Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : अलिखित इतिहासका हिरो

~निरज थापा~ मर्चा बेच्थ्यो रे मेरो बोउले। त्यसैले नामै बन्यो मर्चावाला कान्छा। मर्चावाला कान्छा हिट नाम। जब जब मेरो बोउ प्रत्येक गाउँको कुना कुना, चेपचेप जानुहुन्थ्यो रे

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : योद्धाको संकल्प

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ हामी उभिएको धरातल बलिदानले सिञ्चित भएको छ र त यतिखेर हाम्रो स्वाभिमान गौरबशाली भएर उठेको छ । लरखराउंदै उठ्न खोजिरहेका तानाशाहहरुलाई परास्त गर्न स्वतन्त्रताका पक्षधरहरु थप बलिदानका लागि तयार भएका छन् । सम्पुर्ण न्यायप्रेमिहरुको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कविहरुको बात

~ध्रुबकुमार सापकोटा~ साहित्यमा शीर्षक जे पनि हुन सक्छ लेखे एकजना भाईले – ” हिउँले आगो पगालेर ” देखे अर्का दाईले – ” जुनको चुम्बन ” देख्छु अब म पनि लेख्छु अब म पनि – ” पत्थरको आँशु ” – ” … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : धुरी खाम्बो र म

~दिपेन घिसिङ्~ उहिल्यै ढुङ्गाले चार छेउ बाँधेर मझधारमा खदाको फेटा लाएर एउटा खाम्बो गाडियो। त्यसको खुट्टामुनि अलिकति सुनपाति/ भैरूङपाति अलिकति चामल र एक रूपियाँको सिक्का राखिदियो। खाम्बो उठेको त्यही दिनदेखि त्यो मेरो बाऊको निम्ति बुद्ध भए। आमाको निम्ति बन्बो भए। … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : साले दुबसु क्षेत्री

~डा. दुबसु क्षेत्री~ दौरा सुरुवाल र कालो कोटभित्र सबै कुरा छोपिन्छ भन्दो हो साले जति छोपे पनि कहीं न कहींबाट आत्मविस्वास चुहिरहेको देखिन्छ कहीं न कहींबाट स्वाभिमान नुहिरहेको देखिन्छ दौरा सुरुवालले छोपेर लासलाई जिउँदो बनाउन के सक्थ्यो बिचरा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : कम्प्युटर आन्दोलन

~चिज कुमार श्रेष्ठ~ ए, कम्प्युटर हिजो तँलाई INSTALL गर्ने म आज मै लाई REMOVE गर्न खोज्ने तँ – म झनक्क रिसाएको बेला तँ फनक्क फन्किन्छ चलाएको बेला तँ VIRUS को लाठी र बुट वनि वर्षछस् तँलाई टिलिक्क परेको टेवलमाथि सजाएर … Continue reading

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : यो बैशाख बाट

~डेभिन बाबु~ यो बैशाख बाट – अनुष्ठान हुँदैछ मेरो शुभेच्छुकवाद ! दिक्भ्रम यायावरहरुलाई लिएर आरम्भ गर्दैछु म दिग्विजयको यात्रा ! ! मेरो उर्दी छ, यो चेतयुद्धको समराङ्गणामा प्रत्यक सँग फूलहरुका तरवार होस् प्रत्यक सँग पुष्पाञ्जलिका कवच होस् घामहरु हारेर हरेक … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हिजो को डायरी बाट

~शिलु अज्ञात~ क्षितिज पारीपट्टी को कथा !!, निरीह जीबन चक्र , एउटा लम्पसार बर्तमान , मरणासन्न आशा ,आकांक्ष्या हरु , मलामी लाशहरू, पाखा पर्बत हरु आशु खसाल्दैनन , अक्ष्यर हरु राजधानी दौडी दैनन , क्यामारा माँ कैद ,दृश्य सर्माउछ,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : धोखा आफ्नैबाट

~प्रणिका कोयु~ “सुन बरी लै सुन बरी लै” काम चोरियो मेरो कस्तो कस्तो तरिकाले श्रमिक मलाई बनाएर अर्कैको नाम राखेर आज के के गरियो मेरो श्रमको उपहास गरियो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कठै जुम्ला

~कमल कुमार~ डाँफे लेकमा उड्दथ्यो, फुल्दथ्यो सपनाका गुराँसहरु हावा चल्दा नाच्दथे बेसीँमा धानका बालाहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : राजधानी

~गोविन्दप्रसाद आचार्य~ कसैले नधानेर खुट्टा कमाउँदै, सुस्त चालमा चलिरहेछ राजधानी विकृतिको पोको बोकेर गन्ध सुघाउँदै, हिंडिरहेछ राजधानी भ्रष्टचारको तीर्थ जानेहरू सबैलाई जल, प्रसाद बाँडिरहेछन् महापन्डितहरू अस्पष्ट अर्थमा भ्रष्टाचारका पुराण सुनाइरहेछन् राजधानीको पाचनप्रणाली अति बलियो भएर होला कृति विकृति पचाइरहेछ हुने … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ए साथि सुन न एता

~ढक बहादुर बस्नेत ‘आकाश’~ साथि तिमि म सित भयेउ टाढा किन ! लुकि लुकि, बांगि बांगि हिड्छेउ हरेकछिन !! साथि भनि मैले सम्झंथे हरेक दिन ! किन येसरि साथि को माया मारि तर्किंछौ दिन दिन !! तिमि त थियेउ अर्कैको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : चश्माको स्टाइल पनि निकै फेरियो

~चिज कुमार श्रेष्ठ~ म त यस्तो भएँ सवैभन्दा सस्तो भएँ परदेसिएको पलछिनर्मै जनै पनि फालि दिएँ कतै कन्दनी त यस्तै उस्तै हरि ओम् जप पनि हरायो कतै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सहु, सहु…

~विजयसिंह थापा~ तिमी तुरुन्त भीरबाट हामफालेर मर घर नजिकको गिजेरी रूखमा झुन्डिएर मर तर चिन्ता लिएर नबाँच प्लिज् ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : कसम !

~सुको साइबर~ मान्छे त मान्छे भइहाल्यो’नि ! भो म मान्छेको कुरा गर्दिनँ । मान्छेकै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भ्रूँण

~गोपालप्रसाद पौडेल~ कुरा नसुन्ने अरुको, कुरा राख्ने आफ्नो । पूरा नहुने विषयमा, खोचे थाप्ने ज्याद्रो ।। विषै सेवन गरेमा, कहाँ पो जिवन छर । विषै वमन गरेमा, कोही कसको रहन्न ।। सत्य भावना आफुमा, सबै यहाँ आफन्त । आफु सत्य … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मलाई माफ गर

~सुषमा घिमिरे~ प्रिय, मलाई माफ गर सौभाग्य या भनौं तिम्रो दिर्घायुको मागमा म भगवानको आडमा अनशन बस्न सक्दिन भोक त्याग्न सक्दिन प्रिय, म व्रत बस्न सक्दिन । एउटा कालो रातमा,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शहर

~मणिराज सिंह~ जताततै झिङ्गै झिङ्गा भन्किरहने भित्रभित्रै धमिराले खाएर आत्मग्लानीको ओढ्नेले मुख छोपेर अग्निदहमा जलिरहेको यो शहर कंक्रिटको महलै महलको थुप्रोमा कति समृद्ध कति सुन्दर र कति भव्य देखिन्छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अलमलिएको प्रदेसी

~पुरुषोत्तम सुवेदी~ चाड आय जस्तो लाग्छ -कता कता यो मन भित्र । संस्कार संग मेल खाने -छैन कतै धार्मिक मित्र ।। बढे जस्तो लाग्छ मलाई – नास्तिक को बाहुल्यता । आफ्नै टाढा लाग्छ मलाई -पार्टिबाजले कता कता ।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

मनोज बोगटीका दश छोटा कविताहरु : ढुङ्गा

~मनोज बोगटी~ ढुङ्गा-१ उसको कठोरता तिम्रै आँखाको दोष। ढुङ्गा कसैको घड़ेरी हो घर हो, मन्दिर हो, शहर हो ढुङ्गा कसरी कठोर हुन सक्छ? ढुङ्गा पनि फुट्छ तिम्रो मन जस्तै विचार जस्तै विश्वास जस्तै।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ए नब युगकी जननी

~अशोक ‘खलानको मान्छे’~ एक बुद तिम्रो आशुको मत्लब मेरो आशुको सहश्र् धारा हुन सक्छ तेसैले बिन्ति रुने काम नगर है तिमोती हरु जिबन मन्थन् मा उपयोग हुन सक्छ सम्हाली देउ है एक बुद तिम्रो….. हजार कोप हरु सहन सक्छु म … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ वर्ष

~भिम बहादुर थापा~ बदलिन्छ घडी, बदलिईरहन्छ पला तर, साक्षात्कारमा तिनै सञ्चो-बिसन्चोका कुरा कहिले दु:ख र सुखका कुरा कहिले मिलन र विछोडका कुरा कहिले काँढाघारीका कुरा कहिले फूलबारीका कुरा एकैछिन मनलाई शान्त्वना दिने कुरा।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हराएका देवताहरू

~छविलाल कोपिला~ निष्पट्ट अँध्यारो रातमा एक हूल मानवाकृतिहरू सीमानाको डिलसंगै खोलाको बहाव जस्तै हिडिरहेछन् । यता, डेहुरारिक–पातामा, बेटका–लाठी, सोनमुठ्–बर्हनी यथावत थियो, गुर्बाबा, सौंरा, खेँखरी–मैयाँ र ढमराज पनि आ–आफ्नै सिंहासनमा विराजमान थिए, र चारैतिर सेनाहरु तैनाथ थिए ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : खस्रो गुलाब

~सुरेस खनाल~ बास्ना आफ्नो ठाउँमा छ, कोमलता आफ्नो ठाउँमा छ, सौन्दर्य आफ्नो ठाउँमा छ, र फक्रेर बिहानि बोलाउने कोपिला आफ्नो ठाउँमा छ!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : डेथ नोट्स र आशाहरू

~सुवास खनाल~ ए ! क्याप्सनमा ‘डेथ नोट्स’ लेखिएको लुगा लगाउने मान्छे चिन्यौ तिमीले मृत्युलाई ? यो कुन बाटो आउँछ र कतातिर जान्छ ? यसको बास र ठेगाना कुन हो ? यसलाई किन मन पर्दैन सपनाहरूको घर ? वा रहरहरूको हिमाल … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एकलव्य

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ जबसम्म सक्षमहरु समानताको हक दिलाउन छोडेर समानता स्थापित गर्न छोडेर धर्मको विपरित हुन्छ भन्ने भयले अपराधको दाग लाग्छ भनी गुरुदक्षिणामा आप्mनो बुढिऔंला दान गर्ने एकलब्यहरु पुनः यस दुनियाँमा प्रकट भइरहन्छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हामी नेपाली

~दिलिप योन्जन~ छिटै देउ, देशलाई गती गरी देउ, नेपालको प्रगती। कति दिन, बिगार्छौ मती आखिर देशकै हुन्छ बिगती।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फागुन फुल्छ संसारसारा

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ क. फागुन फुल्छ संसार सारा अत्तर छिटी ऐशको । रङ्गमहल यो कसको होला ? परी–रानी बैंशको । ख. रुपको शरम लाल लाल हुन्छ फुस्केको छाती सँभाल्न । चुलबुल गुलाफ–कोपिलाले सकिन सप्को बसाल्न । ग. लुक्ने कोशिश मोहिनीको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : एक दर्जन मृत कविहरु

~विमल निभा~ मेरो साथीका लागि मलाई खरिद गर्नु थियो एउटा बुसर्ट एकातिर बाहुला नभएको बुसर्ट जनआन्दोलनताका महेन्द्रको सालिकनेर पुलिसको गोलीले मेरो साथी ढलेको थियो र उसको एउटा हात काट्नुप¥यो त्यसबेलादेखि मेरो साथीलाई अलि भिन्न प्रकारको बुसर्ट चाहिन्छ

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : अभिमन्यू

~इन्द्रकुमार श्रेष्ठ “सरित”~ कहाँ, कहिले र कोद्वारा चक्रव्युह बिछ्याइएन ? कहिले रणसङ्ग्राममा कहिले सन्धिसम्झौताहरूमा कहिले गालीमा त कहिले मिठो बोलीमा पटकपटक भएको छ षडयन्त्र सहकार्यको अभिनयमा कहाँकहाँमात्रै धोका भएन ? पाइलापाइलामा बिछ्याइएको छ बम

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो काबुल शहर

~लेखनाथ काफ्ले ‘राजन’~ अझै,सम्झिरहन्छु रमादानमा सजिएको त्यो शहर इद-उल-फित्रमा रमाएको छ बर्से मेरो छोरो बाबुजिका तरविह नमाजका रुक्न र दुवाहरु मेरी बेगमले बनाएका सेहरी सुहुरका स्वादहरु हो अझै सम्झिरहन्छु , “बजु बिस्मिल्लाह”का ध्वनिहरु गुन्जिने त्यो शहर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नेतालाई स्यालुट छ

~कुन्दन काफ्ले~ नेता ज्यूका लागि भने हरक्षण अप्रील फूल छ । भाषण उनको सुन्दा खेरी भोकाले भोक भूल छ । लठ्ठ पार्ने बोली उनको सुन्दै भाग्य खुल्छ । हिंसा फैलाउने बोली साँच्चै त्यो अतुल छ । खाँटी हैन ढाँटी हिड्ने, … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment