Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : आराधना

~युद्धप्रसाद मिश्र~ आँखा अन्तर खोल पूर्व घडीको सल्किसक्यो झोपडी वाणीको बलको विवेक मतिको आयो परीक्षा घडी तोडी संकट दुर्ग घोर भुमरी फोरि अगाडि बढी धावा बोल निमित्त जन्मथलको डाँडा र काँडा चढी भै उत्तीर्ण अजेय जन्म भरको झोंकेर आफ्नो बल … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : गैरी गाउँ

~आभास~ मेरो गाउँको नाउँ गैरी गाउँ यहाँ सूर्य उदाउँछ आँगन लिप्न तर गहिरा छन् अझै रातहरु यहाँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सूर्यास्तको संभावना

~बलदेव भट्ट “बिहानी”~ पुष्पशाक टीप्न खाराबाट दुनै हनिएपछि भालुवांग का भोको बजार राप्तिको किनार लाइ दोषारोपण गर्छ मध्य दिनको बादलमाथि आगलागी भएपछि मैले, मेरो देशमा सूर्यास्तको संभावना देखेको छु !! सुस्ता तीरबाट पिडाएको मेरो बस्ती काली र सेतीसंगै बेचिएर पश्चिमतीर … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिम्रो रूप

~बसन्त थापा~ हेरी रहू जस्तो लाग्ने,चुमिरहू जस्तो लाग्ने हरेक सीमा भत्काएर तिमी सामू पुगु लाग्ने मन भित्रका सबै इच्छा पोखु पोखु लागिरहने सर्बस्व लूटाएर भए पनि तिमीलाई पाऊ लाग्ने अंगालोमा राखीरहुकी,हत्केलामा राखीरहुकी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म दिलबहादुर लिम्बु

~किराँती भोगेन एक्ले~ हजुर म दिलबहादुर लिम्बु जिन्दगीदेखि आजित खुल्ला आकाशमुनि ओतिएको म आज शिकार भएको छु एउटा सनकी सिपाहीको यो सम्पतिले पुरिएको सहरमा सयौँ तले खण्डहरहरुको घुइँचोभित्र मेरोलागि खाली मात्र म अटाउने एउटा छिँडी नमिल्दा हजारौँ रित्तो महलहरुको खिसीट्युरीदेखि … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : खुशीको संसार

~मिलन आचार्य~ खुशीको संसार, हजुरवा बितेसी मिठो पाकोस भनेर भविष्य पाक्ने चुलामा बाले मलाई धेरै बेर भस्र्याउनु भयो जब हजुरबा जीवित हुनु हुन्थ्यो जगेर्ना गरेर राखि दिनु हुन्थ्यो भोग्न नपाएको आफ्नो सुन्दर अतित

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : परदेशमा तन नेपाल मै छुट्यो मन

~जीवन्त रुकु~ उदाउँछ घाम उसैगरी यहाँ सगरमाथा छोई आउँदैन त्यो । बग्छन मन्द पवन पनि, मेरो नेपाल छोइ आउँदैन त्यो ।। घुम्त्ती घुम्छन उसैगरी , मेरो गाउँको चौतारी देख्दिन म । मेरो सलान्दुले मेट्ने प्यास ,यहाँको जलमा भेट्दिन म । … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रंगहरुविरुद्ध

~ईश्वरी कार्की “वर्षा”~ सर्वत्र सुहाएको यो शान्त स्निग्ध रंग मेरी आमाको शरीरमा किन सुहाएन ? किन ऐँठन हुन्छ आमालाई देख्दा ? बुबासँगै जलेर खरानी भए आमाका रंगीन सपना आमा अचेल सेताम्य देख्छिन् सपना आफूजस्तै उदास र शून्य । यी धर्म-संस्कारका … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : के म चुप बस्न सकूँला ?

~ईन्द्र नारथुङ्गे~ म जन्मिएको साल पञ्जिकाधिकारीले छुटायो लेख्न मेरो नाम सरकारको बहिखातामा र, तीन बर्षसम्म बेखबर हुर्किरहें । चार बर्षको उमेरमा पहिलोपटक प्रयोग गर्यो राज्यले ममाथि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : हलेदो र हात

~तीर्थराज अधिकारी~ हलेदो भनेर चिन्दा–चिन्दै कोट्याउन थालेपछि पहेँलपुर बनेको हातलाई फेरि पखालेर पूर्ववत् तुल्याउन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कविताको सीमान्त

~सुविद गुरागाई~ थपक्क सडकमा सुतेको थियो उत्तानो परेर मरेको मान्छे अनुहारमा रातो पोतिएको थियो आफू जितेर आएको योद्धाको नासिका वरपर च्यापच्याप आलो रगत कसैले दलेको होइन आलो वंशाणु र क्लोनको अद्भूत क्षमतामा कमिला आएर लत्पतिन बाँकी थियो नापिरहेका थिए नीला … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अनागरिक

~मुक्तान थेबा~ यो सिङ्गै आकाश ओढ्छु धर्ती ओछ्याउँछु र, एक ढोक्रो सपनाको शिरानी लाएर निस्फिक्री निदाउँछु- एउटा अनागरिक निन्द्रा ! हो, म अनागरिक हुँ यो राज्यको अबैध गर्भबाट जन्मिएको न्वारनबिनाको एउटा अनाम मान्छे हुँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फेरी अर्को युद्ध र क्रान्ति..!

~तीर्थ संगम राई~ रात क्रमश ढल्दै गयो, हुल मच्छडहरु, एक हुल हुच्चिलहरु, अनि…….., ब्यासोका बथानहरु बिस्तारै मानवहरुका शिकार , तछाड मछाड गर्दै गठ बन्धन गर्दै अराजकताको साजाल लिएर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नमूना

~भिम बहादुर थापा~ पछुतो भुलेर प्रहर काटेकैले बेदना बिर्सेर बिन्दास बाँचेकैले सबै माझ- नमूना बन्छन् परेवा प्रशंसा गन्छन् परेवा। ** जिन्दगी विधामा नौरस नापेकैले हर रात, बिहानी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अबला नारी

~चम्पा देवी खड्का~ बिचरी ति अबला नारी झुकाई सिर घुडामा राखिछन मनको पिर बेदना कसलाई पोखुन बिलह भाकीछन पिरले बिलह भएको बेला एक हातमा राखी एक हातको छाहारि सबै पात झरी उजाडभएको जिन्दगीमा केही थाहा छैन आशु छ गहभरी नारी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : चिन्ता र चिन्तन !

~उत्तम कृष्ण मज्गैंया~ बोकेर राष्ट्रको चिन्ता, सपना लोकतन्त्रको थापेर ज्यानकै बाजी क्रान्तिमा होमिए हिजो भोकभोकै लडेका हुन्, मरेका कति हुन् कति समर्पित थिए सच्चा क्रान्तिकारीहरू जति ! तर हिंसा र पैसा औ विदेशी-शक्तिसामुमा बिकेका ती सबैको भो प्रवेश राजनीतिमा स्वार्थी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हुने भएको छ

~माइलाकाजी कोर्काली~ भद्रगोलतन्त्र चलेको बेला जसले जे गरे पनि हुने भएको छ । शिक्षालयलाई मदिरालय मदिरालयलाई शिक्षालय कसैले गराए पनि हुन्न भनी कसैले नरोक्ने भएको छ जसले जे गरे पनि हुने भएको छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देश दुख्यो

~बिटु केसी बराल~ देश दुख्यो बन्द बाकस भित्र खाडी देशबाट आएका लासका कोसेली देख्दा देख्दै , जान्दा जान्दै तछाड मछाडको लामो लाइन फेरि उही सपना देख्ने विवश आँखाहरू कठै मेरो देश ! न शान्ति दिन सक्यौ न विकास

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो गाउँ

~कुलचन्द्र वाग्ले~ मेरो गाउँ जसले सहरमा हिँड्न सिकायो, जो स्वयं हिँड्न सक्थेन लडीबुडी खेलाउँदै उसले मलाई हिँड्न सिकायो, तातेताते गर्दै उभिन लगायो दरो खुट्टा टेक्न सिकायो, बर्खामा हिलो हिउँदमा धेरै बेर कुहिरोको चिसो ओढ्ने गर्मीको तातोमा फुस्रोधुस्रो तर बर्खादेखि हिउँदसम्म … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देख्छु देख्दिनँ

~शिरिष पराजुली~ यसपाली मात्रै लडेको धरहरा मेरो सपनामा आएर ठिङ्ग उभियो जुन धरहराको टुप्पोमा बसेर एउटा कवि शहरको कविता कोर्दै थियो । मेरो सपना ‘जुम’ भएर विस्तारै कविको कवितामा ठोक्कियो अनि त्यो कविता यसप्रकार थियो । सगरमाथा माथि बसेर कविता … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आवश्यकता

~तिलविक्रम थेवे ‘लुंगेली मगर’~ दुर्जन, दुच्छर र दुराचारीहरु समजमा यदि नहुँदा हुन् त सुधारवादीका आवश्यकता पर्ने नै थिएन होला कि सायद ? पतनोन्मुखी कार्य अधमहरुले यदि नगर्दा हुन् त कहीँ पुरुषार्थीको आवश्यकता पर्ने नै थिएन होला कि सायद ? द्रोही … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मनमौजी स्वतन्त्रता

~पुन्टु पण्डित~ स्वतन्त्रता यहाँ मनमोजी भो नकचरोको भरिभराउ गोजी भो नेताको चालढाल पनि पोजी भो । जेसुझ जसको समझमा आउँछ उसले त्यही नै गर्ने भयो हिंसा, हत्या, लुटपाटले उपद्रव गर्नेलाई तुर्ने भयो । व्यर्थैमा शान्तिको खोजी भो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हनोई, २०१४

~अमर शाह~ अग्ला महलले घाम छेकेर उज्याला छैनन्, सडक-पेटीहरु जहाँ बसेर केही बेरपछि साँझमा पिउनेछ बियर मात्तिने गरी स्वतन्त्र भियतनामको नयाँ पुस्ता । खडा छ, लामो युद्धको साक्षी लेनिनको अग्लो सालिक सैनिक संग्रहालय सामुन्ने र, प्रमाण छन् संग्रहालय परिसरका

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अनमोल उपहार

~बिन्दू प्याकुरेल ‘लुना’~ जानी नजानी दुइ हरफ लेखे तिमीमा अर्पण मन लक्ष्मी ! मन सरस्वती ! यी गुच्छा तिमीमा समर्पण . ~~~~ तिहारको दिन धूप बत्ति पूजा उज्यालो सौरब आजैको दिन जन्मियौ तिमि नेपालको गौरब . ~~~~ जूनेली जून मदन … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रात र सपनाहरु

~विश्व राज भेटुवाल~ प्रत्यक रात हेम्लकको नशामा अर्धचेतनामा भयङ्कर सपनाहरुसँग साक्षात्कार गर्दै अधमरो निदाउछ युवा । सपना बग्छे समाजसँङ्ग सस्कारसङ्ग सम्बन्धसङ्ग

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कहिल्यै नरुवाओस्

~मिलन आचार्य~ त्यत्रो खुशी पनि चाहिएन तर कहिल्यै नरुवाओस् नामले माम पाकेन उनी चाहन्छिन चूलो धु“वाओस् बरु परेन भन्छिन् आकाशभरी फूल फूलाउन पनि सपनाको महल पनि देख्दिनन् र भन्छिन् छानो नचुवाओस्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा तुवाँलो परेको भविष्य

~अमर नेम्बाङ लिम्बू~ हजार सपनाहरूमद्ये एउटा सपनालाई च्याप्प समातेर यो जीवनलाई कच्याककुचुक पारेर मुठीमा बोकी भोलिका पुच्छरहरूलाई समात्दै अघिअघि हिंद्डैछु म। सागरका लहरहरू झैं यो मनका लहरहरू

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हे शहीद !

~ज्ञानु गौतम~ तिमीले सोच्यौ सायद मैले आहुति दिंदा साच्चीकै नया नेपाल बन्ने छ, यहाँ कोही भोको नांगो आशिक्षित बेरोजगार रहने छैन, त्यही सोचेर तिमीले सजिलै प्राण आहुति दियौ नेपाल आमा को लागी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : र्सवहारा जिन्दगी

~गणेश घिमिरे ‘मार्मिक’~ आकाशको छानो धर्तीको ओछ्यान तकिया आफ्नै शीर अभाव ओढी चौरीमा लडी खेलाउँछन् मनमा पीर शहीदका तस्वीर हातमा लिई पल्टेर हेर्दैछन् व्यर्थैमा मर्‍यौ शहीद भनी गुनासो गर्दैछन् घाम र पानी तुषारो शीत छेकेन क्रान्तिले

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पतित-पावनी श्री गङ्गाजीको झाँकी

~कवी शिरोमणी लेखनाथ पौड्याल~ ठाडै कैलाशदेखी द्रुततर गतिले गड्गडाएर झर्दी झर्दा श्रीशङ्करैको गल-गलित ठुलो सर्पझैं सल्ल पर्दी । लाखौं चट्टान चिर्दी विकट गिरिशिला-कन्दरा चूर्ण गर्दी । बन्दै नाची दगुर्दी, श्रवण-विवरमा नित्य संगीत भर्दी ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : माइली

~अमर भाट~ पढ्ने लेख्ने उमेरमा गोठालोको काम नेपालकी छोरि हुँ म माइली हो नाम धनिमानी जाने स्कूल जान सक्तिन म दिन दिनै मिठो मिठो खान सक्तिन म खेलौना हुन् मेरा लागि यिनै पशु पंछी हाम्रै भाग्य खोटो अरे संनानीले भन्छी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विना वजनका मान्छेहरु

~गीता त्रिपाठी~ बादलको देशमा बादलकै मान्छेहरु टेक्छन् बतासे खुट्टाहरु र सरिरहन्छन् कहिले यता कहिले उता तिनका हलुका वजनहरु तानिँदैनन् पृथ्वीको गुरुत्वाकर्षणतिर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment