Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : नाकाबन्दी र केही टुक्रा …

~चन्द्र गुरुङ~ १ बन्द गर– नून, तेल र, ग्याँस । युगौँदेखि यी थोक खाएर बाँचिरहेको होईन मेरो स्वाभिमान । २ नाकाबन्दी गर अन्धकारमय बनाऊ हाम्रा दिनहरू

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : गरिबको बास हुन्छ

~कविराज मगर~ आकाश मुनि छहारीमा गरिबको बास हुन्छ कैले भोको पेट खाई कैले आधा गाँस हुन्छ । टालटुल गरि लाको कोट पनि फाटे पछी फ्याकिएको भोटो पनि उसलाई खास हुन्छ ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : आत्महत्याको योेजना

~जस बेखर्ची~ तिम्रो मुस्कानको पासो बनाएर तिम्रै परेलीनेर मैले मेरो आत्महत्याको योजना बनाएकोछु । मेरो जीत त थिएन नै, मेरो हार पनि स्विकार गरीनौ । कति पल्ट तिम्रो आँखा गीत बने,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : यो देशमा प्रभाव भो

~स्वामी सुभाष चन्द्र~ विदेशीको त्यो चलखेल , यो देशमा प्रभाव भो यौटा – यौटा जिउँदो , जङ्गबहादुरको अभाव भो राजनीति – कूनीति , भ्रष्टाचार – अत्याचार हिजोभन्दा झन आज , प्रशासन खराब भो

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : निरीह झिंगाहरु

~कृष्ण बिश्वकर्मा~ कठै ! सदियौं भो मूक छन् घृणित् छन् शोषित् छन् हेयका पात्र झिंगाहरु ! श्वेत , सफा र आलिशान दरबारहरु महलहरु अझ भनु… मठ – मन्दिरहरुमा निषेध छ – “प्रबेशाज्ञा ”

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा अघोषित युद्ध

~जलन दीप~ एउटा अघोषित युद्ध चलिरहेछ निरन्तर चलिरहेछ शताब्दियौं देखि आजसम्म हो त्यो अघोषित युद्धमा बमहरु निस्क्रिय छन बन्दुकहरु सुतेका छन बारुदको धुवाँ अल्मलिएको छ अरु बमहरु साथी बमको प्रतिक्षामा टोलाइरहेका छन तर पनि घनघोर युद्ध चलिरहे कै छ /

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गण्डकीपुत्रका दुई मुक्तकहरु

~गण्डकीपुत्र~ (एक) यो ओछ्यानमा तिमी सुलको कुरा गर्छ्यौ संगै जीवन काटौं भनेको पूलको कुरा गर्छ्यौ म तिम्रै वयान गर्न गजल लेख्दै थिंए – तिमी भने पटक पटक फूलको कुरा गर्छ्यौ !

Posted in मुक्तक | Tagged | Leave a comment

गजल : यहाँ सम्म अाइएछ

~खगेन्द्र गिरि ‘कोपिला’~ हाँसेर हिड्ने क्रममा, यहाँसम्म अाइएछ । अनिश्चित यो जनममा, यहाँसम्म अाइएछ । अागो र फूलजस्ता रहरहरू सजार्इ सङ्धर्ष परिश्रममा, यहाँसम्म अाइएछ । कहिले बनेर यात्रा, कहिले बनेर यात्रु केहि दिनको रमझममा, यहाँसम्म अाइएछ ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

मुक्तक : तड्पिरहोस्

~विशाल पौडेल~ बैरी भै’जाओस् मेरो जीवन यसरी न तड्पिरहोस् झरी जाओस् आँखाबाट आँसु यसरी न पोलिरहोस्

Posted in मुक्तक | Tagged | Leave a comment

कविता : घाइतेे सपना

~दिल निशानी मगर~ ‘थबाङ्गे’ आमा, सार्है नै लाटी भइन अनी ‘जलजला’ पहाड, झनै लाटो भयो यती सम्म की मलाई आमा ले ‘चोली’ साटेको अनूमान छैन, र हेक्का छैन-पहाड ले ‘इमान’ बेचेको तर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : अल्झेछ मन थाहा थिएन

~कृष्ण प्र. पाण्डे~ जुध्दा आँखा अल्झेछ मन थाहा थिएन फर्की हेरेँ सोँचे जति टाढा( टाडा ) थिएन बाटोभरि उसकै याद गरिरहेँ म हेर्दा ठिकै लागे नि होश ज्यादा थिएन

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : केही काममा हुन्छु

~नन्दलाल आचार्य~ सधैँजसो केही न केही काममा हुन्छु रावणलाई छाडी म त राममा हुन्छु। धेरै मान्छेसँग काम एकैसाथ गर्दा त्यस्तो भीडभाडमा म त लाममा हुन्छु।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : बाआमाप्रति

~उमेश लुइटेल~ जसका सान्निध्यले पूर्ण र सुरक्षित तुल्याउँछ ममतामयी आलिङ्गनले पीडादायी घाउ दुख्न बिर्सिन्छ रूवाइ एकाएक हर्षमा अनूदित हुन्छ सूर्य चट्टान फोरेर झुल्किन्छ उष्णता आर्दता बनेर छरिन्छ । जसले खुरूखुरू कष्टका मुस्ला सहिरहन्छन् यद्यपि ओठमा रश्मिका नवजात मुस्कान देखाउँछन् र … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : नगर आशा ढाँट्नेलाई

~इन्दिरा प्रयास~ नगर आशा ढाँट्नेलाई भाषण मात्र छाँट्नेलाई धाएर भेट्न नजानु दोबाटो बीचै फाट्नेलाई

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : राम भरोस मधेसमा छैन

~हाङयुग अज्ञात~ श्रवण मुकारुङको राम भरोस हिजोआज मधेसमा छैन यता अनुहार खोज्यो, भेटेन तेसैले जंगे पिलर नाघेर उत्तातिर गएको छ उत्ताबाट ढुङ्गा हान्न उसलाई खुबै सजिलो भएको छ हामी पहाडको डाँडाबाट

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

हास्य गजल : मोमाईलले बिगार्‍यो !!!

~दयामोहन आचार्य~ लुगा किन्ने निउ पारी रेष्टुरामा पसिन मजाले रक्सी मासु खानलाई कसैसंग बसिन मजाले भन्न त भन्थिन हजुर त कस्तो शंका गर्नी छीः तर अहिले अर्कैको लाली पाउडर घसिन मजाले

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : अचेल हामी भेट हुँदा

~चन्द्र गुरुङ~ अचेल हामी भेट हुँदा- उपलब्धिका निजी डम्फु जोरसोर बजाउँछौँ श्रीमतीहरू गरगहनामा गजब चम्कन्छन् धनसम्पत्ति ज्यादै वाचाल बन्छन् रहन्छन् अनेकथरी प्रयास आफूलाई सर्वोत्कृष्ट साबित गर्ने ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : निःशब्द समय

~संगीत आयाम~ आदिम चित्र टाँसेर छातीमा समयले त्यसलाई निर्बाध सुमसुम्याउन खोज्छ तर सक्दैन खोजेझैँ मुलायम स्पर्शको रंग र मौसम भर्न कुरूप भइसकेको धमिलो परिदृश्यसँगै भित्तामा उभिएको क्यालेन्डर हजारौँ माइल टाढाको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सत्य आफै बोल्छ

~शेखर ढुंगेल~ मानिस नियमित बोलिराख्छ कतै कुन्ठा , कतै स्वार्थ बोकेर समयले सिमा तोक्छ झुठका पुलिन्दा निख्रिन थाल्छ धकेलिदै जब भित्तामा पुग्छ एक दिन ढिला चाडो सत्य आफै बोल्छ । हो त मानिस बोलिराख्छ कतै कुटिल मुस्कान बाँडेर कतै घनिभूत … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फरक तिमी र ममा

~हरिमाया भेटवाल~ तिमीसँग तिम्रो लोग्ने छ, छोराछोरी छन् मसँग म र मेरा सपना मात्र छन् म, दिनमा पनि सपना भेट्न दगुर्छु त्यसैका लागि पसिना बगाउँछु पूरा हुँदा रमाउँछु पूरा नहुँदा पूरा गर्नतिर लाग्छु मलाई न लोग्नेको माग, न छोराछोरीको आशा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नक्कली हावा

~मातृका पोखरेल~ नक्कली हावाले किन पठाइरहेको छ आँधी आउने हल्ला र बगाइरहेको छ तातो हावा। कस्तै गर्मीमा पनि छालाले स्पर्श गर्दैन चिसो बतासको स्वाद नाकका पोराहरूमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : दुख्ने मन होला

~विवश पन्त ‘शिब’~ उसको पनि चसक्क दुख्ने मन होला विदेशिनै पर्ने खास् कुनै कारण होला ऋण लिएको छ,घर बन्धकी राखेर तिर्छु भनेको तमसुकमा वचन होला

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : जुटौैं !!!

~दयामोहन आचार्य~ हाम्रा पाखापखेरामा बेर्नापात, सार्छ कि कसैले अन्न फल्ने टारीखेतमा, हलगोरु नार्छ कि कसैले जुटौं सबै नेपाली ! एउटै हाम्रो मालामा

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

छोक : आरामै छु आमा

~बाबु लामा~ पहाडमा नै जन्मेर होला उकाली ओरली गर्नु परेको कर्म नै खोटो भएर होला घर परिवार लगायेत साथी संगी छाडी सात समुन्द्र

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विछोड

~जे पि दाहाल~ आखिर जीवन ढल्छ नैं भने किन टेको चाहियो अन्धकारमा हिड्नु नै छ भने किन दियो चाहियो । लैजाउ प्यार तिम्रो मुटु मेरो खालि भए हुन्छ । धुक धुकी नै समाउ बरु मरे बरु शान्ति हुन्छ ।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा भुइँचालोे थाम्नु छ मुटुभित्र

~चन्द्र गुरुङ~ हिँडिरहेको एउटा मस्त घाम मध्याह्न दिन, चिप्लिझर्छ धरहराको निधारबाट …… घामसँगै लडिझर्छन् उज्यालाहरू दुर्धटनाग्रस्त बन्छन् आशाका किरणहरू । हेर्दाहेर्दै अन्धकारको साम्राज्य फैलिन्छ अस्त–व्यस्त दृश्यहरूको भीड लाग्छ अतास र हाहाकारको संयुक्त जुलुस निस्किन्छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ब्रम्हप्रसाद, म र देश

~ईन्द्र नारथुङ्गे~ पसेर ‘नो हलाल’ लेखिएको दोकानमा ङिच्च हिमाल हाँसिरहेको पौराणिक डोजरको एक किलो ज्यान चुक घोप्टिएको प्लास्टिक थैलीमा बाँधेर युद्ध जितेको सिपाहीको रवाफमा ब्रम्हप्रसाद उपाध्याय कोठा छिर्छन् र,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बोको

~विप्लव ढकाल~ केही थाहा नपाए जस्तो गरेर यताउता पल्याकपुलुक हेर्दै महिला शौचालयभित्र पस्छ साला ! र भित्तामा आफ्नै लिङ्गको चित्र बनाएर चोरबिरालो झैँ चुपचाप बाहिर निस्किन्छ ! यति साइको छ यो बोको ! संविधानसभाका पर्खालहरुमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भुकम्पलाइ प्रश्न

~काप्पबो चुम~ खप्परको बनोट मिलेन , जीवन चलाउन गिदिको धरौटी राख्न खोज्दा … र हापिदिए आशा । ए , जिन्दगी …! तिमी ठिक त छौ नि है ? पत्थर नि पग्लियो तिम्रो झट्काले ,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बाध्यता

~रामकृष्ण सुनुवार ‘आँकाला’~ गम्लङ्गै धुँवाको कम्मल ओढेर रात गुजार्न बाध्य छ । विषालु कार्वन मनोअक्र्साईडमा श्वास फेर्न बाध्य छ । क्षणभरको जिन्दगीमा तिम्रो खुशीहरु कैद छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आदिम समयको ठिटो घाम

~बिष्णु सुवेदी ‘दोलखे’~ आदिम समय बोकेर सँधै जस्तो रातो उदाउँछ सँधै जस्तो रातो अस्ताउँछ ठिटो घाम ! कलिलो बिहान अँगालो हालेर आइपुग्छ भुई–ऐंसेलु टिप्न छिरेर घना जङ्गल बुट्टा–बुट्टा हुँदै छुन आइपुग्छ जरा ! छिचोलेर बादलका पर्दाहरू तल–तल झर्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : शान्ति नायक

~अनुराधा थापा~ विश्वका धरोहर तारा तिमी नेपालमा उदायौ आफ्नो मातृभूमिको पहिचान गरायौ विश्वमा शान्ति फैलाई अखण्ड ज्योति जगायौ शान्ति नायक आनन्द दायक जीवन ज्योति जगायौ प्राणीमात्रको चिन्तन गर्ने शीतल छहारी भएकाछौ शरीर आफ्नो बाजी लगाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment