साहित्य सङ्ग्रहालय

~विश्वराज अधिकारी~

‘वहाँले एउटा पलंग किनेर ल्याउनु भएको थियो। त्यो पलंग किनेर ल्याउनु भएको दिन, दिन भरि मैले केवल झगडा गरेर बिताएँ, ‘मसँग सल्लाह नै नगरेर किन पलंग किनेको’ भनेर। हरेक वर्ष, दसैंको समयमा, वहाँलाई घुम्न जान मन लाग्थ्यो, खास गरी भारत र श्रीलंका तिर। दसैं आयो कि हामी बीच झगडाको शुरुवात हुन्थ्यो। वहाँ घुम्न जाउँ भन्नु हुन्थ्यो, म ‘मेरो पनि त घुम्न जाने इक्षा हुनु पर्यो, कसैले भन्दैमा लुरुलुरु पछि लागेर जाने हो?’ बाँकी पढ्नुहोस्

~विश्वराज अधिकारी~

गीता दिदीकहाँ म बेला बेलामा जाने गर्दछु। वहाँसँग कुरा पनि निकै मिल्ने गर्छ, मेरो। उमेरमा म भन्दा केही महिना कान्छि भएता पनि मैले वहाँलाई दिदी भन्ने गरेको छु। त्यसो भन्नुको कारण पनि छ र त्यो हो दिदीको वौद्धिक व्यक्तित्व- स्वतन्त्र, स्वावलम्वी र आत्मविश्वासको सम्मिश्रण। त्यहि व्यक्तित्वले होला दिदीका विदेशमा बस्ने छोरा छोरीहरुको परिवारमा अटाउन सक्नु भएको छैन, वहाँ । पचास पचपन्नको उमेरमा पनि एक्लै बस्नु हुन्छ, बाँकी पढ्नुहोस्

~विश्वराज अधिकारी~

बाल्यकालदेखि नै म निकै भलाद्मी थिएँ रे ! युवा अवस्थामा पुगेपछि त जिम्मेवार पनि उत्तिकै भएँ। म पढाइमा पनि बाल्यकालदेखि नै अति तीव्र थिएँ, बाले भन्नुहुन्थ्यो बैनीहरूलाई।

हाइस्कुल पढ्दासम्म म कहिल्यै पनि दोस्रो भइनँ। २०३२ सालमा एसएलसी परीक्षा दिएँ, बाँकी पढ्नुहोस्