साहित्य सङ्ग्रहालय

~कार्तिकेय घिमिरे ~

एकदिन कान्छी र म शहर घुम्न भनेर हिड्यौं । बाटोमा मैले थुप्रै अचम्मका दृश्यहरु देखें ।

एउटा केटो बाटोमा चकलेट खान लागेको थियो । उसले खाने चकलेट झिलिमिली कागजले बेरेको निकै राम्रो थियो । हेर्दा खेरी त्यो एकदमै मिठो होला जस्तो लाग्थ्यो । उसले त्यो कागज निकालेर चकलेट खायो । चकलेट बेरेको कागज आफ्नै खल्तीमा हाल्यो । मैले अचम्म मान्दै उसलाई हेरिरहें । ऊ सरासर केही पर पुग्यो । त्यहा सडकको एक छेउमा ‘फोहोर मलाईु भनेर लेखिएको भाडा थियो । त्यो भाडाको बिर्को खोलेर उसले चकलेटको खोल त्यही फालिदियो । यसरी मैले त्यो देशमा अन्य थुप्रै मान्छेहरु पनि देखें । जसले बाटोमा हिड्दा हिड्दै चकलेट, केरा, मकै, सुन्तला जस्ता धेरै खानेकुरा खा“दारहेछन् । तर फोहोर पनि फोहोर फाल्ने ठाउ“मा आफैंले लगेर फाल्दा रहेछन् । त्यसैले गर्दा उनीहरुको सडक एकदमै सफा थियो । हेर्दै आनन्द लाग्ने । Continue reading →