~युवराज बराल~

हिन्दु नारी | नेपाली उपन्यास | युवराज बराल

भाग – १

मातातीर्थ औंसीका दिन गङ्गाले जसरी भए पनि माइत जान पाउनुपथ्र्यो । मैले ऊसँग विवाह गरेको पाँच वर्ष बितिसक्यो । अहिलेसम्म मैले उसलाई हिन्दूहरूको एउटा उल्लेख्य पर्व मातातीर्थ औंसीका दिन माइत जानबाट रोकेको छुइनँ । उसलाई पठाउन केही कोसेली किन्न बजार निस्किएको थिएँ । त्यहाँ उर्मिलासँग भेट भयो । म उनलाई देख्दा जसरी झस्केँ त्योभन्दा बढी झस्किइन् उनी ।

” तिमी ! यहाँ -” उनको मुखबाट यिनै शब्द निस्के । “अनि तिमीचाहिँ ……. ?” मैले पनि उनको प्रश्नको जवाफ नदिएर प्रति प्रश्न गरेँ ।

“………” । हामी दुबै चुपचाप एकअर्कालाई हेराहेर गरिरहृयौं धेरै बेरसम्म । मौनता भङ्ग उनैले गरिन्, “तिमी कहिलेदेखि र किन यहाँ बस्दै छौ ?”

“तीन-चार महिना भयो यहाँ आएको । मोरङ्गबाट सरुवा भएर म पाँचथर गएको थिएँ । त्यहाँ झन्डै पाँच वर्षबसेपछि बल्ल यता सरुवा भयो । अनि तिमीचाहिँ कहाँबाट, कसरी र किन यहाँ आएकी -” मैले भनेँ । उनी मुसुक्क हाँसिन् र सुस्तरी बोलिन्, “मलाई राम्ररी नियालेर तिमीले हेरेकै रहेनछौ । एकपल्ट नियाल त ….. ।” Continue reading →