित षडयन्त्रकारीले बन्देज गरेजस्तो तिम्रो बोली कुनै पुरातन संस्कृतिले छोपेजस्तो तिम्रो अनुहार वा नआउनु जस्तो यो आउनु ……निकै दिक्दार लाग्दो रह्यो

Posted in कविता | Tagged Subash Khanal | Leave a comment

कविता : पश्चताप

Posted on December 16, 2017 by Editor

~बिपना ढुङ्गाना~ अलि जिद्दी स्वभावकी थिएँ धेरै जिद्दी गरेँ होला, बाल्यकालको त्यो तोते बोलीले, सायद कयौं कुराहरु प्रस्ट्याउन सकिन होला, तर मैले केही नभनेपनि बुझ्थ्यौ तिमी । भर्खरभर्खर हिड्न सिक्दै गरेकी म लर्वरलर्वर गरेर पाइला भुँईमा घिसरन्थे,

Posted in कविता | Tagged बिपना ढुङ्गाना - Bipana Dhungana | Leave a comment

कविता : बुख्याचा देश

Posted on December 16, 2017 by Editor

~निश्चल काउचा~ तन्त्र फेरियो श्रीपेच फालियो ढाका टोपी ढल्काउने थुप्रै राजा जन्मिए सुनौलो बिहानीको आगमन भएन कन्दरा र पखेरीहरुमा ओलाङ्चुङ गोलाको लुङ्गालाई आफू नेपाली भएको प्रमाणित गर्न आउन हप्ता दिन लाग्छ

Posted in कविता | Tagged Nischal Kaucha | Leave a comment

कविता : आशक्ती

Posted on December 16, 2017 by Editor

~बिना थिङ तामाङ~ आशक्तीको अन्यर्थ नलाउने हो भने यतिखेर म अघोरै आशक्त भएकी छु तिमीसंग र माग्न मन लागेको छ तिमीसंग प्रेमिल चुम्बन तिमीलाई भेटेर भन्नै नसकेको कुरा छ

Posted in कविता | Tagged Bina Tamang 'Sungava' | Leave a comment

कविता : धुवाँ

Posted on December 16, 2017 by Editor

~शोभा शर्मा~ त्याे चुराेटकाे धुवाँ म तिमीलाई हेर्दै पिउँथेँ याे चुराेटकाे धुँवाले म तिम्रो आकृति कोर्दै बस्छु धुँवाको रंग त उस्तै छ तिमी मात्रै रंग फेरेर हिँड्यौ तिम्रो संसारमा धुँवाको ,रंगको

Posted in कविता | Tagged शोभा शर्मा - Shobha Sharma | Leave a comment

कविता : नेपाल चिहाइरहेछ दार्जिलिङ

Posted on December 16, 2017 by Editor

~गोपीकृष्ण ढुंगाना ‘पथिक’~ अधरमा प्रकृति मुस्कान साचेर टाइगर हिलबाट सूर्योदय स्वागतमा रम्दै, अंगप्रत्यंगमा चियाका बुट्यानहरुमा अनि शान्त अनुहारमा निर्दोषपन बटुल्दै नेपाल चिहाइरहेछ दार्जिलिङ । देखिन्न दाग कतै, संवेदनशील तर स्नीग्ध

Posted in कविता | Tagged गोपीकृष्ण ढुंगाना 'पथिक' - Gopikrishna Dhungana 'Pathik' | Leave a comment

कविता : ज्यामीपत्नीको घोषणा

Posted on December 16, 2017 by Editor

~कृष्ण जोशी~ यो त्यही आँगन हो जहाँ आएर आत्महत्या गर्छु भन्थें अपशोच ! यस अर्थमा भयो कि आत्महत्या गरिसकेछन् यहाँ नै झुन्डिएर मभन्दा पहिले दैव अनि धर्म दुवैले मृत्यु भएको थियो यही आँगनमा

Posted in कविता | Tagged कृष्ण जोशी - Krishna Joshi | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : सभासद् कि साढे सात ?

Posted on December 16, 2017 by Editor

~हिरालाल आचार्य ‘अनारबाजे’~ उज्यालोको आश थियो ल्यायौ कालो रात सभासद् हौ कि तिमी हौ कि साढे सात । जुवाजस्तै राखिदियौ देश आज दाउमा नदीबीच हेलिदियौ माझी छैन नाउमा ।

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged Hasyabyangya, Hiralal Acharya 'Anaarbaje' | Leave a comment

कविता : धन्यवाद नेताजी

Posted on December 16, 2017 by Editor

~‘नेशेक’ पुष्कर विष्ट~ देशमा शान्ति नभए पनि अशान्ति फैलायौं किसानलाई खेतबारीको साटो सडकमा खेती गर्न हौंसलादिलायौं ॥ गर्भ छ नेता जि भोको पेटलाई भर्न नसकेनी

Posted in कविता | Tagged नेशेक पुष्कर विष्ट - 'Neshek' Pushkar Bista | 1 Comment

छोक : मनपर्‍यो

Posted on December 15, 2017 by Editor

~सुमन पोखरेल~ मनपर्‍यो केवल मनपर्‍यो ।

Posted in कविता | Tagged सुमन पोखरेल - Suman Pokhrel | Leave a comment

कविता : विश्व व्यथा

Posted on December 15, 2017 by Editor

~सिद्धिचरण श्रेष्ठ~ हो रात थियो जून खिलेको बाहिर विश्व थियो मुदित, कोठाभित्र म पल्टिरहेथें अँगाली विश्वसित । कोमल करले मेरो ओंठ छोइ भन्यो विस्मित उसले- ‘किन रात पर्योठ ? किन घाम गयो ? वा रात पठायो कसले ‘ सप्रेम भनें … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged सिद्धचरण श्रेष्ठ - Siddhicharan Shrestha | Leave a comment

कविता : इतिहासको एक कालो वकपत्र

Posted on December 15, 2017 by Editor

~शान्ति प्रियवन्दना~ हामीलाई लडाएर एकआपसमा कुन युद्ध जित्ने ताकमा छौ तिमी ? हामी अलग होइनौ बास बसेर जहाँ भए पनि डुबेर स्मृतिको गहन गर्भमा हाम्रो आफ्नो रमणीय अतित्लाई खोज्नु पर्ने बेला आएको छ । मार्गदर्शक भइ दिएको भए गतिलो

Posted in कविता | Tagged Shanti Priyabandana | Leave a comment

कविता : चुँडिएको चङ्गा

Posted on December 15, 2017 by Editor

~किरण दहाल~ धेरै पहिले सोधेकी थिई उसले– पाईलटको अर्थ नर्सको जिन्दगी कसरी लेखिन्छ कबिता ? जतिबेला ऊ कोपिला नै थिई बेला–बेला सोधिरहन्थी ऊ ‘पजल गेम’जस्ता प्रश्नहरु अन्तिम पटक सोधेकी थिई उसले

Posted in कविता | Tagged किरण दहाल - Kiran Dahal | Leave a comment

छोक : भिकारी

Posted on December 15, 2017 by Editor

~उपेन्द्र सुब्बा~ मन्दिरको गेटबाहिर एउटा बूढो कुष्ठरोगी थोत्रो बोरा बिछ्याएर माग्न बसेको छ। मन्दिर आउने–जाने एकदुई भक्तजनले चाराना–आठाना फाल्दिन्छन्

Posted in कविता | Tagged उपेन्द्र सुब्बा - Upendra Subba | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : रोज् रोज् दर्शन पाउँछू

Posted on December 15, 2017 by Editor

~भानुभक्त आचार्य~ रोज् रोज् दर्शन पाउँछू चरणको ताप् छैन मन्मा कछू। रात् भर् नाच् पनि हेर्छु खर्च नगरी ठूला चयन्मा म छु। लामखुट्टे उपियाँ उडुस् इ सँगि छन् इन्कै लहड्मा बसी। लाम्खुट्टेहरु गाउँछन् इ उपियाँ नाच्छन् म हेर्छु बसी।

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged Hasyabyangya, भानुभक्त आचार्य - Bhanubhakta Acharya | Leave a comment

कविता : नयाँ नेपाल

Posted on December 15, 2017 by Editor

~इन्दिरा थापा~ नयाँ नेपाल सिंगार्नु छ देशको मुहार फेर्नलाई सबै जनता हतारमा छन दिगो शान्त्ति हेर्नलाई राजा होइन देशको शासक जनता आफै हुने भयो तानाशाही बिगत सम्झी धुरुधुरु रुने भयो

Posted in कविता | Tagged Indira Thapa | Leave a comment

कविता : भैंसीहरू भैंसी जस्तै छन्

Posted on December 15, 2017 by Editor

~हाङयुग अज्ञात~ जताबाट जसरी हेरे पनि भैंसीहरू भैंसी जस्तै छन् काठमाडौं जस्तो आहालमा डुबेर कालो छालामा घाम ताप्छन् जुवाले रगडेर कसैको काँधको छाला मरेको छ मधेसको गाडा तान्दातान्दा कसैको मुखबाट फिंज निस्किरहेछ

Posted in कविता | Tagged हाङयुग अज्ञात - Hangyug Agyat | Leave a comment

कविता : मन्दिर

Posted on December 15, 2017 by Editor

~प्रमोद अधिकारी~ तिम्रो आलिंगनमा कस्सिएर पनि कठ्याङ्ग्रिएर कयौँ प्राण उडे एकमुठ्ठी सास थपिने आशमा भोको पेट नाम जप्नेको समय नपुगी सास खोसियो

Posted in कविता | Tagged प्रमोद अधिकारी - Pramod Adhikari | Leave a comment

कविता : दोबाटोमा भेटे जस्तो

Posted on December 15, 2017 by Editor

~अशोक ‘खलानको मान्छे’~ दोबाटो मै छोडे जस्तो एउटा यस्तो प्रेम काहानी थाहा भई भुले जस्तो तिम्रो मेरो माया पनी मुटु सँग धड्के जस्तो नजिक हुँदा थाहै थियन टाढा हुँदा बल्झे जस्तो दोबाटोमा….

Posted in कविता | Tagged Ashok Aryal 'Khalanko Manche' | Leave a comment

कविता : जुनका कथा

Posted on December 15, 2017 by Editor

~गोपालप्रसाद पौडेल~ जुन रोहेको ताराहरु हाँसेका तैपनि फेरि उज्यालो लिएर जुन चियाउँछे घाम रिसाउँछ झोक्केर तताउँदै डाँडापारि गएर निदाउँछ

Posted in कविता | Tagged गोपालप्रसाद पौडेल - Gopal Prasad Poudel | Leave a comment

कविता : हर्के साइलाले सम्झेको कथा

Posted on December 15, 2017 by Editor

~मदन राई ‘लामाखुले’~ साइलाको घरमा जाड ओथारींदा मर्चा नसालु पदार्थ हुन्छ ! बन्छ नसालु पेय पदार्थ, मातेर लट्ठ बनाउँछ मान्छे, बियर र रमको बिगबिगीमा (आधुनिक युग) ५००० वर्ष अघी मर्चाको कथा, बाँकी ५० वर्ष पछि, एउटा कथा भित्रको दन्तेकथा ।

Posted in कविता | Tagged मदन राई ‘लामाखुले’ - Madan Rai 'Lamakhule' | Leave a comment

कविता : आदिवासी बयान

Posted on December 14, 2017 by Editor

~पदम राई ‘युद्धविराम’~ उकालो उक्लिन खोजें ओरालै झरें अगाडि बढ्न खोजें, झन् पछाडि परें हन्डर खाएँ, बिनाकसुर युगौंदेखि बाटो बनाउँदै हिँडेको मान्छे आफैं हिँड्न पाइनँ, आफूले बनाएको बाटोमा । असाध्यै तीखा आँखाहरू छन् बिछट्टै छिटा खुट्टाहरू छन् उत्पातै चलाख टाउकाहरू … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Padam Rai 'Yudhabiram' | Leave a comment

कविता : ऐना

Posted on December 14, 2017 by Editor

~सौगात सापकोटा~ बर्खे खोलाको वेग झैँ आशा छ । मनमा पिडा तर मुखमा हाँसो छ ।। जहाँ कङ्गाल त्यहाँ चण्डाल छ । मनका भावनाहरु अनुहारमा छर्लङ्ग छ ।। कहिँआँखा बोल्छन् कहिँ मुख बोल्छन् । हेर ती गल्लीमा जहाँ ती उत्पीडा … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Saugat Sapkota | Leave a comment

कविता : किन होला ?

Posted on December 14, 2017 by Editor

~रविन गिरी~ लाग्छ, म तिम्रै न्यानो ओढिरहेछु तिम्रै सास फेरिरहेछु तिम्रै आवाज बोलिरहेछु तिम्रै दृष्टि देखिरहेछु बाँचेको त म यसरी पो रहेछु !

Posted in कविता | Tagged Rabin Giri | Leave a comment

कविता : असामभित्र नेपाली

Posted on December 14, 2017 by Editor

~मेनका पोखरेल आचार्य~ प्रभातझैं हृदय जहाँ खुलेर मुस्कुराउने प्रत्येक ढुक्ढुकी अपार प्रेममा रमाउने पवित्र व्रहमपुत्रको नदी सरी पवित्रता असामभित्र भेटिने रहेछ त्यो असीमता हरेक शब्द स्नेहले भिजेर बर्सने सधैं रहेछ जो विशिष्टता नपाइने अरु कतै जताततै सुसभ्यता झलल्ल झल्कदै थियो

Posted in कविता | Tagged Menaka Pokharel Acharya | Leave a comment

कविता : हुरी पछि गृहगमन

Posted on December 13, 2017 by Editor

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ क. मीठो, मीठो, प्यारो गन्ध प्याज लसुनको आयो ! सूघँ बडो सरसरायो ! चट्याङ्गहरुमा जन्म लिएको, प्राणवायुको बाक्लो दाना त्रिकणी ओजोन्, माछा, माछा गह्नायो ! स्वर्गमा आज डीनर छ ! क्रान्तिपछि ! कि ? क्या हो ?

Posted in कविता | Tagged लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा - Laxmi Prasad Devkota | Leave a comment

कविता : कविता र फोहोर लुगा

Posted on December 13, 2017 by Editor

~विमल निभा~ अब म कविता लेख्न स्थगित गर्छु र लुगा धुन थाल्छु किनभने तमाम लुगाहरु फोहोर भइसकेका छन् कमिज, प्यान्ट, गन्जी र मोजाहरु फोहोरैफोहोरका बीचमा कविता लेख्न बस्नु

Posted in कविता | Tagged विमल निभा - Bimal Niva | Leave a comment

Tag Archives: kabita

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु