साहित्य सङ्ग्रहालय

~आशांक उपाध्याय~

चाहनाको मास अनि, पिरतीको दिन थियो ||
तिमीलाई भेटें जब, चन्द्र शीत हिन थियो ||

गगनका तारा सबै, तिम्रो रुप भरि खुल्थे,
सुवासिलो सुन्दरता, साह्रै नै ल’च्छिन थियो || Continue reading →

~आशांक उपाध्याय~

यसपाली पनि आएन भनी नरुनु तिहारमा,
जुरेन दिदी तिहारको टिका यसपाली निधारमा !

परदेशको ठाऊँ सकिन आउन बुझाउनु त्यो मन,
मिलेछ भने ल्याऔला ख़ुशी अर्कोसाल मुहारमा ! Continue reading →

~आशांक उपाध्याय~

आज तिम्ले मेटी दियौ मित्रताका नाताहरू
छाड़ी गयौ मुटुभित्र नमेटिने खाटाहरु

भनेकाथ्यौ नाता हाम्रो अमरताको नमूना हो
यस्तै यस्तै कुरा भित्र लुकाएछौ टाटाहरु Continue reading →

~आशांक उपाध्याय~

नहिडेको गोरेटोमा हिडूं हिडूं लाग्यो
आज किन नयाँ कुरा छेंडूं छेडूं लाग्यो

तिमीलाई देखे देखि भोक अनि निन्द्रा छैन
तिम्रै साथ तिम्रै छाँया बनू बनू लाग्यो Continue reading →

~आशांक उपाध्याय~

रुंदा आँशु झर्न छोड्यो हाँस्न बिर्सिएछु
टुक्रै टुक्रा भएको मन टास्न बिर्सिएछु

झरी पर्ने नहुने भो मन त्यसै अमिलिन्छ
मनमा छ उसको तस्विर मास्न बिर्सिएछु Continue reading →

~आशांक उपाध्याय~

लौन बुवा मेरो उमेर पुगीसक्यो, बिहे गर्ने !!
यसपालिको लगन पनि छुटीसक्यो, बिहे गर्ने !!

आमा संग दुख पोखें तेरै बाउलाई भन भनिन,
चाहिने समान तुल्याएर जुटीसक्यो, बिहे गर्ने !! Continue reading →

~आशांक उपाध्याय~

छचल्किएको बैंशलाई जोगाईराख्न गाह्रो हुन्छ
तिम्रो मेरो सम्बन्धलाई बचाईराख्न गाह्रो हुन्छ

कति बाधा व्यवधानलाई गुजारेर आएका छौं
भविष्यमा अझै बाधा हटाईराख्न गाह्रो हुन्छ Continue reading →