Tag Archives: kabita

कविता : ए काल ! तँ आइज

Posted on November 3, 2017 by Editor

~सुमी लोहनी~ ए मृत्यु ! किन डराऊा तासित आइज आगाल्छु तालाई प्ेरमसित के हाास्नभन्दा कठिन छ र रुन ? के बााच्नभन्दा गार्‍हो छ र मर्न ? बहाना अनेक कारण अनेक मृत्युका रुप अनेक तिनकै प्रहारले पलपल मरिरहेको मान्छे म

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

बाल कविता : मेरो देश

Posted on November 3, 2017 by Editor

~रन्जन पटेल~ पहाड, हिमाल अग्ला देखिए आाखाले बोकी ल्यायो तराई वनको मीठो हावाले सानो तर विशाल विश्वमा छ यसको नाउा पाइन्छन् अग्ला शिखर छन् विभिन्न धार्मिक ठाउा छ सुन्दर लुम्बिनी, बुद्धको यो जन्मभूमि

Posted in बाल कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देश बनाउने लोभ देखाइ मन्त्री बने नेता

Posted on November 3, 2017 by Editor

~जानवी चिमोरिया~ देश बनाउने आशामा जनताले नेतालाई मन्त्री बनाए देशलाई लुटी नेताले आफ्नो र आफन्तको भुाडी भराए । यो संसारलाई अज्ञानतामा राखी देशको ढुकुटी रित्याए संविधान र देश बनाउने लोभ देखा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फेरि आज याद आयो

Posted on November 3, 2017 by Editor

~आशिष पौडेल~ एकान्तमा बसेको वेला आफै आफैमा भुलेको वेला फेरि आज याद आयो मलाई मेरो देश नेपालको याद आयो ।। भाग्यको खेलले गर्दा आज विदेशित पुगे

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मुक्ति

Posted on November 3, 2017 by Editor

~बैधनाथ ठाकुर~ कस्तो आध्यारो रात लाटोकोसेरो तिखार्दैछ दाात आपत छ बिचरा मुसाहरुलाई मुश्किल छ जोहो गर्न जीवन धान्नलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आजका कविहरूसँग

Posted on November 2, 2017 by Editor

~भेषराज रिजाल~ एकदिन विकट गाउँको कुनै बस्तीमा घुमफिर गर्दै थिएँ एकाएक कविता फुर्यो कलम त गोजीमै रहेछ तर, कागज भेटिएन हिजोको पानीले भिजेर फुकालेका कपडामा प्रेमपत्रका टुक्राटुक्री थिए कि कुन्नि ! तर, अहिले म निर्जर चउरमा थिएँ !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अंश…

Posted on November 1, 2017 by Editor

~क्षेत्री अजित~ मैले नौ महिना गर्भमा पालेको मेरो रगतको एक अंश जसको पहिलो स्पर्शमा म आफ्ना पीडा भुलेर अल्हादीत भएकी थिएँ जसको पहिलो रुवाईमा म आमा बनेको खुसीले रोएथें जसलाई तातेताते गराउँदा मैले हिँड्न सिकेथें जसको पापा मामा शब्दले म … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : वैद्यलाइ अनुरोध !

Posted on November 1, 2017 by Editor

~मोहराज शर्मा ‘मोहबाबु’~ कमरेड, अव मुल सडकमा ढाट तेर्साएर यात्रामा अवरोध नगर । पुग्नै पर्ने गन्तब्यमा यसै विलम्व भएको वेला गौडो कुरेर नछेक मुलुकलाइ । वाँझो फोरेर आफनै गरामा विउ छर्ने पुरुषार्थ नभएका हरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : नेपाल र नेपाली सिध्याउने यिनै हुन !

Posted on November 1, 2017 by Editor

~चटयाङ्ग मास्टर~ चुनाबै नगरे पनि आउने यिनै हुन् भोटै खसाले पनि पाउने यिनै हुन् यिनै थिए यिनै छन्, रहने यिनै हुन् नेपाल र नेपाली सिध्याउने यिनै हुन् पञ्चायत न ढल्दा जोगाउने यिनै थिए

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : गाउँको गोरेटो

Posted on November 1, 2017 by Editor

~मञ्जुल~ मलाई गाउँको सानो गोरेटो भनेर नहेप्नू म भीरमा पनि लान्छु, खेतमा पनि म बस्तीमा पनि लान्छु, एकान्तमा पनि जहां गोरेटो छैन म त्यहाँ पनि लान्छु जहां गोरेटो छ, मूलबाटो छ म त्यहीं बिलाउंछु पनि यस्तो बेला

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नदी जङ्गल र रातको बाटो

Posted on November 1, 2017 by Editor

~मञ्जु काँचुली~ नदीको बाटो मैले फेरि कहिले टेकिनँ त्यो नदीमा जहाँ जीवन्त मानिसलाई लास बनाएर किनासमा फ्याँकिन्थ्यौँ केवल गोडा चोपलेथेँ र त्यो केही दिन मात्र निर्जीव भएथ्यो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : “स्वर्णमहल ” घोषणा

Posted on November 1, 2017 by Editor

~लक्ष्मण नेवटिया~ छोरा उफ्रिदै खुसियाली मनाउँदै आयो, सयपत्रीका दुई माला किनेर ल्यायो, एउटा आफूलाई, अर्को मलाई लगायो, घरपरिवार सबैका गालामा रातो अबीर लगाउन भ्यायो। बुबा अब हामी पनि महलवासी भयौं, सुन्नुस एउटा खुसीको ताजा समाचार, सबै गाउँले ले तपाईंको इमान्दारी, … Continue reading →

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : सिँहशमशेर र चीरहरण

Posted on November 1, 2017 by Editor

~महेश प्रसाईं~ सबैलाई थाहा छ सत्य निर्वस्त्र हुन्छ । त्यो सत्य आजकी द्रौपदी हुन् ती द्रौपदी निर्वस्त्र छैनन् । मणिमाणिक्य हीराजवाहरात वस्त्र आभूषण

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : अामा, माटाे र देश

Posted on November 1, 2017 by Editor

~विक्रम पवन~ छन्द : शार्दूलविक्रीडित काेबाँच्छन् र खुसी भएर सुरवी मासेर नेपाल याे नेपाली गरिमा बढाऊ शिरमा राखेर नेपाल याे नेपाली जनकाे छ भाग्य गतिलो मारेत के भाे अब हेर्नू है समरै लडेर मरुँला थाप्ने छु गाेली अब – माटाेकाे … Continue reading →

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अँध्यारो रातसित एकछिन

Posted on November 1, 2017 by Editor

~कृष्ण प्रधान~ अँध्यारोमा जे पनि हुन्छ । लेनदेन वार्तालाप विच्छेद । अहिले यस्तो अँध्यारो छ- झलमल्ल बत्ती बालेर पनि देखिन्न । मैले तिमीलाई तिमीले मलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : इतर

Posted on November 1, 2017 by Editor

~तोया गुरुङ~ कहिले मेरो नाउँ त्यो प्रकाशन गृहको हातमा आउला आशा पनि छैन र कोसिस पनि कसैले सोधपुछ पनि गर्दैनन् । केही वर्ष अगाडि त्यहीँ गृहको मुख्य नाइकेले त्यहाँबाट प्रकाशन भएका सामग्रीहरूको सूची देखाए यसमा कसैको छुटेको छ भने खोजीनीति … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जिन्दगी मृत्युको कहतारोमा

Posted on November 1, 2017 by Editor

~उषा शेरचन~ शून्य’ शून्य’ अति शून्य ।’ भयानक पिंजडाभित्र बन्द मोटरहरू गुडिरहेछन् – शून्य यात्रीहरू ओसार्दै – शून्य छातीहरू ओसार्दै भक्काना छुट्छन् मौनताबीच – बन्द ज्वालामुखीहरू अभिशाप बन्दछन् शून्यताबीच – जीवन र मृत्युहरू

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पिउरीको डसना पनि बिझाउँछ

Posted on November 1, 2017 by Editor

~कणाद महर्षि~ आकाशभरिका एक फौज ताराहरूको रिमझिम पनि चाहिन्न फूलजस्तै सुकुमार मालीले गोडेको फूलबारीको कुनै फूल पनि चाहिन्न कहलिएका बगैँचाका विविध फलहरूको कुनै स्वाद पनि चाहिन्न कोइलीको कुहू–कुहू पनि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हाउ लुङा ! रक्सीको श्रीपेज फालौं अब

Posted on November 1, 2017 by Editor

~काप्पोबा चुम~ चिया अलिकती पिउन खोज्छु मुखै पोलेर सताउछ अनि जाँड पिउन थाल्छु पिउदा पिउदै लुम्बाले आँखा छोपी हाल्छ जब लुम्बाले आँखा छोप्छ तब लुम्बाको जाडमात्र देखिदो रहेछ । एक दिन जाँड पिउदा पिउदै जब चियाले छिर्के लायो सोझो जाडलाइ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी र म

Posted on October 31, 2017 by Editor

~निर्मोही व्यास~ मभित्र छ्यौ तिमी–तिमी, तिमीभित्र छु म आज मेरो उँचाइलाई कल्ले सक्छ छुन ? हिजो जस्तो कहाँ हो र ! आज मेरो खुसी अझैअझै चुलिँदो छ हुँदै झुसी–झुसी !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नाकाबन्दी

Posted on October 31, 2017 by Editor

~प्रथा~ ******** हिउदको च्यादर ओढेर हिमकन्याहरू जमिनमा झरेपछि चौँरीगोठ बोकेर सोनाम दोर्जे टुटुवान लेकतिर झर्दैछ ! थाहै पाइँनन् उनले खै कतिखेर पग्लियो – मनको हिउँ ? एकाएक मौन औँलाहरू नाच्न थाले छमछमी कुरुसको धागोसँगै र आङफुटीले बुनिदिइन् – गलबन्दी ! … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अँध्यारो

Posted on October 31, 2017 by Editor

~कोशी किनारे~ थाहाछ आउने यो साँझमा पनि तिमिले अँध्यारोको भरपुर उपभोग गर्नेछौ र तिम्रो कोठेबारिको अर्थतन्त्र लाई बेस्सरी सम्भोग र भोग गर्नेछौ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जन्माइदेउ युगपुरुष

Posted on October 31, 2017 by Editor

~मनुषा राई~ आज सबेरै मेरो निजी कोठामा आफ्नै बिछ्यौनामा सुतिरहेको रातमा तन्नेरी भएर आयो मेरो कलम जिस्कायो मलाई मेरो तन्नेरी भएर ऊ मसँग चल्न थाल्छ ओ मनु उठ !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : टुहुरा मान्छेहरु आफन्तको खोजिमा

Posted on October 31, 2017 by Editor

~आहुती~ १, एउटा टुहुरो मान्छे यो भर्खरै हातगोडा पलाएकोरआँखा सिमसार जस्तै रसाएको चुटुक्क अनुहार लिएर , अन्धकार भविश्य बोकेर तिमीलाई हेरिरहने सानो मान्छे पढेकाहरुले मलाई अनाथ भन्छन ÷ नपढेकाहरु भातेभुते भन्छन् म पनि कुनै आईमाईको सानो पेटमा सल्बलाएथेँ हुँला म … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : चाँदनी हराएको त्यो रात

Posted on October 31, 2017 by Editor

~सुमित्रा थुलुङ ‘अश्रुधारा’~ उनले भनिन् दिज्यु मैले खोज्दैछु चाँदनी त्यो पनि मध्य दिनमा नजवाफ बनिरहेँ म उफ कति दर्दमय खोजाइ उनलाई शितल दिने चाँदनी अब भेटन सकिन्न माटो संगै बिलाइ सकेकी छिन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भूमिपुत्रका लागि

Posted on October 31, 2017 by Editor

~सोनाम सोल्टी~ उत्साहको ढोल ठटाउँदै ढोलेहरु सोइसोइला खेल्दै आउ उमङ्गको झ्याम्टा बजाउदै सिलिमेहरु बञ्छर नाच्दै आउ । सोइ ढोले सोइ, अर्को ढोले खोइ र ? एनी लै लै हौ बरि लै लै । ०००० इन्द्रेणी सपना युवा मनमा सजाएर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जोगिनुपर्छ काठमाडौँमा

Posted on October 31, 2017 by Editor

~नाकारा ~ सागसँग विष पाक्छ गोलभेडासँग जिवाणु अचार बन्छ प्याजको पत्रपत्रमा पिरो गन्ध जाग्छ जोगिनुपर्छ काठमाडौँमा ! सडकमा प्राणघातक धुवाँ र धुलो उड्छ गल्लिगल्लिमा बौलाहा कुकुर डुल्छ चोकचोकमा सन्काहा गोलि पड्किन्छ जोगिनुपर्छ काठमाडौँमा ! घरभित्र घाम निस्सासिन्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सभ्यताको बाह्रखरी

Posted on October 31, 2017 by Editor

~मुक्तान थेबा~ तिमीले मेटाउन नसकेको बाँकी केही त अवश्य छुटेकै छ मित्र !खोरको माउ तान्न आउने बाघको गर्दन छप्काउने बाघसिङ आँखेको– खुकुरी छ मसँग । खुसुखुसु करेसाको पिँडालु चोर्न आउने वनसुँगुरको भाले ढाल्न आप्पाले दर्जन थाप्ने गरेको– जोरनाले छ मसँग … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जोगिनुपर्छ ज्योती मगर !

Posted on October 31, 2017 by Editor

~एम सि सुमित~ ज्योती मगर ! बनाएर तिमिलाइ आइसकृम कसले चाटिरहेछ ल्यापल्याप छुँदै डोब लाग्ने तिम्रो भर्जिन छाला र निर्दोश मुस्कान । यो हिमाली पाखामा खोरिया फाँडेर आवाद गर्ने तिम्रै हात हो हिँउखोलाको चिसो पानीमा जाँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गीति कविता : गीतैमा रोएं

Posted on October 31, 2017 by Editor

~दिलिप योन्जन~ गीतैमा रोएं, बेदना धुन, झन पिर भासिगो बिरह बढ्दा, ढुखेको छाती, आँसुले भिजिगो। घामको जलन, घामैलाई होला, जूनलाई के थाहा तरेली पोल्दा, परेली भिज्छ, आँसुलाई के थाहा

Posted in गीति कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एकताको नयाँ घर

Posted on October 30, 2017 by Editor

~उत्सव चौलागाई~ भत्किँदै छ त्यो पुरानो घर लागे धमिरा र खोइरो भुइँचालोका पराकम्पनहरूमा पनि बेतोड भाग्नुपर्ने, निदाल, खम्बा र दलिनहरु धर्मराउन थाले चिरपटहरु कुहिए भ्वाङ पर्यो बार्दली बुइँगल, कोठाहरु भए प्वालै प्वाल । पुरानो घरको भविष्य नभएपछि, घोषणा भयो नयाँ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नारी

Posted on October 30, 2017 by Editor

~साधना लामिछाने~ तिमी कतै सुरक्षित हुन सकेनौ तिम्रो निर्दोष अनुहारहरुमा एसिड फ्याकिन्छन् मर्द भन्नेहरुको ठुलै जमातहरु तिम्रो अस्तित्वमाथि खेलवाड गर्छन् तरपनि तिमी लाचार भएर बस्छौ आखिर कतिसम्म सहन्छौ ? निर्धक्क भएर तिमी कतै हिँड्न सकेनौ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment
  1. Pages:
  3. 1
  4. ...
  5. 95
  6. 96
  7. 97
  8. 98
  9. 99
  10. 100
  11. 101
  12. ...
  13. 259